Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ - Ο ΠΡΟΣ∆ΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ ΣΤΟ ΣΤΑ∆ΙΟ ΤΗΣ ΕΚΤΙΣΗΣ 213 είναι δυνατή τόσο στην περίπτωση της σωρευτικής όσο και σε εκείνη της διαζευκτικής απειλής της στερητικής της ελευθερίας με χρηματική ποι- νή, διότι η μετατραπείσα ποινή διατηρεί το χαρακτήρα της στερητικής της ελευθερίας ποινής, γεγονός που δεν αναιρεί τη βούληση του νομοθέτη, που ήθελε να σωρεύεται μαζί με τη χρηματική 833 . Το αυτό, πολύ περισσότερο, δύ- ναται να συμβεί στην περίπτωση που επιβάλλεται μία ποινή, ένεκα αναγνώρι- σης λόγου μείωσης της ποινής (αρ. 83 περ. ε’ ΠΚ). Όταν, όμως, παρότι η ποι- νή απειλείται διαζευκτικά, επιλέγεται από το δικαστήριο η επιβολή και των δύο ποινών, επειδή κρίθηκε ότι μόνο η μία από τις δύο ποινές, δεν αρκεί για να αποτρέψει το δράστη από την τέλεση άλλων αξιοποίνων πράξεων (αρ. 80 παρ. 2 ΠΚ), τότε, σημειώνεται ότι η μετατροπή θα πρέπει να αποκλείεται, με το επιχείρημα ότι σκοπός του νομοθέτη, είναι η αθροιστική έκτιση και των δύο ειδών ποινής 834 . 3.1.1. Οι κατ’ αρχήν προϋποθέσεις μετατροπής της ποινής σε χρηματική (αρ. 82 παρ. 1-4, 8 ΠΚ) Το βασικότερο κριτήριο για τη μετατροπή της ποινής, αποτελεί το ύψος της, το οποίο σήμερα ανέρχεται στα πέντε έτη 835 . Για τη μετατροπή της ποινής είναι απαραίτητο, να πληρούνται, κατ’ αρχήν, σωρευτικά οι κάτωθι προϋπο- θέσεις, από τις οποίες δημιουργούνται αρκετά ερμηνευτικά και πρακτικά ζη- τήματα. Α. Το ύψος της επιβαλλόμενης ποινής να μην ξεπερνά τα πέντε έτη φυλάκι- σης (αρ. 82 παρ. 1 ΠΚ). Το ύψος της ποινής, το οποίο ήταν δεκτικό μετατρο- πής, ήταν αρχικά χαμηλό. Όμως μετά την τελευταία τροποποίηση που επήλ- θε στη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 82 ΠΚ, με το πρώτο άρθρο υποπαρά- γραφος ΙΓ.1. εδάφιο α΄ του Ν 4093/2012, το ύψος της ποινής, που είναι δεκτι- κή μετατροπής, ανήλθε στα πέντε έτη. Η ποινή αυτή δύναται να έχει καθορι- στεί ως τελική ποινή, αποτελώντας μειωμένη ποινή, κατόπιν αναγνώρισης από το δικαστήριο κάποιου λόγου μείωσης της ποινής 836 . Έτσι, είναι νοητή η μετατροπή και μίας κακουργηματικής πράξης 837 . Συνεπώς, φαίνεται να εν- 833.  Καϊάφα – Γκμπάντι, ∆ίκαιο των ποινικών κυρώσεων, 2016, 510. 834.  Έτσι, Καϊάφα – Γκμπάντι, ∆ίκαιο των ποινικών κυρώσεων, 2016, 511 επ., Μανωλεδάκης , Ποινικό ∆ίκαιο, Γενική Θεωρία, τομ. β, 2004, 238. 835.  Το οποίο τροποποιήθηκε από τα τρία έτη στα πέντε με την υποπαράγραφο ΙΓ.1. εδαφ.1 άρθρου πρώτου Ν 4093/2012, ΦΕΚ Α΄ 222/12.11.2012. 836.  Αναφορικά με τους λόγους μείωσης της ποινής, βλ. Χαραλαμπάκη , Οι λόγοι μείω- σης της ποινής, Ποιν∆ικ 2016, 216 επ. και Βρυνιώτη , Μηχανισμοί επιεικέστερης μεταχείρισης του δράστη κατά τον ΠΚ, τους Ειδικούς Ποινικούς Νόμους και το ΣΠΚ - Ο δρόμος προς το άρθρο 83 ΠΚ-, Ποιν∆ικ 2016, 223 επ. 837.  Είναι, επίσης, νοητή και η μετατροπή της συνολικής ποινής που επιβλήθηκε για μία κακουργηματική πράξη περαιτέρω σε παροχή κοινωφελούς εργασίας (ΑΠ 849/2017,