Η ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

35 διαδικασία κηρύξεως και συντελέσεως της αναγκαστικής απαλλοτριώσεως Η έλλειψη δημοσιεύσεως αυτουσίας της πράξεως περί απαλλοτριώσεως κατόπιν αποφάσεως δημοτικού συμβουλίου δύναται να θεραπευθεί, εάν αυ- τούσιο το κείμενο αυτής δημοσιευθεί προσηκόντως στον τοπικό τύπο μετά την κατ’ αυτής άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως, αλλά προ της συζητήσεως της υποθέσεως 125 . Η νομολογία αυτή μπορεί να ισχύσει και επί απαλλοτριώσεων διεπομένων από τον Κώδικα. Κατ’ άρθρον 5 του Κώδικος, η εσφαλμένη αναγραφή ή η πλήρης παράλει- ψη του ονοματεπωνύμου του ιδιοκτήτου στην απόφαση περί κηρύξεως της απαλλοτριώσεως ή στο κτηματολογικό διάγραμμα ή στον κτηματολογικό πί- νακα δεν επηρεάζει το κύρος της απαλλοτριώσεως, αφού αυτή αφορά στο πράγμα, ανεξαρτήτως του προσώπου το οποίον είναι κύριος ή δικαιούχος εμπραγμάτου δικαιώματος. Η άποψη γινόταν δεκτή από την νομολογία από τα πρώτα έτη λειτουργίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 126 . Β. Αιτιολογία Στο κεφάλαιο αυτό θα εξετασθούν ιστορικά στοιχεία περί της αιτιολογίας των απαλλοτριώσεων (α), η ισχύουσα νομολογία επί απαλλοτριώσεων του Κώδικος και ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων (β) και η αιτιολογία των ειδικών απαλλοτριώσεων (γ). α. Ιστορικά στοιχεία περί της αιτιολογίας επί απαλλοτριώσεων Η νυν ισχύουσα συνταγματική διάταξη του άρθρου 17 παρ.2 απαιτεί η συνδρο- μή της δημοσίας ωφελείας να είναι προσηκόντως αποδεδειγμένη, όταν και όπως ο νόμος ορίζει. ∆ηλαδή η απαλλοτρίωση πρέπει, κατ’ αρχήν, να είναι αιτιολογημένη. Και τούτο δια να μη έχουμε αυθαιρέτους αφαιρέσεις ιδιοκτη- σιών εκ μέρους της πολιτικής εξουσίας. Ως προελέχθη στην εισαγωγή, στα Συντάγματα του 1844 και 1864 αναφερό- ταν ο εννοιολογικώς στενότερος όρος «δημοσία ανάγκη». Η δημοσία ωφέλεια κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή της στο άρθρο 17 του Συντάγματος του 1911 και έκτοτε διατηρείται σε όλα τα συνταγματικά κείμενα έως σήμερα. Ο ίδιος όρος ενεφανίσθη για πρώτη φορά σε νομοθετικό κείμενο εν έτει 1897, στον Ν ΑΧΙΗ/1897 «περί απαλλοτριώσεως εκτάσεων προς εκτέλεσιν έργων δημοσίας ωφελείας» 127 . 125.  ΣτΕ 985/2001, 2562/2004, 843/2016. 126.  ΣτΕ 270/1933, 35/1936, 300/1936, 1527/1961, 2764/1968. 127.  ΧΟΡΟΜΙ∆ΗΣ Κων/νος: ε.α., σελ. 280.