Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ 138 κρό χρονικό διάστημα, που συνυπολογίζεται στην μετέπειτα έκτιση της ποι- νής φυλάκισης. Επίσης έκρινε ότι ένα ενδεχόμενο ΕΕΣ εκδίδεται μετά από καταδικαστική απόφαση εντός ενός πρώτου κράτους μέλους προκειμένου ακριβώς να διασφαλιστεί η έκτιση μιας ποινής φυλάκισης, η οποία δεν έχει ακόμα εκτιθεί. Τέλος το ότι η ποινή δεν μπορεί πλέον να εκτιθεί κρίνεται σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους-μέλους που εξέδωσε την καταδικαστική απόφαση, και συντρέχει όταν έχει χωρήσει παραγραφή, χάρη ή αμνηστία 370 . Χαρακτηριστική είναι και η υπόθεση 371 Τούρκου εκζητούμενου από την χώρα του 372 , ο οποίος επικαλέστηκε ότι έχει καταδικασθεί τελεσιδίκως από άλλο κράτος μέλος (την Γερμανία) και το Ανώτατο Ακυρωτικό μας εξετά- ζοντας την αρχή ne bis in idem, διέλαβε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: «… Πλην όμως εν προκειμένω ζητείται η έκδοση με βάση την Ευρωπαϊκή σύμ- βαση έκδοσης για την οποία ως προαναφέρθηκε ισχύουν οι διατάξεις του Ν. 4165/1961 και των άρθρ. 436 -456 ΚΠ∆, εάν δεν έρχονται σε αντίθεση με αυ- τήν, που κατά το άρθρο 9 αυτής δεν επιτρέπεται η έκδοση μόνο αν ο εκζητού- μενος έχει καταδικασθεί με οριστική απόφαση από το Κράτος από το οποίο ζη- τείται η έκδοση - εν προκειμένω από την Ελλάδα - και όχι από τρίτο κράτος - εν προκειμένω από την Γερμανία. Το δε άρθρο 11 του Ν. 3251/2004 (αρχή ne bis in idem), ισχύει μόνο σε περίπτωση που ο εκζητούμενος ζητείται με το Ευρω- παϊκό ένταλμα σύλληψης που ισχύει μόνο για τα Κράτη μέλη τα Ευρωπαϊκής Ενωσης στην οποία δεν έχει προσχωρήσει η ∆ημοκρατία της Τουρκίας. Για τον ίδιο λόγο δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής και το άρθρο 50 του Χάρτη των Θε- μελιωδών ∆ικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ως αβάσιμα διατείνεται η εκκαλούσα, που ορίζει ότι «Κανείς δεν διώκεται ούτε τιμωρείται ποινικά για αδίκημα για το οποίο έχει ήδη αθωωθεί ή καταδικασθεί εντός της ένωσης με οριστική απόφαση ποινικού δικαστηρίου σύμφωνα με το νόμο», αφού ο Χάρ- της αυτός η τελευταία κωδικοποίηση του οποίου εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2010 απευθύνεται στα θεσμικά και λοιπά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κα- θώς και στα Κράτη μέλη, μόνο όταν εφαρμόζουν το δίκαιο της Ένωσης (άρθρ. 51 αυτού) …..» Κλείνοντας και συνοψίζοντας τον παρόντα υποχρεωτικό λόγο μη εκτελέσε- ως ενός ΕΕΣ, και σύμφωνα με την μόνη ορθή ευρωπαϊκή ερμηνεία της αρ- χής ne bis in idem, η οποία άλλωστε έχει πρότυπο την αντίστοιχη ρύθμιση 370.  Βλ. Μουζάκη ∆ ., όπ. παρ. σελ 319 που παρουσιάζει την σχετική προβληματική, όπως ανέκυψε στο ∆ΕΚ στην υπόθεση C 297/07 Ποινική διαδικασία κατά Klaus Bourquain, αριθμ 85 και τις προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα ότι η αμνηστία, δεν δικαιολογεί την μη εκτέλεση της ποινής κατά την εφαρμογή της αρχής ne bis in idem, αφού οι παράγο- ντες που την υπαγορεύουν είναι κοινωνιολογικοί και πολιτικοί. 371.  Βλ. ΑΠ 120/2015, α΄δημοσίευση ΤΝΠ ∆ΣΑ. 372.  Όχι βεβαίως με ΕΕΣ αφού επρόκειτο για την Τουρκία.