ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

406 ΜΕΡΟΣ Γ΄: ∆ΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως καθορίζονται οι λεπτομέρειες που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή αυτής της παραγράφου καθώς και οι περιπτώσεις που η πιο πάνω μεταβίβαση μπο- ρεί να γίνει και με άλλον τρόπο. (άρθ.15 §3 Ν 2459/1997). Με την παρ. 4 του αυτού άρθρου και νόμου ορίζεται ότι: «Κάθε άλλη διάταξη, γενική ή ειδική, που αντίκειται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου παύει να ισχύει”. Στη συνέχεια με απόφαση του Υπ. Οικ. εκδόθηκε η AYO 1056431/10479/B0012/ΠOΛ. 1169/23.5.1997, που καθόρισε τις λεπτομέρειες για τη με- ταβίβαση των ονομαστικών ή ανώνυμων μετοχών ημεδαπών ανωνύμων εταιριών μη εισηγμέ- νων στο Χρηματιστήριο Αθηνών (ΦΕΚ Β΄ 479/11.6.1997). Από την παραπάνω φορολογική διάταξη συνάγεται ότι ο τρόπος μεταβίβασης των μετο- χών προσκρούει στον αξιογραφικό χαρακτήρα της μετοχής και στους κανόνες για τη μεταβί- βαση των μετοχών, δηλαδή στο άτυπο της μεταβίβασης των μετοχών (ΑΚ 1034) και στη διά- ταξη του άρθ. 40 παρ. 2 και 41 παρ. 2 (παλιό άρθ. 8 β΄ § 5 & 6 ΚΝ 2190/20). Πρακτική συνέπεια της φορολογικής διάταξης είναι ότι λόγω της μη τήρησης του τύπου η δικαιοπραξία να είναι κατά βάση ανίσχυρη. Ακόμη, δεν μπορεί να χωρέσει αγωγή σε εξαναγκασμό για εκτέλεση του τύπου. Σημειωτέον ότι στις περιπτώσεις που ο νόμος ρητά καθορίζει τον τύπο ως απλό απο- δεικτικό / δηλωτικό μέσο δεν επέρχεται ακυρότητα από τη μη τήρηση του τύπου 1008 . Προφα- νής είναι λοιπόν η μετωπική σύγκρουση της σχετικής διάταξης του φορολογικού δικαίου με τους κανόνες, που ισχύουν στο εμπορικό δίκαιο για τη μεταβίβαση των μετοχών. Τη σύγχυση όσον αφορά στη μεταβίβαση των μετοχών επέτεινε και το άρθ. 79 §12 Ν 3604/2007, που ορίζει ότι: «Φορολογικές διατάξεις που ρυθμίζουν θέματα διεπόμενα και από τον παρόντα νόμο δεν θίγονται». Κατά ορθή ερμηνεία η διάταξη αυτή σημαίνει ότι και μετά το Ν 3604/2007 και το Ν 4548/2018 η μεταβίβαση των μη εισηγμένων μετοχών, ονομαστικών ή ανώνυμων, θα εξακολουθεί να υπόκειται σε φορολογία 1009 . Η εν λόγωφορολογική διάταξη αποσκοπεί στη σύλληψη φορολογητέας ύλης καθώς η μεταβί- βαση μετοχών (ανώνυμων ή ονομαστικών) μη εισηγμένων φορολογείται με 5% επί της πραγματι- κής αξίας ή επί της υπεραξίας της μετοχής, όποιο από τα δύο μεγέθη είναι υψηλότερο (άρθ. 13 § 2 Ν2238/94) 1010 . Ημεταβίβασηυπόκειται σεφόρο5%και προκειμένου ναεξασφαλισθεί ηπληρωμή του φόρου, επιβάλλεται ο έγγραφος τύπος (δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο θεωρημένο από τη ∆ΟΥ) άλλωςημεταβίβασηθωρείται άκυρηυπέρτουαποκτώντοςτιςμετοχές (απόλυτηακυρότητα) 1011 . 3.3. Οι θέσεις της θεωρίας και της νομολογίας Κατά την κρατούσα γνώμη οι φορολογικές ρυθμίσεις θα πρέπει να ερμηνεύονται συσταλ- τικά, υπό την έννοια μόνον ως προς τις σχέσεις των συμβαλλομένων με την φορολογική αρχή (λόγοι φορολογικών συμφερόντων του ∆ημοσίου), δηλαδή η κύρωση της ακυρότητας θα πρέ- πει να ισχύει όχι μεταξύ των μερών ή και απέναντι της εταιρίας, αλλά μόνο έναντι των φορο- 1008.  Βάλληνδας , ΕρμΑΚ, 159, σ. 109. 1009.  Περάκης , Το νέο ∆ίκαιο της ΑΕ, Β΄έκδ., 2012, σ. 56, ∆ρυλλεράκης , ∆ΦΝ 2007, σ. 1870: «… η διάταξη αυτή καθεαυτή δεν επέβαλλε φόρο και ασφαλώς δεν μπορεί να θεωρηθεί – από πλευράς συστηματικής κα- τατάξεως –ως φορολογική μόνον επειδή καθιερώθηκε με φορολογικό νόμο ». Περάκης , Το νέο δίκαιο της ΑΕ., σε: περιοδικό Ραδάμανθυς του ∆ΣΗ / Ηρακλείου,,τεύχος 12, 2008, σ. 156. 1010.  Χρυσάνθης , άρθ. 8β ΚΝ 2190/20, παρ. 41, σε: Ανώνυμες εταιρίες, Τομ. Ι, (επιμ. Αντωνόπουλος / Μού- ζουλας ), 2013. 1011.  Βλ. Περάκης, Το νέο ∆ίκαιο της ΑΕ, Β΄έκδ., 2012, σ. 55.