ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 6 καρπούς της ευρωπαϊκής προσπάθειας, προοδευτικής σύγκλισης του βασικού κορμού του ιδιωτικού δικαίου των Κρατών μελών με την δημιουργία, στην πα- ρούσα φάση, κοινού πλαισίου αναφοράς (Common Frame of Reference - CFR ) όπως είναι για το ευρωπαϊκό δίκαιο της ασφαλιστικής σύμβασης το PEICL και για το ευρωπαϊκό δίκαιο των συμβάσεων το PECL. Πάντως η ομάδα ευρωπαί- ων ακαδημαϊκών του προγράμματος «Restatement of European Insurance Contract Law», που συνέταξε το PEICL το θεωρεί κατάλληλο για έναν προαιρε- τικό Κανονισμό που, αν υιοθετηθεί από τις ευρωπαϊκές Αρχές, θα εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις όπου θα το επιλέξουν ασφαλιστής και λήπτης της ασφά- λισης και, εφόσον επιλεγεί, θα υπερισχύει ακόμα και των αναγκαστικού δι- καίου διατάξεων του εθνικού δικαίου, οιουδήποτε Κράτους μέλους της Ε.Ε., ενώ οι διατάξεις του δεν θα μπορούν πλέον να τροποποιηθούν με τη σύμβαση σε βάρος των συμφερόντων των ασφαλισμένων, καθότι περιέχουν μόνο τις προστατευτικές υπέρ αυτών διατάξεις, με εξαίρεση ασφαλιστικές συμβάσεις που αφορούν τους μεγάλους κινδύνους, όπως τους προσδιορίζει και χαρακτη- ρίζει έτσι το ενωσιακό δίκαιο. Θα υπάρχει έτσι η δυνατότητα διασυνοριακής εντός της ΕΕ πώλησης κοινών, εξ επόψεως νομικών κανόνων που τα διέπουν, ασφαλιστικών προϊόντων, προϊόντων που θα διέπονται δηλ. από την ίδια νο- μοθετική ρύθμιση και δεν θα απαιτείται να τροποποιείται κάθε φορά για να πωληθούν από Κράτος-μέλος σε Κράτος-μέλος, πράγμα που γίνεται σήμερα. Η διασυνοριακή κυκλοφορία ασφαλιστικών προϊόντων εμποδίζεται σήμερα, με- ταξύ άλλων και από τις υπάρχουσες 28 διαφορετικές εθνικές νομοθεσίες, δηλ. τόσες όσα τα Κράτη μέλη (σήμερα) και, κάθε φορά που θέλει να προωθήσει ένα προϊόν μία ενωσιακή ασφαλιστική επιχείρηση σε άλλο Κράτος-μέλος, πρέπει να το προσαρμόζει σύμφωνα με την αναγκαστικού (ή ημιαναγκαστικού υπέρ των ασφαλισμένων) νομοθεσία του διαφορετικού αυτού Κράτους μέλους. Όλες αυτές οι εθνικές νομοθεσίες παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις μεταξύ τους ως προς τις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις που διέπουν το δίκαιο της ασφα- λιστικής τους σύμβασης και, έτσι, αποτελούν ένα εμπόδιο στην εφαρμογή ε- νιαίων ασφαλιστικών όρων για όλα τα Κράτη της Ε.Ε. Την αντικατάσταση όλων αυτών των εθνικών κανόνων με ενοποιημένο στο επίπεδο προστασίας των ασφαλισμένων ευρωπαϊκό δίκαιο επιδιώκει το PEICL ως σχέδιο Κανονισμού, αλλά σε προαιρετική βάση. Είναι έτσι φανερό ότι το σχέδιο προορίζεται να γί- νει ένα κομμάτι ευρωπαϊκής νομοθεσίας μεγάλης σημασίας και πέραν της Ευ- ρώπης, αφού οι ευρωπαϊκές ασφαλιστικές επιχειρήσεις είναι πρωτοπόρες στην παγκόσμια αγορά και θα επηρεάσει σε μεγάλη έκταση το σύγχρονο συμβατικό ασφαλιστικό δίκαιο. Το PEICL που έχει δημοσιευτεί σε όλες τις ευρωπαϊκές και σε πολλές άλλες γλώσσες (βλ. ελληνική μετάφραση στην ηλ. διεύθυνση www. uibk.ac.at/zivilrecht/restatement/ ) δεν απέχει από τις αρχές και τη φυσιογνω- μία του ΑσφΝ, πλην όμως έχει πολύ λεπτομερέστερες ρυθμίσεις. Αν εκδοθεί ως προαιρετικός Κανονισμός, θα αποτελεί το «δεύτερο» –μετά τον ΑσφΝ- νομοθε- τικό καθεστώς του ελληνικού δικαίου της ασφαλιστικής σύμβασης, ενώ αν δεν καταλήξει σε Κανονισμό, θ’ αποτελεί, όπως σήμερα, το « κοινό πλαίσιο αναφο-