ΟΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΡΗΤΡΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΟΡΟΑΠΟΦΥΓΗΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

97 Β.2 Το Σχέδιο Δράσης του ΟΟΣΑ για τα BEPS Β.2.1 Ιστορική Αναδρομή Υπό το φως των ραγδαίων εξελίξεων σε διεθνές επίπεδο προετοιμάσθηκε σταδιακά ο δρόμος για την υιοθέτηση του Σχεδίου Δράσης του ΟΟΣΑ για τα BEPS. Ήδη κατά το 1988 δημοσιεύθηκε η Έκθεση του ΟΟΣΑ σχετικά με τον επιζή- μιο φορολογικό ανταγωνισμό που αποτελούσε ήδη τότε ένα παγκόσμιο ζήτημα. Ακολούθησε το 2009 το «Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Διαφάνεια και την Ανταλλα- γή Πληροφοριών για Φορολογικούς Σκοπούς» και το 2011 η Έκθεση του ΟΟΣΑ με τίτλο «Φορολογική Διαφάνεια και Συμφωνίες Ανταλλαγής Πληροφοριών για Φορολογικούς Σκοπούς». Περαιτέρω, το 2012 έλαβε χώρα στο Μεξικό Σύνοδος Κορυφής των μελών της G20 και εκπονήθηκε Έκθεση του ΟΟΣΑ με τίτλο «Φο- ρολογική Διαφάνεια, Πρόοδος των δραστηριοτήτων του Παγκόσμιου Φόρουμ». Τέλος, το Φεβρουάριο του 2013 ακολούθησε η Έκθεση του ΟΟΣΑ σχετικά με την αντιμετώπιση της διάβρωσης της φορολογικής βάσης και της μεταφοράς κερ- δών, η οποία οδήγησε στη δημοσίευση του Σχεδίου Δράσης τον Ιούλιο του 2013. Πράγματι, τo Σχέδιο Δράσης του ΟΟΣΑ 133 («OECD Action Plan») για την καταπολέ- μηση της διάβρωσης της φορολογικής βάσης και της μετακύλισης φορολογητέ- ων εσόδων («Base Erosion and Profit Shifting» ή «BEPS» 134 όπως συναντάται στη διεθνή βιβλιογραφία) παρουσιάσθηκε την 19η Ιουλίου 2013 στη συνάντηση των Υπουργών Οικονομικών της G20 στη Μόσχα. Το Σχέδιο Δράσης πραγματεύεται 133. Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Ο Ο.Ο.Σ.Α. αρχικά συνιστούσε τη συ- νέχεια του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας («Organization for European Economic Co-operation»), ο οποίος ιδρύθηκε στις 16 Απριλίου 1948 και που μετά το Β΄ Πα- γκόσμιο Πόλεμο είχε την ευθύνη του συντονισμού του σχεδίου Marshal για την οικονομική ανόρθωση της Ευρώπης και αφού το 1928, η Κοινωνία των Εθνών παρουσίασε τρία πρότυπα διεθνών συμβάσεων για την αποφυγή της διπλής φορολογίας. Στις 14 Δεκεμβρίου 1960 είκοσι χώρες υπέγραψαν τη συνθήκη ίδρυσης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυ- ξης, του οποίου ο ρόλος αφορούσε διατλαντική οικονομική συνεργασία. Ο ΟΟΣΑ ιδρύθηκε το 1961, βάσει του άρθρου 1 της Συνθήκης που υπογράφηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1960 και τέθηκε σε ισχύ στις 30 Σεπτεμβρίου 1961. Σκοπός του ΟΟΣΑ είναι η προώθηση πολιτικών που αποβλέ- πουν στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης των κρατών μελών καθώς και στην ενίσχυση του παγκόσμιου εμπορίου χωρίς διακρίσεις (άρθρο 1 της Συνθήκης για την ίδρυση του ΟΟΣΑ). Ο ΟΟΣΑ διοικείται από το Συμβούλιο, το οποίο απαρτίζεται από εκπροσώπους όλων των κρα- τών μελών (σήμερα 35) και της Επιτροπής της ΕΕ. Το Συμβούλιο διορίζει το Γενικό Γραμματέα, ο οποίος προεδρεύει στις συνελεύσεις και επίσης διορίζει και ελέγχει τη Γραμματεία του ΟΟΣΑ. Σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης, για την επίτευξη των στόχων του ο ΟΟΣΑ μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις, οι οποίες είναι δεσμευτικές για τα κράτη μέλη, να προβαίνει σε συστά- σεις στα κράτη μέλη, οι οποίες δεν είναι δεσμευτικές αλλά έχουν ηθική βαρύτητα (moral force) ή να συνάπτει συμφωνίες με τα κράτη μέλη, με τρίτα κράτη και με διεθνείς οργανισμούς. 134. Βλ. συναφώς Nathan Boidman, Michael N. Kandev, BEPS: The OECD Discovers America?, Featured Perspectives, Tax Analysts, 2013, December 16, 2013, pgs. 1017-1034, όπου τονίζε- ται ότι επί της ουσίας καμία από τις προτεινόμενες δράσεις που κατατείνουν στην εν συνόλω ριζική αναμόρφωση του διεθνούς φορολογικού δικαίου δεν αποτελεί καινοτομία αλλά ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για θεμελιωμένες φορολογικές πολιτικές, οι οποίες πλέον αποτυ- πώνονται ρητά και πανηγυρικά, αντικατοπτρίζοντας την αντίστοιχη πολιτική βούληση υπό το φως του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού υποβάθρου του Σχεδίου Δράσης για τα BEPS. 80 Οι διεθνείς προσπάθειες πάταξης της φοροαποφυγής από τον ΟΟΣΑ