ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΣΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΕΝΑ MINI MANIFESTO

37 απάνθρωπες διώξεις και εξοντώσεις των Ναζίδων, ο Έλληνας Αρχιεπίσκοπος και άλλοι ανώτε- ροι ή απλοί κληρικοί προσπαθούσαν να σώσουν, όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη της Ελλη- νικής Εβραϊκής κοινότητος. Η ορθόδοξη εκκλησία χορήγησε στους Εβραίους ψεύτικα πιστοποι- ητικά Χριστιανικής βάπτισης και συνεργάστηκε με τον αρχηγό της Αστυνομίας στην Αθήνα, ο οποίος τους έδινε πλαστές ταυτότητες που ανέγραφαν ως θρήσκευμα «Χριστιανός ορθόδοξος». Πολλοί έκρυβαν Έλληνες Εβραίους, στα κτήματά τους, εμφανίζοντάς τους, ανακριβώς, ως συγγε- νείς τους κλπ, κλπ, (βλ. André Gerolymatos, Εμφύλιος ... εκδόσεις διόπτρα, ιδίως εις σελ. 95). Αλλά και στο ποινικό δίκαιο για παράδειγμα, η άμυνα ως «αναγκαία» προσβολή των εννό- μων αγαθών του επιτιθεμένου, είναι συγχωρεμένη. Εδώ πρέπει να συμφωνήσουμε με τον Πα- πανούτσο, ότι η ιστορική κίνηση αποστρέφεται τα πολύ απλά σχήματα. Δεν είναι πάντοτε εύκο- λος και ψυχικά ανεκτός ο ειρηνικός συμβιβασμός που εκφράζει την περισσή περίσκεψη, η ευαγ- γελική ρήση: «Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». Η προχωρημένη σε νέες κατακτήσεις ηθική συνείδησης δεν δέχεται να περιοριστεί μέσα σε Κανόνες Δικαίου, που αντι- βαίνουν στις σημιοσιολογήσεις των αγαθών της. Καταλήγοντας, θυμίζουμε τον περίφημο ορισμό του George Jellinex: «Δίκαιο τίποτ’ άλλο δεν είναι παρά το ηθικό minimum». Άρα, προχωρούμε εμείς, ό,τι είναι σαφώς ανήθικο δεν είναι δίκαιο και καταλήγει να ανήκει στην ευθύνη εκείνου που εφαρμόζει ένα τέτοιο «δίκαιο». Υ.Γ. i. Το δίκαιο είναι κάτι παραπάνω από το νόμο. ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ ii. Οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να καταστήσουν ισχυρό το δίκαιο και κατέστησαν δίκαιο το ισχυρό. ΜΠΛΕΖ ΠΑΣΚΑΛ iii. Δικαιοσύνη είναι αλήθεια στην πράξη. BEN. DISRAELI Ενδεικτική πρόσθετη βιβλιογραφία 1. Κωνστ. Βαβολίνης, Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας, εκδ. Κλεισιούνη 1952. 2. Σόλων Γρηγοριάδης, Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974, εκδ. εφημ. Ελευθεροτυπία. 3. Γιώργος Θεοτοκάς, Πνευματική πορεία, εκδ. Εστίας, 1994. 4. Αλμπέρ Καμύ, Το μέλλον του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, εκδ. Πατάκη, 2014. 5. Παναγιώτης. Κανελλόπουλος, Τα Δοκίμια, 5 Τόμοι, εκδ. 2002. 6. Βελ. Καράκωστας, Τί εννοεί ο νόμος; εκδ. Νομικής Βιβλιοθήκης. 7. Δημοσθ. Κούκουνας, Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, εκδ. Μέτρον, 1991. 8. Γεώργιος Μπάλης, Γενικές Αρχές. 9. Ευάγγ. Παπανούτσος, Ηθική, εκδ. ΙΚΑΡΟΣ. 10. Ο αυτός, Γνωσιολογία, εκδ. ΙΚΑΡΟΣ. 11. Γεωργ. Σαραντάρης, Δοκίμια για την ύπαρξη του ανθρώπου, εκδ. Ευθύνη, 1999. 12. Θεμ. Τσάτσος, Το πρόβλημα της ερμηνείας εν τω συνταγματικώ δίκαιω. 13. Κων. Τσάτσος, Το πρόβλημα της ερμηνείας του δικαίου. 14. Ο αυτός, Το πρόβλημα των πηγών του δικαίου. 15. Τζων Ρωλς, Θεωρία της Δικαιοσύνης, εκδ. ΠΟΛΙΣ.