Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ 132 Του νόμου μη διακρίνοντος σχετικά η ως άνω διάταξη αφορά τόσο ημεδα- πούς όσο και αλλοδαπούς 361 , για την δε ερμηνεία της διάταξης, ως πανομοι- ότυπης της αντίστοιχης του άρθρου 54 της Σύμβασης Σένγκεν, θα πρέπει ο ερμηνευτής να χρησιμοποιεί ως εργαλείο την σχετική νομολογία του ∆ΕΕ. Τα αποτελέσματα τα επιφέρουν όχι μόνο αμετάκλητες αποφάσεις των ελλη- νικών δικαστικών αρχών αλλά και οποιουδήποτε κράτους μέλους της Ε.Ε. Ανακεφαλαιώνοντας έχει γίνει δεκτό ότι στο πλαίσιο εφαρμογής της αρχής συγκαταλέγονται όχι μόνο αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις αλλά και άλ- λες αποφάσεις δικαιοδοτικών οργάνων, όπως αποφάσεις εισαγγελικών αρ- χών, με τις οποίες παύει οριστικά η ποινική δίωξη, ενώ περιλαμβάνονται τόσο οι καταδικαστικές όσο και οι αθωωτικές αποφάσεις. Στο ελληνικό ποινικό δίκαιο νοείται αμετάκλητη εκδίκαση της υπόθεσης προκειμένου για αμετάκλητες αθωωτικές αποφάσεις, αμετάκλητες καταδι- καστικές αποφάσεις ή βουλεύματα, που αποφαίνονται οριστικά για την βα- σιμότητα ή μη της κατηγορίας ή παύουν οριστικά την ποινική δίωξη για μια αξιόποινη πράξη, αλλά και οι περιπτώσεις αποχής από την ποινική δίωξη κα- τόπιν εισαγγελικής διάταξης υπό τους όρους 45 και 45 Α ΚΠ∆, αφού και στην περίπτωση αυτή παράγεται ουσιαστικό ποινικό δεδικασμένο 362 . ∆ιχογνωμία γεννιέται στις περιπτώσεις που υφίσταται πράξη εισαγγελέα που αρχειοθε- τεί την μήνυση κατ΄ άρθρο 43 ΚΠ∆ ή διάταξη που απορρίπτει την έγκληση κατ΄ άρθρο 47 ΚΠ∆. Υποστηρίζεται η άποψη 363 ότι ενόψει ότι οι διατάξεις αυ- τές δεν έχουν οριστικό και τελειωτικό χαρακτήρα αλλά δημιουργούν οιονεί προσωρινό δεδικασμένο, δεν θα πρέπει να υπάγονται στην έννοια της αμετά- κλητης εκδίκασης του άρθρου 11 περ β του Ν. 3251/2004, ορθότερη όμως εμφανίζεται η άποψη 364 ότι και οι ως άνω περιπτώσεις, στις οποίες λαμ- βάνει χώρα οριστική περάτωση της οικείας διαδικασίας , θα πρέπει να υπα- χθούν στην έννοια της αμετάκλητης (κατά)δίκης του άρθρου 11 εδ. β., επιση- μαίνοντας ότι οι συντάκτες της αποφάσεως πλαίσιο εκκινούσαν από στενό- τερη έννοια της αμετάκλητης καταδίκης και δίσταζαν να υπαγάγουν σε αυτή και τις εναλλακτικές μορφές περάτωσης της ποινικής διαδικασίας, χωρίς κατά κυριολεξία δικαστική απόφαση, γιατί κατά τον κρίσιμο χρόνο δεν είχαν εκδοθεί οι κρίσιμες αποφάσεις του ∆ΕΚ Gozutok και Brugge και Gasparini 365 . Υπενθυμίζεται στο σημείο αυτό ότι στην υπόθεση Gasparini, το ∆ΕΚ έκρινε 361.  Βλ. έτσι και Αναγνωστόπουλο Η ., Ne bis in idem : Ευρωπαϊκές και ∆ιεθνείς όψεις, ∆ί- καιο και Οικονομία, Π.Ν. Σάκκουλας, Αθήνα, 2008, σελ 109. 362.  Βλ. έτσι Ανδρουλάκη Ν., Θεμελιώδεις έννοιες της ποινικής δίκης, 2007, σελ 291 επ. 363.  Βλ. έτσι Μουζάκη ∆ ., ΕΕΣ, 2009, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ 507. 364.  Βλ. έτσι Αναγνωστόπουλο Η. , Η έννοια της δίωξης στα άρθρα 11 εδ. η και 12 εδ. α του Ν. 3251/2004, ΠοινΧρον 2005, 856, Του ιδίου , Ne bis in idem, 2008, σελ. 111. 365.  Βλ. ανωτέρω Κεφάλαιο ΙΙ Αρχές που διέπουν το ΕΕΣ υπό 1. Η αρχή Ne bis in idem.