Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

Έννοια, λειτουργία και ταξινόμηση της απόδειξης  I Ι. ΒΑΛΜΑΝΤΩΝΗΣ 13 απαιτείται η δημιουργία βεβαιότητας του δικαστή ως προς την ύπαρξη ή ανυ- παρξία του αποδεικτέου πραγματικού γεγονότος. Η πλήρης εκτροπή από τους κανόνες της αυστηρής απόδειξης, επιτρέπεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως στον προσδιορισμό της αξίας του αντικειμένου της διαφοράς (άρθρο 8 ΚΠολ∆), στην απόδειξη του αλλοδαπού κανόνα δικαίου (337 ΚΠολ∆) στις μι- κροδιαφορές (άρθρο 469 §2 ΚΠολ∆), στην εκουσία δικαιοδοσία (άρθρο 759 §3 ΚΠολ∆) 44 και ως προς τις διαδικαστικές προϋποθέσεις της δίκης 45 . Στην ελληνική δικονομική επιστήμη, παρατηρούνται δυο ιδεολογικές τά- σεις 46 . Η πρώτη υποστηρίζει με θέρμη τις αρχές της ελεύθερης απόδειξης, της ελαστικότητας και της απλούστευσης της αποδεικτικής διαδικασίας· προς αυτήν προσανατολίζεται το δίκαιο αποδείξεως στην σύγχρονη εποχή, καθόσον η ανεύρεση της ουσιαστικής αλήθειας και η ανάγκη ταχείας διεξα- γωγής της πολιτικής δίκης, ωθούν προς την επιλογή αυτή. Η άλλη ιδεολογι- κή τάση προσανατολίζεται προς ένα σύστημα αυστηρής και τυπικής αποδεί- ξεως. Τονίζεται ότι η απόλυτη ελευθερίαως προς τη συλλογή των αποδεικτι- κών στοιχείων δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια ανεξέλεγκτη και για το λόγο αυτό αυταρχική δικαιοσύνη. H αυστηρή υιοθέτηση των δυο ιδεολογικών τάσεων δεν είναι απαλλαγμένη από κινδύνους. Από τη μια, η ιδέα της τυπικής και αυστηρής ρύθμισης του δι- καίου απόδειξης παρουσιάζει το κίνδυνο να περιορίζεται η συλλογή και στη συνέχεια η εκτίμηση των αποδείξεων αποκλειστικά σε άκαμπτους προκαθο- ρισμένους νομικούς κανόνες που δεσμεύουν υπέρμετρα το δικαστή, αλλά από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η απουσία προδιαγεγραμμέ- νων διαδικαστικών κανόνων και τύπων υπονομεύει την ασφάλεια του δικαί- ου, ενισχύει την ασυδοσία και δυσχεραίνει σημαντικά τον νομικό έλεγχο της δικανικής κρίσεως 47 . Η αυστηρότητα υποχωρεί με την καθιέρωση των τεκμηρίων ως αποδεικτι- κών μέσων (339 ΚΠολ∆) και με τη συνεκτίμηση κάθε είδους ανώνυμων και άτυπων αποδεικτικών μέσων. Με τη νέα ρύθμιση του άρθρου 340 §1 εδ. β' ΚΠολ∆, η οποία εφαρμόζεται στην τακτική και στις ειδικές διαδικασίες, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και εκτιμά ελεύθερα και αποδεικτικά μέσα που 44.  ΑΠ 1392/2014, ΑΠ 1340/2013, ΑΠ 411/2012, ΑΠ 11/2010, ΕφΠειρ 578/2015, ΕφΛαρ 352/2015, ΠΠρΑθ 61/2017, ΜΠρΠειρ 3381/2017, ΜΠρΚερκ 905/2018 όλες σε ΝΟΜΟΣ. 45.  Μπέης Κ., Πολιτική ∆ικονομία ΙΙβ, 1975, σελ. 1381. 46.  Οι ως άνω τάσεις διαφάνηκαν με την ερμηνεία του όρου «συμπληρωματικά» στο πρώ- ην άρθρο 270 §2 ΚΠολ∆, αναφορικά με τη χρήση των μη πληρούντων τους όρους του νόμου αποδεικτικών μέσων. Bλ. διεξοδικώς σε Ρήγα Β. , ∆ικανική γνώση και ατελή αποδεικτικά μέσα κατά το άρθρο 270 §2 εδ. β' ΚΠολ∆, Ελλ∆νη 2004, 630-633. 47.  Νίκας Ν. , Εγχειρίδιο Πολιτικής ∆ικονομίας, 2018, σελ. 456. 24 25 26