Η νομική αναγνώριση

Η νομολογία του ΕΔΔΑ 65 κε μεν ότι η διαφυλικότητα συνεχίζει να εγείρει πολύπλοκα επιστημονικά, νομικά, ηθικά και κοινωνικά ζητήματα, για τα οποία όμως, δεν υπάρχει γενικά καμμία κοι- νώς αποδεκτή προσέγγιση μεταξύ των συμβαλλομένων Κρατών-μελών. Το ΕΔΔΑ απεφάνθη ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 8 ούτε του άρθρου 12 ούτε και του άρθρου 14 της ΕΣΔΑ. Ωστόσο, επαναβεβαίωσε ότι ο εν λόγω τομέας χρειά- ζεται να παραμείνει υπό διαρκή εξέταση από τα συμβαλλόμενα Κράτη-μέλη, στο πλαίσιο της αυξανόμενης κοινωνικής αποδοχής του φαινομένου και της αυξανό- μενης αναγνώρισης των προβλημάτων, που τα διεμφυλικά πρόσωπα αντιμετω- πίζουν μετεγχειρητικά 198 . ΙΙ. Η μεταστροφή της νομολογίας του ΕΔΔΑ από το 2002 Κεφαλαιώδους σημασίας είναι η υπόθεση Christine Goodwin κατά Ηνωμένου Βασιλείου 199 . Στην υπόθεση αυτή το προσφεύγον άτομο κατήγγειλε την απουσία νομικής αναγνώρισης του επαναπροσδιορισθέντος φύλου του και ιδίως την αντι- μετώπισή του από πλευράς απασχόλησης, δικαιωμάτων κοινωνικής ασφαλίσεως και συνταξιοδοτήσεως, καθώς και την αδυναμία του να παντρευτεί. Το ΕΔΔΑ έκρι- νε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 8, λόγω μιας σαφούς και συνεχιζόμενης δι- εθνούς τάσης προς αυξανόμενη κοινωνική αποδοχή των διαφυλικών ατόμων και προς την νομική αναγνώριση της νέας ταυτότητας φύλου των μετεγχειρητικών διαφυλικών ατόμων. Το ΕΔΔΑ χαρακτηριστικά αναφέρει ότι δεδομένου πως δεν υπάρχουν σημαντικοί παράγοντες δημόσιου συμφέροντος να σταθμιστούν ένα- ντι του συμφέροντος του εν λόγω προσφεύγοντος ατόμου να τύχει νομικής ανα- γνώρισης του επαναπροσδιορισμού του φύλου του, το ΕΔΔΑ κατέληξε στο συ- μπέρασμα ότι η έννοια της δίκαιης ισορροπίας που είναι συμφυής με την ΕΣΔΑ κλίνει τώρα αποφασιστικά υπέρ του προσφεύγοντος ατόμου. Επιπροσθέτως, το ΕΔΔΑ απεφάνθη ότι υπήρξε παραβίαση και του άρθρου 12 περί δικαιώματος συ- νάψεως γάμου και ιδρύσεως οικογένειας. Πλέον, οι όροι του άρθρου 12 δεν θα μπορούσαν να εξακολουθούν να αναφέρονται σε έναν προσδιορισμό του φύλου με καθαρά βιολογικά κριτήρια. Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι εναπόκειται στα Κράτη-μέλη να καθορίσουν τις προϋποθέσεις και τις διατυπώσεις των γάμων διαφυλικών ατό- μων. Δεν βρήκε καμμία δικαιολογία για τον αποκλεισμό των διαφυλικών ατόμων 198. Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη Έ. , Το ζήτημα της χειρουργικής και άλλων ιατρικών επεμβάσεων και αγωγών ως προϋποθέσεων για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, ΧρΙΔ 2017, 561 επ., Χορτάτος Κ. , Η συνταγματική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το πρόβλημα της προστασίας των δικαιωμάτων των transexuals εις την ιδιωτικήν και οικογενειακήν ζωήν, ΕλλΔνη 2006, 656 επ. και δη σελ. 663, Μίχα Ε. , εις Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Αν- θρώπου, ό.π., σελ. 555 επ. και δη σελ. 558, Kulczyk P. , Towards a fundamental right to «choose one’s sex»? https://eclj.org/family/echr/towards-a-fundamental-right-to-choose-ones-sex, Edel F. , Case law of the European Court of Human Rights relating to discrimination on grounds of sexual orientation or gender identity, ό.π., Cooper S.-L. , Marriage, Family, Discrimination & Con- tradiction, ό.π. 199. Υπόθεση Christine Goodwin κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Αριθμ. 28957/95, Απόφαση της 11/7/2002.