Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΥΝΟΙΑΣ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

βαθμό μπορεί, λοιπόν, ο νομοθέτης να επιτρέπει στα μέρη της εργασιακής σχέσεως να αποκλίνουν από την εφαρμογή των διατάξεών του ή στα διαπραγ- ματευόμενα μέρη να συμφωνούν, ιδίως στο επίπεδο της επιχείρησης, αποκλί- νουσες ρυθμίσεις σε σχέση με τους προστατευτικούς κανόνες που συνήφθη- σαν σε άλλα επίπεδα; Αλλά προβάλλονται, ακόμη, και πιο «καθημερινά» ερωτήματα. Πώς θα γί- νει η σύγκριση των διεκδικούντων εφαρμογή περισσοτέρων, διαφορετικών, ρυθμίσεων; Σε υποκειμενική ή σε αντικειμενική βάση; Συνολικά, ανά ενότητες ζητημάτων ή ακόμη ανά ρύθμιση; Τελικά, η μεταχείριση της αρχής της εύνοιας από το νομοθέτη εκφράζει κα- θοριστικά τον προσανατολισμό του εργατικού δικαίου σε μια συγκεκριμένη ιστορική φάση. Η παρατήρηση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία όταν διαπιστώ- νουμε ότι, σε περιόδους οικονομικής κρίσης, η ανάκαμψη της οικονομίας ή η διάσωση των επιχειρήσεων και των θέσεων εργασίας προβάλλουν, σε αντιπα- ράθεση με την αρχή της προστασίας, ως βασικές επιδιώξεις. Η αρχή της εύ- νοιας δέχθηκε, έτσι, και στη χώρα μας, αλλά και σε άλλες χώρες, όχι βέβαια χωρίς αντιδράσεις, σημαντικά πλήγματα, χωρίς πάντως να έχει απωλέσει, τε- λικά, τη σημασία της. Η Αμαλία Λεβέντη δικαιολογημένα, λοιπόν, επέλεξε να ασχοληθεί ερευνητι- κά με το κομβικό για το εργατικό δίκαιο ζήτημα της αρχής της εύνοιας. Με σα- φήνεια στην έκφραση, ανάλυση σε βάθος και παράθεση παραδειγμάτων κα- ταφέρνει να δώσει απαντήσεις σε όλα σχεδόν τα παραπάνω κρίσιμα ερωτή- ματα. Χωρίς αμφιβολία, λοιπόν, η μελέτη της αποτελεί συμβολή στον επιστη- μονικό διάλογο σε μια κρίσιμη στιγμή για την πορεία των εργασιακών σχέσε- ων στη χώρα μας. Αθήνα, Δεκέμβριος 2018 Κώστας Δ. Παπαδημητρίου Καθηγητής Νομικής Σχολής Αθηνών