ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΣΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΕΝΑ MINI MANIFESTO

33 εσχάτως ερευνώμενος για δωροδοκία και χρήση πλαστών βεβαιώσεων-, απειλούσε με εξώδικα δημοσιογράφους για τα τερατουργήματα που του γράφουν! III. Τα προβλήματα είναι ότι: Τα ποσοστά αναπηρίας καθορίζονται στον νομό 4.591/27.12.2017 (ενιαίος πίνακας προσδιο- ρισμού ποσοστού αναπηρίας) που συνυπογράφουν οι υπουργοί Χουλιαράκης και Πετρόπουλος. Αφορούν τις αναπηρικές συντάξεις. Η αίτηση του Χ περιλαμβάνει, όπως γίνεται συχνά, γνωμα- τεύσεις για διαφορετικά ευρήματα. Κύριο ήταν μια ψυχογενής διαταραχή που δεν μετριέται με τη «ζυγαριά» και σταθμίσθηκε με 35% αναπηρία, ποσοστό που επιτρέπει ο πίνακας. Στη γνωμά- τευση ο καθηγητής Αθανάσιος Δουζένης χαρακτήρισε την πάθηση «υποτροπιάζουσα». Αλλά δεν ήταν η πρώτη περίπτωση που η γνωμάτευση για ψυχικό νόσημα έπαιζε ρόλο στην υφ’ όρον αποφυλάκιση καταδικασθέντος. Με το 76/2017 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειο- δικών Χαλκίδας αποφασίστηκε η υφυπουργός όρον απόλυση πανεπιστημιακού που είχε καταδι- κασθεί σε δεύτερο βαθμό από Εφετείο του Πειραιά σε εξαετή κάθειρξη για υπεξαίρεση αντικει- μένου ιδιαιτερως μεγάλης αξίας και είχε εκτίσει το 1/5 της ποινής του, όπως ο κ. Χ. Σύμφωνα δε με την ερμηνεία δικαστικών ενώσεων, οι γνωματεύοντες ιατροί του ΚΕΠΑ (Κέ- ντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας) καθορίζουν πλέον αυτοί, αποφασιστικά ποιος κρατούμενος θα απολυθεί και ποιος όχι!! Πλην, «προδήλως αόριστο ασαφές και ως εκ τούτου ατεκμηρίωτο ως προς τη συνδρομή του διαλαμβανομένου ποσοστού αναπηρίας 70%. Και αυτό γιατί δεν προσδιορίζονται οι συγκεκρι- μένες παθήσεις και το σχετικό ποσοστό αναπηρίας αλλά σημειώνεται απλώς ότι το 35% οφείλε- ται σε ψυχιατρική πάθηση» χαρακτηρίζει το ποσοστό αναπηρίας του Χ., ο αντιεισαγγελέας του ΑΠ Κ. Χαρ. Βουρλιώτης. Ούτε αυτά λοιπόν δεν είχαν δικαίωμα να ερευνήσουν οι δικαστές; Ούτε ότι εμφανίζεται ως ανάπηρος ένας «θηριώδης παιδαράς»; Δεν στέκουν λοιπόν αυτά, για τους λόγους που παρατέθηκαν στην αρχή του παρόντος κει- μένου. Εν τούτοις κατά τον καθηγητή κ. Λάμπρο Μαργαρίτη, ο έλεγχος της ιατρικής γνωμοδό- τησης από τους μπορεί να γίνει από τους δικαστές «μόνον κατ εξαίρεση και εφόσον υπάρχουν ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά με τη βεβαίωση» (;) Ακόμα και αυτό πάντως δεν εφαρμόστηκε αρχικώς από τους δικαστές εν προκειμένω. Εξ ου και η εισαγγελέας του Α.Π. κατά της διαφθοράς κυρία Ξένη Τουλουπάκη καλείται να διερευνή- σει την τυχόν διάπραξη αδικημάτων για τα έγγραφα που οδήγησαν στην προσωπική αποφυλά- κιση του Χ. IV. Είμαστε μερικώς σύμφωνοι με την κρίση του αντιεισαγγελέα Εφετών κ. Βεργώνη, κατά τον οποίον, η εν γένει δικαιοδοτική κρίση δεν μπορεί να περιοριστεί τόσο πολύ, ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα εξατομίκευσης της ποινικής κύρωσης. Η δυνατότητα αυτή αποτελεί πα- γκόσμια βασική αρχή της αντεγκληματικής πολιτικής και ποινικής καταστολής. Η υποχρεωτικό- τητα γνωματεύσεων, οδηγουσών σε μοναδική έκβαση της δικαστικής κρίσης, καταργεί την εξα- τομίκευση. Έτσι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποκλείεται η δυνατότητα του δικαιοδοτι- κού οργάνου να αμφισβητήσει αιτιολογημένα την επέλευση των συνεπειών της κρινόμενης πά- θησης, ακόμη και να ζητήσει περαιτέρω εξέταση του ζητήματος, από ανεξάρτητο πραγματογνώ- μονα, προκειμένου να διαμορφώσει την κρίση του. Κατά δε τον δρα Κων. Τσινά, χρειάζονται αλλαγές στον τρόπο απασχόλησης των δικαστών, ώστε να έχουν τη χρονική δυνατότητα για εξατομικευμένη εμβάθυνση σε κάθε υπόθεση και για