ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

1128 ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Άρθ. 1814 ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ κληρονομούν κατά ρίζες. Με τους κληρονόμους της δεύτερης τάξης συντρέχει και ο επιζών σύζυγος κατά το 1/2 (ΑΚ 1820 παρ. 1). Γονείς. Η σχέση του τέκνου με τη μητέρα ιδρύεται με μόνη τη γέννηση. Η σχέση με τον πατέρα του είτε τεκμαίρεται εκ της ιδιότητας του συζύγου της μητέρας είτε ιδρύ- εται με την αναγνώριση, εκούσια ή δικαστική. Με αυτήν ο γονέας αποκτά αυτόματα δικαίωμα στην κληρονομία του πατέρα. Το δικαίωμα του πατέρα στην κληρονομία του τέκνου υπάρχει και αν ο γάμος με τη μητέρα του τέκνου ήταν άκυρος ή ακυρώ- σιμος. Η διακοπή του νομικού δεσμού του θετού ανήλικου τέκνου με τη φυσική του οικογένεια (ΑΚ 1561) συνεπιφέρει και την απώλεια του κληρονομικού δικαιώματος των φυσικών γονέων στην περιουσία του τέκνου. Μόνη εξαίρεση η περίπτωση που ο ένας σύζυγος υιοθετήσει το τέκνο του άλλου. Στην περίπτωση αυτή οι δεσμοί του υι- οθετούμενου με τον φυσικό γονέα του και τους συγγενείς του δεν διακόπτονται (ΑΚ 1562) και επομένως στη δεύτερη τάξη καλείται και ο φυσικός γονέας (βλ. Καράκωστα , Αστ. Κώδ. άρθρο 1814 αρ. 536). Σε υιοθεσία ενηλίκου στη δεύτερη τάξη καλούνται τόσο οι θετοί όσοι και οι φυσικοί γονείς. Δεν καλούνται τα τέκνα του θετού γονέα, αφού αυτά δεν θεωρούνται αδελφοί του θετού τέκνου, καθόσον σύμφωνα με την ΑΚ 1585 δεν παράγεται καμιά σχέση συγγένειας μεταξύ του θετού τέκνου και των συγγε- νών εκείνου που υιοθέτησε και αντίστροφα. Αδελφοί, ανίψια και παιδιά ανιψιών. Αδελφοί είναι τα εκτός του ίδιου του κληρο- νομουμένου τέκνα της μητέρας του καθώς και τα λοιπά τέκνα του πατέρα του (βλ. Γεωργιάδη/Σταθόπουλο , Αστ. Κώδ. άρθρο 1814-1815 αρ. 6). Η κλήση τους στην κλη- ρονομία γίνεται ανεξάρτητα από το αν έχουν κοινούς και τους δύο γονείς τους με τον κληρονομούμενο (αμφιθαλείς) ή αν έχουν κοινό ένα μόνο γονέα (ετεροθαλείς). Το αν ο αδελφός είναι ως προς τον κληρονομούμενο αμφιθαλής ή ετεροθαλής είναι κρίσι- μο μόνο ως προς το ποσοστό της κληρονομικής του μερίδας. Τα παραπάνω σχετικά με την ιδιότητα του τέκνου και του αδελφού του κληρονομουμένου ισχύουν και προ- κειμένου να διαπιστωθεί ποιοι από τους εκ πλαγίου κατιόντες του κληρονομουμένου συναριθμούνται στους ανιψιούς (τέκνα των αδελφών) και στα παιδιά των ανιψιών (βλ. Γεωργιάδη/Σταθόπουλο ό.π. αρ. 8). Κλήση και ποσοστά κληρονόμων της δεύτερης τάξης. Καλούνται εκ παραλλήλου οι γονείς του κληρονομουμένου, οι αδελφοί και τα τέκνα και εγγονοί αδελφών που έχουν πεθάνει πριν από αυτόν. Οι γονείς και οι αδελφοί κληρονομούν κατ’ ισομοιρία. Ο προσδιορισμός των κληρονομικών τους μερίδων προϋποθέτει την άθροιση του αριθμού των επιζώντων γονέων με τον αριθμό των αμφιθαλών αδελφών του κληρο- νομουμένου (βλ. Γεωργιάδη/Σταθόπουλο ό.π. αρ. 49). Κατά τον υπολογισμό των με- ρίδων συναριθμούνται και οι αδελφοί που κατά τον χρόνο θανάτου του κληρονο- μουμένου δεν βρίσκονται εν ζωή. Εφόσον κατά τον χρόνο επαγωγής της κληρονομίας είναι εν ζωή τέκνα ή εγγόνια (βλ. Γεωργιάδη/Σταθόπουλο ό.π. αρ. 49). Αν οι προαπο- βιώσαντες αδελφοί δεν είχαν τέκνα ή εγγόνια, τότε η μερίδα τους προσαυξάνει τις με- ρίδες των άλλων κληρονόμων (γονέων ή αδελφών του κληρονομουμένου) κατ’ ισο- μοιρία. Τα τέκνα του προαποβιώσαντος αδελφού του κληρονομουμένου αποκλείουν τα εγγόνια που προέρχονται από την ίδια ρίζα. Τα ανίψια καλούνται στην μερίδα που 2 3 4