Η νομική αναγνώριση

Η νομολογία του ΕΔΔΑ 75 εντούτοις σε επαρκή αιτιολογία. Η συνεπαγόμενη παρέμβαση στο δικαίωμα σε- βασμού της ιδιωτικής ζωής του προσφεύγοντος, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί «αναγκαία» σε μια δημοκρατική κοινωνία 233 . Στην υπόθεση Υ.Υ. κατά Τουρκίας το ΕΔΔΑ παρέπεμψε για πρώτη φορά στην Σύσταση CM/Rec (2010) 5 της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης προς τα Κράτη-μέλη σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να λάβουν για την αντιμε- τώπιση των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύ- λου. Το ΕΔΔΑ καταφανώς έκρινε ότι τυχόν προαπαιτούμενα που τίθενται για την νομική αναγνώριση του επαναπροσδιορισμού φύλου και περιλαμβάνουν την φυ- σική κατάσταση των προσώπων, θα πρέπει να αναθεωρηθούν προκειμένου να αποφευχθούν οι προϋποθέσεις που τίθενται καταχρηστικά 234 . Υπάρχουν, επίσης, αποφάσεις του ΕΔΔΑ που αφορούν στην παραβίαση του άρθρου 14 περί απαγόρευσης των διακρίσεων σχετιζόμενες με περιστατικά βίας. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η υπόθεση Identoba κ.ά. κατά Γεωργίας 235 . Στην προκειμένη περίπτωση το ΕΔΔΑ εξέτασε την αντιμετώπιση από τις εθνικές Αρχές των επιθέσεων που δέχθηκαν συμμετέχοντες σε διαδήλωση περί προστα- σίας των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤ κοινότητας από συμμετέχοντες σε αντιδιαδή- λωση. Οι συμμετέχοντες στην αντιδιαδήλωση εξύβρισαν, απείλησαν και επιτέ- θηκαν στους διαδηλωτές της πρώτης. Το ΕΔΔΑ επικαλούμενο Εκθέσεις του Επι- τρόπου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης και μη κυ- βερνητικών οργανώσεων διαπίστωσε ότι οι επιθέσεις είχαν ως κίνητρο την διά- κριση για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού. Κατόπιν, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι οι λεκτικές και οι σωματικές επιθέσεις προξένησαν στους διαδηλωτές αισθήματα φόβου και ανασφάλειας, τα οποία επέτειναν η ανεπαρκής αστυνομική προστα- σία, με αποτέλεσμα να προκληθεί προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αρ- κούντος σοβαρή, ώστε να ενεργοποιηθεί το άρθρο 3 περί βασανιστηρίων, απάν- θρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης. Κατά το ΕΔΔΑ οι αρμόδιες Αρχές, αν και γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν τον κίνδυνο ομοφοβικών και τρανσφοβικών αντιδράσεων, αντί να παράσχουν αυξημένη προστασία στους διαδηλωτές έναντι των τρίτων εκπληρώνοντας την σχετική, επιτακτική, θετική τους υποχρέωση, δεν έλαβαν επαρκή μέτρα κατά των επιθέσεων των αντιδιαδηλωτών. Πέραν τούτου, η διερεύνηση των επίδικων περιστατικών δεν εκπλήρωσε τις διαδικαστικές υπο- χρεώσεις, που πηγάζουν από το άρθρο 3. Οι πράξεις και οι παραλείψεις των εθνι- 233. Καραβίας Μ. , εις Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ό.π., σελ. 367 επ. και δη σελ. 387, Παντελίδου Κ. , Φύλο και έννομες σχέσεις-Κριτικές παρατηρήσεις στο Ν 4491/2017 για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, ΝοΒ 2018, 3 επ. και δη σελ. 11, Kulczyk P. , Towards a fundamental right to «choose one’s sex»? https://eclj.org/family /echr/towards- a-fundamental-right-to-choose-ones-sex, Council of Europe/European Court of Human Rights , Research report-Bioethics and the case-law of the Court, https://www.echr. coe.int/Documents/ Research_report_bioethics_ENG. pdf 234. Λελέκη Α. , Διόρθωση ληξιαρχικής πράξης γέννησης τρανς ατόμων, λόγω «αλλαγής φύλου» χωρίς ιατρικά προαπαιτούμενα-Με αφορμή την ΕιρΑθ 1572/2016, Συνήγορος 119/2017, 32 επ. 235. Identoba κ. ά. κατά Γεωργίας, Αριθμ. 73235/12, Απόφαση της 12/5/2015, Τελική Απόφαση 12/8/2015.