Η ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗ ΜΗ ΓΝΗΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ

116 Η αδημοσίευτη μη γνήσια κοινοπραξία εκτέλεσης τεχνικού έργου παραχώρηση και δεν διακόπτεται ο μεταξύ τους εργασιακός δεσμός 245 . Κατ’ εφαρμογή της σύμβασης δανεισμού η συμπράττουσα επιχείρηση θα υποχρεού- ται να παραχωρήσει το μισθωτό στην κοινοπραξία και ο εργαζόμενος θα οφεί- λει να παρέχει πλέον την εργασία του σ’ αυτήν. Η συμπράττουσα επιχείρηση θα εξακολουθεί να βαρύνεται με την υποχρέωση καταβολής του μισθού του εργαζομένου 246 , όπως έχει καθοριστεί, εκτός αν έχει γίνει συμφωνία η οποία θα καθιστά συνυπεύθυνη και τη μη γνήσια κοινοπραξία που τον δανείζεται 247 . Σε κάθε περίπτωση οι κοινοπρακτούντες έχουν δυνάμει του κοινοπρακτικού συμφωνητικού αξίωση κατά της κοινοπραξίας για επιστροφή των χρημάτων που καταβάλλουν για τους μισθούς των εν λόγω εργαζομένων. Για όσο χρόνο ο μισθωτός παρέχει με δανεισμό την εργασία του στην κοινοπραξία υπόκειται στο διευθυντικό δικαίωμα της τελευταίας, η οποία αντίστοιχα έχει γι’ αυτόν τις κοινές και ειδικές υποχρεώσεις πρόνοιας καθώς και την ευθύνη για την εφαρμογή της προστατευτικής εργατικής νομοθεσίας 248 . Με την επιστροφή του εργαζομένου στην κοινοπρακτούσα επιχείρηση η σχέση εργασίας του ενεργο- ποιείται εκ νέου σε όλη της την έκταση, όπως ίσχυε πριν από το δανεισμό, και δεν επηρεάζεται από τις οποιεσδήποτε θετικές ή αρνητικές συνθήκες χαρακτή- ριζαν την παροχή της εργασίας του στην κοινοπραξία 249 . Το ενδεχόμενο η κοινοπραξία να προσλάβει για ορισμένες εργασίες της ερ- γαζομένους που δεν προέρχονται από καμία συμπράττουσα επιχείρηση δεν μπορεί να αποκλειστεί 250 . Κάτι τέτοιο ωστόσο θα αποτελεί την εξαίρεση καθώς 245. Βλ. ΑΠ 229/1990 ΔΕΝ 1991, 280, ΕφΑθ 968/1990 ΔΕΝ 1990, 723, ΑΠ 1385/2006 δημο- σιευμένη στη ΝΟΜΟΣ. 246. Βλ. ΑΠ 891/1989 ΕΕΔ 1990, 335, ΑΠ 86/1991 ΕΕΔ 1992, 854, ΑΠ 1162/2006 δημοσιευ- μένη στη ΝΟΜΟΣ. 247. Βλ. ΑΠ 36/1989 ΕΕΔ 1990, 337, ΑΠ 891/1989 ΕΕΔ 1990, 333, ΕφΑθ 6787/2001 ΕλΔ 2002, 1713, σύμφωνα με την οποία «Σε τέτοια περίπτωση ο αρχικός εργοδότης με τον οποίο υπάρχει η σύμβαση εργασίας είναι ο μόνος υπόχρεος στην καταβολή του μισθού, διότι δεν μεταβάλλεται η σύμβαση ως προς την υποχρέωση αυτή, εκτός αν υπάρχει διαφορετική ειδική συμφωνία, δυνάμει της οποίας το βάρος της αντιμισθίας του εργα- ζόμενου αναλαμβάνει ο νέος εργοδότης, ή καθίστανται συνυπεύθυνοι και οι δύο, ενώ, αν δεν καταρτίσθηκε ιδιαίτερη συμφωνία, το βάρος των πρόσθετων αμοιβών (υπε- ρεργασίας, υπερωρίας Κυριακών και νυχτερινής απασχολήσεως) φέρει ο δανεισθείς εργοδότης ο οποίος ασκεί και την από το διευθυντικό δικαίωμα εξουσία ελέγχοντας και καθοδηγώντας τον εργαζόμενο και δυνάμενος να του επιβάλλει και τις προβλεπόμενες από τον κανονισμό της επιχειρήσεως πειθαρχικές ποινές (ΑΠ 1794/1987 ΕΕΔ 1989, 115, ΑΠ 1371/1990 ΕΕΔ 1991, 888, ΑΠ 272/1991 ΔΕΝ 1993,457, ΑΠ 293/1994 ΔΕΝ 1994, 1079)». 248. Βλ. ενδεικτικά Καρακατσάνη/Γαρδίκα , Ατομικό Εργατικό Δίκαιο, σελ. 176, αρ. 244. 249. Βλ. ΑΠ 36/1989 ΕΕΔ 1990, 337. 250. Βλ. σχετικά Λεοντάρη , Προσωπικές Εταιρίες ΕΠΕ-Κοινοπραξίες, σελ. 322 επ., σύμφωνα με τον οποίο «το προσωπικό της κοινοπραξίας μπορεί να αποτελείται από μισθωτούς που προσέλαβε, μισθοδοτεί και ασφαλίζει η ίδια». Βλ. επίσης FIEC, Standard Contract, άρθρο 18, σύμφωνα με το οποίο «The Management Committee may resolve, however,