Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ

Ο ΠΡΟΣ∆ΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ ΣΤΑ ΣΤΑ∆ΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΤΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΤΙΣΗΣ 218 της παρ. 1 του αρ. 82 ΠΚ αναφέρεται η ποινή στερητική της ελευθερίας πέ- ντε ετών, στην παρ. 3 του αρ. 82 ΠΚ γίνεται λόγος για το ποσό της μετατρο- πής κάθε ημέρας φυλακίσεως (από 5 έως 100 ευρώ) και κάθε ημέρας κρατή- σεως (από 5 έως 100 ευρώ) και όχι για ποινή καθείρξεως πέντε ετών. – Η μόνη μεταβολή που επήλθε με το Ν 4039/2012 ήταν αύξηση του ορίου της μετατροπής από τρία σε πέντε έτη και όχι μία τέτοιας ευρύτητας ποιοτι- κή μεταβολή στη μετατρεψιμότητα των περιοριστικών της ελευθερίας ποι- νών, ώστε εντός των ορίων της να συμπεριλαμβάνεται και η πενταετής κά- θειρξη. Αν ο νομοθέτης ήθελε κάτι τέτοιο, θα το όριζε ρητά όπως έπραξε με τους προγενέστερους του Ν 4039/2012 νόμους με προσωρινή ισχύ, όπου με το άρθρο 16 παρ. 1 του Ν 3727/2008, το οποίο αντικαταστάθηκε με το άρθρο 14 παρ. 2 του Ν 3772/2009 και τροποποιήθηκε με το τελευταίο εδάφιο του άρθρου 26 του Ν 3811/2009 και με το άρθρο 26 παρ.1 του Ν 3811/2009, προ- βλέφθηκε μεν δυνατότητα μετατροπής και ποινών καθείρξεως μέχρι πέντε ετών αλλά προσωρινά και για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ήτοι τέτοιων ποινών, που καταγνώστηκαν μέχρι και το έτος 2009, κατά τους ορισμούς των διατάξεων αυτών. Το ίδιο έπραξε ο νομοθέτης και με τους μεταγενέστερους νόμους, όπου στη σχετικά πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση, που έγινε με το Ν. 4264/2014, στο αρ. 41 παρ. 3 γίνεται λόγος μόνο για μετατροπή ποινών φυλάκισης από τρία έως πέντε έτη και όχι για μετατροπή καθείρξεως πέντε ετών (όπως και με το άρθρο 13 παρ. 1 Ν 4322/2015). Έτσι, η διατύπωση των παραπάνω νόμων, δεν θα συμπορευόταν με τη διάταξη του άρθρου 82 ΠΚ, αν τούτη προέβλεπε και τη μετατροπή της πενταετούς κάθειρξης. – Η ευχέρεια επιβολής ποινής φυλάκισης για κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις συνέπεια επιβολής μειωμένης ποινής κατά το μέτρο του άρθρου 83 στοιχ. β’ και γ’ ΠΚ, δεν σηματοδοτεί το επιτρεπτό της μετατροπής της πεντα- ετούς καθείρξεως, διότι η μειωμένη ποινή αφορά ποινή φυλάκισης για κα- κουργηματική πράξη και ως τέτοια μπορεί να μετατραπεί αφού δεν πρόκει- ται περί καθείρξεως, εκτός αν για το υπό κρίση αδίκημα απαγορεύεται η με- τατροπή (πχ άρθρο 82 παρ. 10 ΠΚ). – Οι ποινές κάθειρξης και φυλάκισης, μολονότι ισοϋψείς, αποτελούν δύο σα- φώς διακριτές (ποιοτικά ποινές), όπου η φύση της πρώτης είναι βαρύτερη της δεύτερης , γεγονός το οποίο εκφράζεται πρακτικά τόσο στο πεδίο της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων(αρ. 60, 61, 64, 66 ΠΚ) της απόλυσης υπό όρο (αρ. 105 παρ. 1 στ. α’, β΄ ΠΚ) όσο και σε εκείνο της παραγραφής (114 στ. β’, γ’ ΠΚ), όπου οι συνέπειες που επιφυλάσσονται για την ποινή της φυλά- κισης είναι ευμενέστερες της κάθειρξης. – Ήταν πρόδηλη η επιλογή του νομοθέτη να μην αναφέρει τις ποινές πεντα- ετούς κάθειρξης, λόγω του ατόπου που θα δημιουργείτο, σε περίπτωση συρ- ροής ποινών με ποινής βάσης πενταετή κάθειρξη. Και τούτο, διότι κάτι τέ-