ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Δ. ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ / Κ. ΒΑΡΣΑΝΗΣ 351 ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Πληρεξουσιότητα Άρθ. 94 Χρυσανθάκης Χ./Σπινθουράκης Ε./Κατσέτου Ζ. : Συλλογή Νομοθεσίας και Νομολογίας περί Δικηγόρων, 1986. – Χρυσανθάκης Χ. (επιμ.)/Παπαθωμάς Απ. (συνεργ.) : Ο Νέος Κώδικας Δικηγόρων, έκδ. γ΄. 2016. Σημείωση: Οι παραπομπές σε αλλοδαπή Βιβλιογραφία - Αρθρογραφία γίνονται στο κείμενο. Σχετικές διατάξεις: 95-105, 143, 743 ΚΠολΔ , 1441 ΑΚ Εισαγωγικές παρατηρήσεις - Γενικά. Η ύπαρξη αντιπροσωπευτικής εξουσίας στον δικαστικό πληρεξούσιο του διαδίκου αποτελεί διαδικαστική προϋπόθεση της δίκης και, συνεπώς, ερευνάται από το δικαστήριο αυτεπάγγελτα [ΑΠ Ολ 964/1982 ΝοΒ 31,991, ΕιρΡόδ 161/2017 ΝΟΜΟΣ], ανεξάρτητα αν προταθεί ή όχι από τους διαδί- κους. Από δε τις διατάξεις των άρθρων 94 παρ. 1, 96 παρ. 1, 97 παρ. 1 και 104 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι αν ο πληρεξούσιος κάποιου από τους διαδίκους εμφανίζεται στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αλλά δεν αποδεικνύει την ύπαρξη ρητής πληρεξουσιότητας, που αυτεπαγγέλτως εξετάζει το δικαστήριο, ο διάδικος αυ- τός θεωρείται ως μη παριστάμενος [ΑΠ 1136/2014 ΕπιΔικΙΑ,373]. Αντιπροσώπευση του διαδίκου. Η αντιπροσώπευση του διαδίκου στη δίκη λαμβά- νει χώρα είτε με βάση διάταξη νόμου, οπότε στην περίπτωση αυτή με νομοθετική επι- ταγή αναπληρώνεται η θέληση του αντιπροσωπευόμενου (π.χ. επί νομίμου αντιπρο- σώπου) είτε από τη βούληση αυτού, οπότε πρόκειται για τον ονομαζόμενο δικαστικό πληρεξούσιο, του οποίου η εξουσία πηγάζει από τη βούληση του αντιπροσωπευόμε- νου ( Γιακουμής, Η δικαστική πληρεξουσιότης, διδ. διατρ., 1984, 67). Διαφορά μεταξύ αντιπροσώπου και δικαστικού πληρεξουσίου. Η διαφορά όμως μεταξύ νομίμου αντιπροσώπου και δικαστικού πληρεξουσίου ανάγεται κυρίως στο πεδίο της ενέργειας του καθενός από αυτούς, διότι ο νόμιμος αντιπρόσωπος είναι το πρόσωπο που εμφανίζεται στη διαδικασία αντί (του μετέχοντος στην έννομη σχέση της δίκης) διαδίκου, του οποίου η εμφάνιση είναι παθητική, αφού τις επί μέρους, δι- αδικαστικές πράξεις επιχειρεί για λογαριασμό του ο δικαστικός πληρεξούσιος ( Μπέης, Πολιτική Δικονομία, τόμ. 1ος, 469). Αντίθετα ο δικαστικός πληρεξούσιος είναι απευ- θείας εντολοδόχος του διαδίκου. Ρύθμιση σχέσεων δικαστικού πληρεξουσίου. Ο ΚΠολΔ και τα περισσότερα δικονο- μικά δίκαια ρυθμίζουν τη σχέση του δικαστικού πληρεξουσίου προς το δικαστήριο και τον αντίδικο ως προς τη διεξαγωγή της δίκης και δεν ασχολούνται με τη νομική σχέση μεταξύ αντιπροσώπου και αντιπροσωπευομένου και τις απορρέουσες από τη σχέση αυτή συνέπειες, καθόσον τα θέματα αυτά ανήκουν στην ύλη του ουσιαστικού δικαίου. Ο δικαστικός πληρεξούσιος στη δίκη αναπληρώνει την ελλείπουσα στον διάδικο ικανότητα προς το δικολογείν. Την ικανότητα δικολογίας πρέπει να τη διακρίνουμε από την ικανότητα παράστασης στο δικαστήριο και τη διεξαγωγή της δίκης επ’ ονόμα- τι του διαδίκου, η οποία είναι η παράλληλη έννοια της κατά το ουσιαστικό δίκαιο ικα- νότητας για δικαιοπραξία, όπως η ικανότητα να είναι κανείς διάδικος (δηλ. υποκείμε- νο δίκης) είναι η παράλληλη δικονομική έννοια της κατά το αστικό δίκαιο ικανότητας 1 2 3 4 5