ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

624 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Άρθ. 1441 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ κουρική δικαστική συμπαράσταση μπορούν να συνάπτουν συμφωνία διάζευξης χω- ρίς άδεια του δικαστηρίου ή συναίνεση του δικαστικού συμπαραστάτη (ΚΠολΔ 594). Ησυμφωνίατωνσυζύγωνδενεπιδέχεται αιρέσειςήπροθεσμίες (βλ. Βαθρακοκοίλη ό.π. αρ. 7). Τέτοιες καθιστούν τη συμφωνία ανύπαρκτη. Διατύπωση όρου κατά τη δή- λωση της συναίνεσης ή εξάρτησή της από άλλη συναπτόμενη ή μη συμφωνία περί διαφόρων θεμάτων δεν επιτρέπεται. Τέτοιος όρος θεωρείται ότι αίρει τη συναίνεση (βλ. ΕφΛαρ 565/2000 ΕλλΔνη 2002,791, ΕφΛαρ 648/87 ΝοΒ 36,582). Η εξάρτηση της λύσης του γάμου από τις αιτίες που τους οδήγησαν στην απόφαση να συναινέσουν στη λύση του γάμου δεν είναι νοητή (βλ. ΕφΑθ 3978/2002 ΕλλΔνη 2002,1704). Οι δη- λώσεις βούλησης είναι ανεπίδεκτες εικονικότητας (βλ. Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη ό.π. σελ. 429, Δεληγιάννης Οικογ. Δικ. ΙΙ, σελ. 280, ΕφΑθ 11363/86 ΕλλΔνη 1987,1326, αντίθετα Σπυριδάκης , Οικογ. Δικ. σελ. 361, ΕφΑθ 5548/2008 ΕλλΔνη 2009,1456). Η θέληση των συζύγων για τη λύση του γάμου πρέπει να είναι ώριμη, σταθε- ρή, ελεύθερη και ανεπηρέαστη (βλ. ΕφΑθ 5548/2008 ό.π., ΕφΑθ 3266/2005 ΕλλΔνη 2005,1273). Η συμφωνία πρέπει να είναι απαλλαγμένη από ελαττώματα (πλάνη, απά- τη, απειλή) (βλ. ΕφΑθ 3266/2005 ό.π., ΑΠ 441/2004 ό.π.). Η πλάνη για να έχει επί- δραση στο συναινετικό διαζύγιο πρέπει να είναι ουσιώδης (βλ. ΕφΘεσ 2512/2003 Αρμ 2004,999). Δεν είναι ουσιώδης όταν αναφέρεται αποκλειστικά στα παραγωγι- κά αίτια της βούλησης όταν αυτή δηλαδή ανάγεται στις αιτίες (σταθμίσεις, προσδο- κίες, βλέψεις), που έκαναν εκείνον που δήλωσε τη βούληση του να προβεί σε αυ- τήν (βλ. ΕφΑθ 3266/2005 ό.π., ΕφΑθ 3978/2002 ΕλλΔνη 2002,1704). Η εφαρμογή της θεωρίας του δικαιοπρακτικού θεμελίου αποκλείεται στο συναινετικό διαζύγιο (βλ. ΕφΑθ 3266/2005 ό.π.). Ελάττωμα υπάρχει και όταν η δήλωση της βούλησης προ- κλήθηκε από ασκηθείσα απάτη (βλ. ΕφΛαρ 565/2000 ΕλλΔνη 2002,791, ΑΠ 123/98 ΕλλΔνη 39,825). Από άσκηση αφόρητης ψυχολογικής βίας (βλ. ΕφΘεσ 1294/90 Αρμ 1990,326), άσκησης απειλής (βλ. ΕφΑθ 8053/90 ΕλλΔνη 33,174). 2) Διάρκεια γάμου. Σύμφωνα με τη νέα διάταξη δεν τίθεται πλέον ως προϋπόθεση για τη λύση του γάμου με έγγραφη συμφωνία των συζύγων, κάποια διάρκεια γάμου. Επομένως η λύση του γάμου με έγγραφη συμφωνία μπορεί να γίνει οποτεδήποτε από τη σύναψή του. Προϊσχύον δίκαιο. Ο γάμος έπρεπε να έχει διαρκέσει τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την σύναψη της έγγραφης συμφωνίας διάζευξης. Ηπροθεσμία αυτή αποτελούσε προϋ- πόθεση για το παραδεκτό της αίτησης αλλιώς αυτή απορρίπτονταν ως απαράδεκτη (βλ. Σπυριδάκη , ό.π. σελ. 357). Για τον υπολογισμό της εφαρμόζονταν οι ΚΠολΔ 144 και 145 (βλ. Γεωργιάδη/Σταθόπουλο ό.π. αρ. 31). Αδιάφορο αν κατά τη διάρκεια του εξα- μήνου είχε μεσολαβήσει διάσταση των συζύγων (βλ. Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη ό.π.). 3) Συμφωνία για επιμέλεια και επικοινωνία με τα ανήλικα. Σύμφωνα με την νέα διάταξη στην περίπτωση που υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται η επιμέλειά τους, η επικοινωνία με αυτά και η διατροφή τους. Η ρύθ- μιση γίνεται με έγγραφη συμφωνία, η οποία μπορεί να περιέχεται στη συμφωνία των συζύγων για τη λύση του γάμου τους, ή με άλλη ιδιαίτερη τέτοια, η οποία συνάπτεται 5 6 7 8 9