ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ε.Ε., η μεταβολή του προσώπου του εργοδότη, με όποιον τρόπο και αν αυτή επέρχεται, δεν πρέπει να έχει δυσμενείς συνέπειες ούτε ως προς την υπόστα- ση ούτε ως προς περιεχόμενο των συμβάσεων εργασίας των μισθωτών, είτε του μεταβιβάζοντος είτε του διαδόχου εργοδότη. Ειδικότερα, ήδη, με το άρθρο 6 παρ. 1 Ν 2112/1920, ο Έλληνας νομοθέτης όρι- ζε ότι η μεταβολή του προσώπου του εργοδότη, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν γίνεται, δεν επηρεάζει την εφαρμογή των υπέρ των μισθωτών διατάξεων για την καταγγελία της σύμβασης εργασίας. Η νομολογία, στηριζόμενη στην παραπάνω διάταξη, διέπλασε ένα γενικό κανόνα, σύμφωνα με τον οποίον, σε περίπτωση μεταβολής του προσώπου του εργοδότη, ο διάδοχος εργοδότης υπεισέρχεται αυτοδικαίως στην θέση του αρχικού εργοδότη σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σχέση εργασίας, χω- ρίς να απαιτείται η συναίνεση του εργαζομένου και χωρίς να ενδιαφέρει η βού- ληση του μεταβιβάζοντος και του διάδοχου 1 . Οι παραπάνω νομολογιακά διαπλασθέντες κανόνες της αυτοδίκαιης μεταβί- βασης των εργασιακών σχέσεων και της διατήρησης αμετάβλητων των όρων εργασίας, κατοχυρώθηκαν ρητά από το νομοθέτη, αρχικά με το Π∆ 572/1988, που εκδόθηκε προκειμένου να εναρμονιστεί η ελληνική νομοθεσία με την Οδη- γία 77/187/ΕΟΚ « περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχε- τικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μετα- βιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχει- ρήσεων ». Στη συνέχεια, μετά την τροποποίηση της Οδηγίας 77/187/ΕΟΚ από την Οδηγία 98/50/ΕΚ, εκδόθηκε, προς προσαρμογή στις ρυθμίσεις της νέας Οδηγίας, το Π∆ 178/2002, το οποίο αντικατέστησε το Π∆ 572/1988, και απο- τελεί έκτοτε το ισχύον δίκαιο στη χώρα μας. Ήδη, οι διατάξεις των δύο αυτών Οδηγιών κωδικοποιήθηκαν με την Οδηγία 2001/23/ΕΚ 2 . Οι ρυθμίσεις αυτές αποτελούν δραστική επέμβαση στην αρχή της σχετικότη- τας των ενοχών και την αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων. ∆ικαιολογού- 1.  Βλ. ενδεικτικά από τη νομολογία που είχε διαμορφωθεί υπό την ισχύ του άρθρου 6 παρ. 1 Ν 2112/1920, τις ΑΠ 1113/1987 ΕΕργ∆ 1988, 308 και ΑΠ 193/1990 ΕΕργ∆ 1990, 720. 2.  Στις διατάξεις της οποίας, για λόγους ομοιομορφίας, γίνεται αναφορά στην παρού- σα μελέτη.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=