ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

1125 ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Εξ αδιαθέτου διαδοχή Άρθ. 1813 1813 Πρώτη τάξη. – Ως κληρονόμοι εξ αδιαθέτου στην πρώτη τά- ξη καλούνται οι κατιόντες του κληρονομουμένου. Ο πλησιέ- στερος απ’ αυτούς αποκλείει τον απώτερο της ίδιας ρίζας. Στη θέση κατιόντος που δεν ζει κατά την επαγωγή υπεισέρχονται οι κατιό- ντες που μέσω αυτού συνδέονται με συγγένεια με τον κληρονομούμενο (δι- αδοχή κατά ρίζες). Τα τέκνα κληρονομούν κατ’ ισομοιρία. Βιβλιογραφία-Αρθρογραφία: – Ανδρουτσόπουλου Γ. : [Η κληρονομική διαδο- χή ιερομονάχων], σχολ. στηνΜΠρΠατρ 441/2012, ΕφΑΔΠολΔ 2012,950. – Γεωργιάδη Απ. : Οι εξελίξεις της γενετικής τεχνολογίας και οι επιπτώσεις τους στο Κληρονομικό Δίκαιο, ΧρΙΔ 2010,161. – Δημητρίου Δ. : Για την εξ αδιαθέτου κληρονομική διαδοχή των μουσουλμάνων ελλήνων υπηκόων, Αρμ 49,1354. – Ρούσσου Κλ. : [Αμφισβήτηση κληρονομικής διαδοχής - Εγκάτασταση ως μοναδικού κληρονόμου], σχολ. στην ΑΠ 1287/2007, ΕφΑΔΠολΔ 2008,204. – Σπυριδάκη Ι. : Η εξ αδιαθέτου κληρονομική δια- δοχή, 1999. – Ιδίου : Κληρονομικά δικαιώματα τέκνων από πολιτικό γάμο μετά το Ν 1250/1982 (γνωμ.), ΝοΒ 33,219. – Τσουκαλά Ε. : Ποιο δίκαιο διέπει την εξ αδιαθέτου κληρονομική διαδοχή των μουσουλμάνων της Θράκης μας, ΕλλΔνη 30,741. – Ψούνη : Η διαμόρφωση των κληρονομικών σχέσεων στο πλαίσιο του συμφώνου συμβίωσης του Ν 3719/2008, ΕφΑΔ 2009,18. Έννοια εξ αδιαθέτου διαδοχής. Διαδοχή εξ αδιαθέτου είναι η διαδοχή εκείνη, η οποία χωρεί αποκλειστικά εάν είτε δεν συντάχθηκε διαθήκη ή αυτή που συντάχθηκε είναι άκυρη ή ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε (βλ. ΕφΑθ 5966/2003 ΕλλΔνη 2004,570) είτε η εκ διαθήκης διαδοχή ματαιώθηκε εν όλω, παράλληλα δε προς εκ διαθήκης διαδοχή, εάν με τη διαθήκη διατέθηκε μέρος μόνον της κληρονομίας ή η εκ διαθήκης διαδοχή ματαιώθηκε εν μέρει. Εξ αδιαθέτου δηλαδή διαδοχή χωρεί και όταν ο κληρονομού- μενος με τη διαθήκη του ρύθμισε μέρος της κληρονομίας περιουσίας, οπότε χωρεί ως προς το υπόλοιπο η εξ αδιαθέτου διαδοχή, και όταν επίσης η εκ διαθήκης διαδοχή ματαιώθηκε για τους λόγους που αναφέρονται στο νόμο. Ο ΑΚ καθιέρωσε το σύστη- μα των γενεών (βλ. σχετ. στις εισαγ. παρατ.). Και όρισε ότι οι μεν κατιόντες καλούνται απεριορίστως και επ’ άπειρον ήτοι τέκνα, έγγονοι, δισέγγονοι, τρισέγγονοι κ.λπ . χω- ρίς περιορισμό και βαθμό συγγένειας (βλ. ΕφΑθ 1432/91 ΕλλΔνη 32,1647). Οι εκ πλα- γίου συγγενείς του κληρονομουμένου περιορίζονται μέχρι και του τετάρτου βαθμού συγγενείας, δηλ. μέχρι και των πρώτων εξαδέλφων του κληρονομουμένου (βλ. ΕφΑθ 1432/91 ό.π.). Χήρα προαποβιώσαντος, τέκνου του κληρονομουμένου δεν έχει μερί- διο στην κληρονομία του πεθερού της αφού στη θέση του κατιόντος που δεν ζει κατά την επαγωγή υπεισέρχονται οι κατιόντες που μέσω αυτού συνδέονται με συγγένεια με τον κληρονομούμενο (βλ. ΑΠ 474/2010 ΕλλΔνη 2013,131). Οι κατιόντες του κληρονομουμένου. Οι συγγενείς εξ αίματος σε ευθεία γραμμή που κατάγονται από αυτόν (βλ. Φίλιο , Κληρ. Δικ. παρ. 2Β, ΑΠ 795/2003 ΝοΒ 2004,244). 1 2