ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ

ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ 254 Ενδεικτικά, στην Yeates Andrew John και Άλλος ν. Αστυνομίας , 765 το πρωτόδι- κο Δικαστήριο, καθοδηγούμενο από γνώση που άντλησε από την καθημερινή του εμπειρία στο ποινικό Δικαστήριο αφενός, και τις διαπιστώσεις που γίνονται στη νο- μολογία, αφετέρου, συμπέρανε ότι τα αδικήματα επιθέσεων κατά αστυνομικών, τό- σο από Κύπριους όσο και από Άγγλους στρατιώτες, δεσπόζουν στην Κυπριακή κοι- νωνία. Όπως σημείωσε δε σχετικά και το Ανώτατο Δικαστήριο: 766 «Τέλος οι εφεσείοντες παραπονούνται ότι η θέση του Δικαστηρίου πως αδικήματα επιθέ- σεων κατά αστυνομικών, τόσο από Κυπρίους, όσο και από Άγγλους στρατιώτες δεσπόζουν στην Κυπριακή κοινωνία, δεν τεκμηριώνεται. Σ’ αυτό το συμπέρασμα άχθηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο καθοδηγούμενο από γνώση που άντλησε από την καθημερινή του εμπειρία στο ποινικό Δικαστήριο αφενός, και τις διαπιστώσεις που γίνονται στη νομολογία, αφετέρου. Η άντληση γνώσης από την εμπειρία του Δικαστηρίου για τη φύση αδικημάτων που κυριαρ- χούν, αναγνωρίζεται ως παραδεκτή πηγή δικαστικής γνώσης. (Βλ. Ζaidan v. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 310 , 315.) Επιθυμητό είναι όπως η πηγή, από την οποία αντλείται η γνώση ότι συγκεκριμένες κατηγο- ρίες εγκλημάτων ευρίσκονται σε έξαρση, να προσδιορίζεται με κάποια λεπτομέρεια προς στοιχειοθέτηση της καθολικότητας του αντικειμένου της γνώσης και του αναντίλεκτου του περιεχομένου της. Ως προς τις διαπιστώσεις που προκύπτουν από τη νομολογία, ενδείκνυ- ται ο συσχετισμός τους με παραπομπές στις αποφάσεις όπου απαντούνται.» Το Δικαστήριο λαμβάνει δικαστική γνώση για τη μεγάλη αύξηση σε τροχαία δυστυ- χήματα, ως εκ των οποίων πολλά άτομα έχασαν τη ζωή τους, 767 γεγονός το οποίο συνηγορεί υπέρ της επιβολής σοβαρότερων και αποτρεπτικών ποινών σε περιπτώ- σεις τροχαίων αδικημάτων. 768 Περαιτέρω, έχει αποκρυσταλλωθεί ότι το Δικαστήριο έχει δικαίωμα να λάβει δικαστική γνώση, με βάση τον μεγάλο αριθμό των υποθέ- σεων που παρουσιάζονται ενώπιον των δικαστηρίων, για τη συχνότητα διάπρα- ξης αδικημάτων σχετικά με την κατοχή και εμπορεία ναρκωτικών, 769 την καταδίωξη άγριων πτηνών με τη χρήση δικτύων, 770 την μεταφορά και χρήση όπλου και κατοχή 765. (2000) 2 Α.Α.Δ. 320. 766. Ibid. 767. Γενικός Eισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Άννας Mαρκίδου Nεοκλέους, (2001) 2 Α.Α.Δ. 48. 768. Κομνηνού Κομνηνός ν. Αστυνομίας, (2012) 2 Α.Α.Δ. 426. 769. Βλ. Μιχαηλίδης Μιχάλης ν. Δημοκρατίας, (2005) 2 Α.Α.Δ. 187, Στέλιος Ζωμενής ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 400, Χριστόδουλος Χριστοδούλου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, supra, Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350, Giannakov v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 220/2012, 24.2.2014. Όπως αναφέρθηκε στην Αστυνομία ν. Reza Saremi και Άλλος (2009) 2 Α.Α.Δ. 251, «το δικαστήριο έλαβε, όπως είχε δικαίωμα να πράξει, δικαστική γνώση από το γεγο- νός ότι το 50% των υποθέσεων που απασχολούσαν το Κακουργιοδικείο, ήταν για ναρκωτι- κά», τονίζοντας τη μεγάλη συχνότητα με την οποία διαπράττονται αυτού του τύπου αδική- ματα από αλλοδαπούς (βλ. επίσης Γενικός Εισαγγελέας ν. Μαυροκέφαλος (1966) 2 C.L.R. 93, Zaidan v. Δημοκρατίας, supra, Atallah ν. Δημοκρατίας, (1992) 2 Α.Α.Δ. 94 και Mansour other ν. Δημοκρατίας, (1991) 2 Α.Α.Δ. 434. 770. Βλ. Παναγιώτου Xριστάκης ν. Aστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 354, Αρχιμήδης Αντρέα ν. Αστυνομίας (1966) 2 Α.Α.Δ. 71, Prakki v. The Police (1985) 2 C.L.R. 142, Γενικός Εισαγγελέας ν. Νεοφύτου (1991) 2 Α.Α.Δ. 5, Παλάοντας ν. Αστυνομίας (1995) 2 Α.Α.Δ. 72 και Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224