ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 12 συντάξεις σε εκείνους που είχαν εργαστεί στο παρελθόν, ενώ το Δημόσιο συ- μπληρώνει τα ελλείμματα. Στην κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα, σε άλλες Χώρες της Ευρώπης και αλλού έχουν δημιουργηθεί αυξανόμενα αναλογιστικά ελλείμματα, κυρίως λόγω του περιορισμού των γεννήσεων και της γήρανσης του πληθυσμού και γι’ αυτό απαιτούνται όλο και υψηλότερες εισφορές για να μπορέσει (η κοινω- νική ασφάλιση) ν’ ανταπεξέλθει και μελλοντικά στις υποχρεώσεις της. Τούτο όμως δεν μπορεί να απορροφηθεί από τους μισθούς των ασφαλισμένων, αλλά ούτε το Δημόσιο μπορεί ν’ αυξήσει σημαντικά τα βάρη του δημόσιου προϋ- πολογισμού για την κάλυψη των μεγάλων αυτών ελλειμμάτων. Για την αντιμε- τώπιση του ζητήματος αυτού, έχει αναπτυχθεί στην Ευρώπη και αλλού τα τε- λευταία χρόνια, ειδικά για τις επαγγελματικές συντάξεις, όπου παρουσιάζεται οξύ το πρόβλημα, ένα σύστημα που ονομάζεται β΄ πυλώνας επαγγελματικής σύνταξης , το οποίο λειτουργεί με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και παρέχε- ται από ιδιωτικούς φορείς, μέλη των οποίων είναι οι ασφαλισμένοι. Οι φορείς αυτοί δεν ασκούν εμπορική δραστηριότητα. Έτσι, χωρίς να καταργηθεί η φθί- νουσα κοινωνική ασφάλιση (κυρίως των συντάξεων), δημιουργείται παράλλη- λα ένα συμπλήρωμα συνταξιοδότησης. Οι φορείς του β΄ πυλώνα, που ελάχιστα έχουν μέχρι στιγμής δραστηριοποιηθεί στη χώρα μας, κατ’ επιταγή του ενωσι- ακού δικαίου επενδύουν τα αποθέματά τους με τον ίδιο σχεδόν τρόπο, όπως η ιδιωτική ασφαλιστική επιχείρηση και με τις ίδιες σχεδόν εξασφαλίσεις που προβλέπονται για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και έτσι προσδοκάται υψηλή απόδοση από τις επενδύσεις αυτές, πράγμα που δε συμβαίνει με τις επενδύσεις που κάνουν οι φορείς της κοινωνικής ασφάλισης. Οι α΄ και γ΄ πυλώνες επαγ- γελματικής σύνταξης είναι αυτοί που παρέχονται από τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης και από τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις αντίστοιχα. 1.5. Εποπτευόμενες και μη εποπτευόμενες ασφαλιστικές εργασίες Τα νομικά πρόσωπα που διέπονται από κανόνες του ιδιωτικού ασφαλιστι- κού δικαίου είναι η ανώνυμη ασφαλιστική εταιρία και ο αλληλασφαλιστικός συνεταιρισμός. Κύριο έργο έχουν τις εργασίες που συνίστανται σε ανάληψη κινδύνου αποκλειστικά ή σε συνδυασμό με επενδυτική δραστηριότητα. Ορι- σμένες φορές μάλιστα μπορεί να λείπει τελείως ο ασφαλιστικός κίνδυνος, πράγ- μα που συμβαίνει όταν παρέχονται αμιγώς επενδυτικές εργασίες (ασφαλιστικά προϊόντα που δεν περιέχουν μετάθεση κινδύνου/δεν διέπονται άμεσα από τον ΑσφΝ και παρέχονται από ασφαλιστική επιχείρηση στα πλαίσια κατά το νόμο ταξινομημένου κλάδου ασφάλισης). Όλες αυτές οι εργασίες παρέχονται στη βάση μιας σύμβασης που, όταν περιέχει στοιχεία ασφαλιστικού κινδύνου, διέ- πεται άμεσα από τον ΑσφΝ, εποπτεύονται δε οι εργασίες αυτές από το Κράτος (κρατική εποπτεία) σύμφωνα με ένα πλέγμα ειδικών διατάξεων νόμων. 11