ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ 16 των υποδειγμάτων των συμβάσεων και των γενικών όρων των συναλλαγών όπου και τίθεται ζήτημα προστασίας του καταναλωτή κατά τον Ν 2251/1994 36 . Η επιστήμη και οι επίσημες γνωμοδοτήσεις δεν αποτελούν δευτερογενή πηγή του Εμπορικού Δικαίου, έχουν όμως μεγάλη αξία στην διάπλαση του δικαίου. Ιδι- αίτερη σημασία έχει και η νομολογία τόσο των εθνικών δικαστηρίων, όσο και του ΔΕΚ, καθώς και των διαιτητικών δικαστηρίων, εθνικών ή διεθνών. Καταλυτική ση- μασία έχει και η διεθνής εμπορική διαιτησία 37 , η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμέ- νη με την lex mercatoria 38 . Ο Ν 2735/1999 ρυθμίζει τα θέματα της διεθνούς εμπο- ρικής διαιτησίας. Υπάρχει η ρύθμιση από την UNCITRAL 39 , καθώς και οι κανόνες του ICC 40 , όπως αυτοί κωδικοποιούνται, όπως ακόμα και κανόνες που απορρέ- ουν από ειδικές διεθνείς συμβάσεις 41 . Δεν θα πρέπει να παραβλέπεται η προσπά- θεια που καταβάλλει το Ευρωπαϊκό Διαιτητικό Δικαστήριο (με έδρα στο Παρίσι και στις Βερσαλλίες), τόσο για την ταχεία και ορθή εκδίκαση, όσο και την κωδικοποίη- ση βασικών αρχών και ρυθμίσεων, οι οποίες απορρέουν από την πληθώρα διαιτη- τικών υποθέσεων που εκδικάζει 42 . Συναφής με την lex mercatoria είναι και οι μη κυβερνητικές προσπάθειες κωδι- κοποίησης των διαφορετικών εθνικών δικαίων από την Unidroit και την επιτροπή των Αρχών του Ευρωπαϊκού Δικαίου των Συμβάσεων. Αν τα μέρη αποφασίσουν να υπαχθεί η σύμβασή τους στις αρχές της Unidroit 43 ή στις Αρχές του Ευρωπαϊκού 36. Ρόκας Ν., Στοιχεία εμπορικού δικαίου, σελ. 12 επ. 37. Κιάντο , Ιδιωτικό δίκαιο του διεθνούς εμπορίου, 4η έκδ., 2005, σελ. 1199 επ., Τσίρου, Η πι- στωτική κάρτα, 2007, σελ. 769. 38. Παμπούκης Χ., Η lex mercatoria ως εφαρμοστέο δίκαιο στις διεθνείς συμβατικές ενοχές - Συμβολή στη γενική θεωρία του δικαίου των διεθνών συναλλαγών, 1996, σελ. 60 επ., Πε- ράκης, Γενικό μέρος, σελ. 67 επ. 39. Κουσούλης, Η διεθνής διαιτησία στην Ελλάδα σε σχέση με τον πρότυπο νόμο UNCITRAL, 1996, σελ. 9 επ., ο ίδιος, Δίκαιο της διαιτησίας, 2006, σελ. 12 επ. 40. Secrétariat Général du Chambre de Commerce International L’arbitrage commercial et la Loi dans les différents pays = Arbitration and the Law throughout the World: résume des Règles concernant la convention arbitrale, la procédure, la sentence arbitrale, l’exécution des sentences et les voies de recours Verlag fuer Recht und Gesellschaft Basel, 1951. 41. Πρβλ. ενδεικτικά, Στάγκο , Διεθνής διαιτησία επί διαφορών που ανακύπτουν από επενδύ- σεις - Η σύμβαση της Ουάσιγκτον της 18.3.1965 και η εφαρμογή της από τα διαιτητικά δικα- στήρια του Διεθνούς Κέντρου για την επίλυση διαφορών από επενδύσεις, Αρμ 1998, 257 επ. 42. Loquin , Les initiatives des Cours Européennes d’Arbitrage de Paris et de Versailles - Ile de France dans le traitement de l’urgence par l’arbitrage, D. 2000, σελ. 2 επ. 43. UNIDROIT Institut pour l’unification du droit privé, Principes relatives aux contrats du commerce international, éditions Unidroit Rome, 1994, Pommier , Principe d’autonomie et loi du contrat en droit international privé conventionnelle, Collection Droit Civil diri- gée par Christian Larroumet, Série Etudes et Recherches Economica Paris, 1992, σελ. 287 επ., Larroumet , La valeur des principes d’Unidroit applicables aux contrats du commerce international, JCP G I 1997, 4011, Béraudo , Les principes d’Unidroit relatifs au droit du commerce international, JCP G I 1995, 3842, Τσίρου, Πιστωτική κάρτα, σελ. 725 επ. 51 52