ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

16 ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κατεπείγοντος. Η αίσθηση παραμερισμού του Κοινοβουλίου μάλιστα στο πλαί- σιο αυτό επιδεινώθηκε από το ότι τα υπό ψήφιση σχέδια νόμου ήταν «πολυ- νομοσχέδια», εμπεριείχαν δηλαδή πλήθος ετερόκλητων μεταξύ τους διατάξε- ων. Λόγω δε των ασφυκτικών χρονικών περιθωριών που καταλείπονταν για την ψήφισή τους περιόριζαν δραστικά την δυνατότητα των βουλευτών να τα μελετήσουν, να τα επεξεργαστούν και να τα ελέγξουν ουσιαστικά. Στις περι- πτώσεις αυτές ο ρόλος του Κοινοβουλίου κατέληξε συχνά τυπικά επικυρωτι- κός των αποφάσεων της Κυβέρνησης. Συστηματικότατη επίκληση από μέρους των οργάνων της εκτελεστικής εξουσίας έγινε και των «εκτάκτων περιπτώσε- ων επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης» για την ενεργοποίηση της διαδι- καστικής διάταξης της παραγράφου 1 του άρθρου 44 του Συντάγματος. Απο- τέλεσμα ήταν η αλλεπάλληλη έκδοση πολλών δεκάδων Πράξεων Νομοθετι- κού Περιεχομένου για την ρύθμιση θεμάτων γενικού ενδιαφέροντος -αποδο- χών δημοσίων υπαλλήλων, περικοπών δημοσίων δαπανών, ιδιωτικοποιήσεων κ.λπ. -, που υπό ομαλές συνθήκες θα αποτελούσαν ύλη του νομοθέτη και όχι της εκτελεστικής εξουσίας. Με αυτούς ιδίως τους τρόπους, οι οποίοι θα ανα- πτυχθούν στην οικεία (πρώτη) ενότητα, κατά την περίοδο της οικονομικής κρί- σης η έκτακτη νομοθετική λειτουργία της εκτελεστικής εξουσίας από εξαίρε- ση έγινε κανόνας σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γίνεται δικαιολογημένα λόγος για «νομοθετούσα κυβέρνηση» 12 . Και ο ρόλος και λόγος του δικαστή επηρεάστηκαν όμως από τα νέα δεδομέ- να που έφερε η οικονομική κρίση στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώ- ρας. Είναι χαρακτηριστικό το σκεπτικό της ΑΕΔ 25/2012, με την οποία κρίθη- κε εν καιρώ κρίσης η συνταγματικότητα του ευνοϊκότερου για το Δημόσιο επι- τοκίου υπερημερίας ύψους 6%. « Η επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με μεγαλύτερο επιτόκιο για τις οφειλές του Δημοσίου δεν θα έχει απλά «ταμει- ακές επιπτώσεις», αλλά θα έχει ως συνέπεια την αύξηση του δημοσίου χρέους και την, ως εκ τούτου, διατάραξη της εύθραυστης και κινδυνεύουσας δημοσι- ονομικής ισορροπίας » 13 . Η οικονομική κρίση και ιδιαίτερα το (υπέρτερο) δη- 12. Βλ. Γ. Γεραπετρίτη, Η οικονομική κρίση ως στοιχείο απορρύθμισης της ιεραρχίας των πη- γών του δικαίου: Νομοτέλεια ή άλλοθι;, ΝοΒ 2012, σελ. 2754 επ. 13. Πάντως, η απόφαση ΑΕΔ 25/2012 είναι από τις πιο χαρακτηριστικές της κατηγορίας της, ίσως ακόμη και από την απόφαση 668/2012 της Ολομέλειας του ΣτΕ για το πρώτο Μνημό- νιο. Η τελευταία αποφαινόμενη επί της συνταγματικότητας των οικονομικών και άλλων δι- αρθρωτικών μέτρων αναφέρει: « με τους νόμους 3833 και 3845/2010 ελήφθησαν διάφορα μέτρα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η περικοπή αποδοχών των εργαζομένων στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και συνταξιοδοτικών παροχών ... κατά τον νομο- θέτη, συνέτρεχαν κατά τον χρόνο θεσπίσεως των επίμαχων μέτρων, τα μέτρα αυτά δεν πα- ρίστανται, κατ` αρχήν, απρόσφορα, και μάλιστα προδήλως, για την επίτευξη των επιδιω- κομένων με αυτά σκοπών, ούτε μπορεί να θεωρηθούν ότι δεν ήταν αναγκαία, λαμβανομέ- νου, άλλωστε, υπόψη ότι η εκτίμηση του νομοθέτη ως προς τα ληπτέα μέτρα για την αντι- μετώπιση της υπ΄ αυτού διαπιστωθείσης κρίσιμης δημοσιονομικής καταστάσεως υπόκειται