ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Η ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ 10 Σε αυτό συνηγορούσε και η απόδοση στις γλώσσες των κρατών μελών της διά- ταξης της Οδηγίας, όπου στις περισσότερες περιπτώσεις, μεταξύ των οποίων και στην χώρα μας 20 , γινόταν αναφορά σε «συμβατική εκχώρηση» 21 . Ωστόσο, στην αγγλική και δανική απόδοση της Οδηγίας υπήρχε (και υπάρχει) η έννοια της «νομικής μεταβίβασης», η οποία είναι ευρύτερη και καλύπτει και άλλους τύπους μεταβιβάσεων, που δεν έχουν κατ’ ανάγκη ως αιτία μία σύμβαση, αλλά οποιαδήποτε άλλη νόμιμη αιτία. Η τελολογική ερμηνεία της διάταξης από το ∆.Ε.Ε., που υπαγορευόταν από την αυξημένη ανάγκη προστασίας, όσο το δυνατόν περισσότερο, των μισθωτών και των θέσεων εργασίας τους, σε περίπτωση μεταβολής του εργοδοτικού τους φορέα, διεύρυνε σημαντικά το πεδίο εφαρμογής της. Έτσι, παρά το γεγονός ότι η ρητή αναφορά της Οδηγίας, αρχικά, σε « συμβατι- κή εκχώρηση » οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι το πεδίο εφαρμογής της αφορά μόνον μεταβιβάσεις που επέρχονται βάσει σύμβασης, αποκλείοντας άλλους τρόπους μεταβίβασης, όπως εκείνες που απορρέουν από διοικητική πράξη ή από δικαστική απόφαση, το ∆.Ε.Ε., αφενός, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές που υπήρχαν στις γλωσσικές αποδόσεις της Οδηγίας στα Κράτη μέλη και, αφε- τέρου, ακολουθώντας μία ευρεία τελολογική ερμηνεία του όρου « μεταβίβα- ση » 22 , υιοθέτησε από πολύ νωρίς την προσέγγιση ότι στην έννοια αυτή περι- λαμβάνονται όλες οι μορφές μεταβίβασης, όπως η εκμίσθωση της επιχείρη- σης από τον ιδιοκτήτη της σε κάποιον μισθωτή 23 , η ανάληψη της επιχείρησης από τον ιδιοκτήτη της μετά τη λήξη της συμβατικής σχέσης και η συνέχιση της 20.  Βλ. Άρθρο 1 παρ. 1 Οδηγίας 77/187: « Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται επί μεταβιβά- σεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων σε άλλο επιχειρη- ματία, οι οποίες προκύπτουν από συμβατική εκχώρηση ή συγχώνευση ». 21.  Η συγκριτική εξέταση των διαφόρων γλωσσικών αποδόσεων της σχετικής διατά- ξεως εμφανίζει διαφορές στην ορολογία μεταξύ των διαφόρων αυτών αποδόσε- ων, ως προς τη μεταβίβαση που προκύπτει από εκχώρηση. Ενώ η γερμανική από- δοση (« vertragliche Übertragung »), η γαλλική («cession conventionnelle»), η ελλη- νική (« συμβατική εκχώρηση »), η ιταλική («cessione contrattuale») και η ολλανδική διατύπωση (« overdracht krachtens overeenkomst ») αφορούν σαφώς μόνο τις εκχω- ρήσεις που γίνονται βάσει συμβάσεως, επιτρέποντας, έτσι, το συμπέρασμα ότι άλ- λοι τρόποι εκχωρήσεως, όπως εκείνες που απορρέουν από διοικητική πράξη ή από δικαστική απόφαση, αποκλείονται, η αγγλική (« legal transfer ») και η δανική απόδοση (« overdragelse ») υποδηλώνουν ευρύτερο πεδίο εφαρμογής. 22.  ∆ΕΕ Abels, υπόθεση 135/83, απόφαση της 7 ης Φεβρουαρίου 1985. 23.  ∆ΕΕ, Νy Molle Kro, υπόθεση 287/86, απόφαση της 17 ης ∆εκεμβρίου 1987, σκέψη 12, με την οποία διευκρινίστηκε το πρώτον ότι η μεταβίβαση της κυριότητας της επι- χείρησης δεν είναι προϋπόθεση για τη μεταβίβαση της επιχείρησης λόγω συμβατι- κής εκχώρησης.