ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

404 ΜΕΡΟΣ Γ΄: ∆ΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ας είναι: α) πράγμα δεκτικό χρησικτησίας, β) νομή πράγματος (ΑΚ 974 επ.), γ) καλή πίστη, δ) νό- μιμος ή νομιζόμενος τίτλος, ε) πάροδος ορισμένου χρόνου. Στα δύο πρώτα ερωτήματα αρκεί αρνητική απάντηση, γιατί η διάταξη του άρθρου 1036 ΑΚ προϋποθέτει νομή στο πρόσωπο του μεταβιβάζοντος και καλύπτει μόνο την έλλειψη κυριότη- τας, όχι όμως και την έλλειψη εξουσίας διάθεσης του μεταβιβάζοντος 999 . Επομένως, ούτε ο αναληθής μέτοχος / τυπικός μέτοχος ούτε ο ειδικός διάδοχος μπορεί να αποκτήσει τις μετο- χές με τις προϋποθέσεις του άρθ. 1036 ΑΚ. Αντίθετα, στο τρίτο ερώτημα θετική θα πρέπει να είναι η απάντηση. Ο αναληθής μέτοχος αποκτά την κυριότητα των μετοχών με το άρθ.1043 ΑΚ που καλύπτει την έλλειψη εξουσίας διάθεσης 1000 του μεταβιβάζοντος και με τον όρο ότι συ- ντρέχουν και οι λοιπές προαναφερόμενες προϋποθέσεις της τακτικής χρησικτησίας. Ο μετα- βιβάζων κύριος των ονομαστικών μετοχών με χρησικτησία έγκυρα πωλεί στη συνέχεια τις κοι- νές ονομαστικές μετοχές στον ειδικό διάδοχο. Κατά συνέπεια ο ειδικός διάδοχος δεν αποκτά πρωτότυπα τις ονομαστικές μετοχέςωςψιλός κύριος, αλλά παράγωγα από το δικαιοπάροχο. Άλλη άποψη, που θα υπεστήριζε ότι δεν μπορεί να αποκτηθεί κυριότητα επί των ονομαστι- κών μετοχών με τους κανόνες του εμπραγμάτου δικαίου,κατ΄εφαρμογή της ΑΚ 1043, αν αντι- μετωπίσει κανείς την ονομαστική μετοχή ως αξιόγραφο,θα παρέβλεπε ότι στις ονομαστικές μετοχές δεν εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις των άρθ. ΑΚ 888 επ. για τα ανώνυμα χρεό- γραφα λόγω της ιδιαιτερότητάς τους (Πρβλ. ΑΚ 900) 1001 . Ακόμη, αμφιβολίες θα γεννούσε μια τέτοια θέση ότι η ονομαστική μετοχή ως αξιόγραφο θα μπορούσε να ακυρώσει την καλόπιστη μεταβίβαση της μετοχικής σχέσης και την εφαρμογή της ΑΚ 1043, σύμφωνα με τον κανόνα που ισχύει στις ονομαστικές μετοχές ότι: το ενοχικό δικαίωμα προηγείται του εμπράγματου δικαι- ώματος. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνιστά στο ισχύον δίκαιο ούτε κανόνα δικαίου, ούτε κατευθυ- ντήρια αρχή 1002 . 3. Το κύρος της μεταβίβασης των μη εισηγμένων μετοχών (ονομαστικών, ανώνυμων) και η τήρηση έγγραφου τύπου από τη φορολογική διάταξη του άρθ. 79 § 4 Ν 2238/1994 3.1. Το πρόβλημα Το ζήτημα της μεταβίβασης των μετοχών και της σύγκρουσης του άρθ. 79 § 4 Ν 2238/1994 (άρθ. 15 § 3 Ν 2459 /97) με το παλιό άρθ. 8β ΚΝ 2190 /20 , το οποίο ακολούθησε στη συνέχεια το αδύναμο άρθ. 41 Ν 4548/2018 , αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί φλέγον ζήτημα στο δίκαιο των ΑΕ (Βλ. και ΕφΛαρ 423/2013) 1003 Η επιστημονική αυτή συζήτηση για την αντινομία των δύο αυτών διατάξεων, που ήταν έντονη μέχρι το έτος 2007 σχετικά με τη μεταβίβαση των μετοχών φαίνεται σήμερα να κλείνει μόνο για τις ανώνυμες μετοχές, που ισχύουν μέχρι την 1.1.2020 μετά το άρθ. 54 παρ.1 του Ν 4557/2018 1004 (αντίστοιχο κατά ένα μέρος του περιεχο- 999.  Γεωργιάδης, Εμπρ∆., 2010, σ. 617. 1000.  Γεωργιάδης, Εμπρ∆., Κυριότης, 1975 § 18 ΙΙΙ, σ. 147. 1001.  Βάλληνδας, ΑστΚ 900, σ. 220: « δια της μετατροπής του ανωνύμου τίτλου εις ονομαστικόν παύει ούτος να θεωρείται ανώνυμον χρεόγραφον, μη εφαρμοζομένων επ΄αυτού των άρθ. 888-889 ΑΚ». 1002.  Μάρκου, ∆ίκαιο των αξιογράφων, 2005, σ. 78 επ. 1003.  ∆ΕΕ 12/2013, σ. 1159-1162 (Εισηγητής: Ν. Πουλάκης ). Βλ. Παναγιώτου Π ., Το κύρος της μεταβίβασης των μετοχών και η σύγκρουση των διατάξεων του Φορολογικού και Εμπορικού ∆ικαίου (με αφορμή την ΕφΛαρ 423/2013), ∆ΕΕ 2014, σ. 761-771. 1004.  Αν και υπάρχει αντινομία της διάταξης του άρθ. 184 περ. γ΄ Ν 4548/2018 (ΦΕΚ Α΄ 104/13.7.2018) [ άτυ-