ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

407 ΚΕΦ. Θ΄: Η ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ - Η ΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΤΗΣ λογικών αρχών 1012 . Εξάλλου, οι διατάξεις των άρθ. 40 παρ. 4 και άρθ. 41 παρ. 2 (παλιό άρθ. 8β §§ 3 και 6 ΚΝ 2190/20) είναι νεότερες και επομένως επικρατούν της διάταξης του άρθ. 79 § 4 Ν 2238/94 1013 . Κατά τη νομολογία η εν λόγω φορολογική διάταξη από τη μία πλευρά καθιε- ρώνει δηλωτικό και όχι συστατικό τύπο μεταβίβασης των μετοχών και από την άλλη πλευρά αφορά μόνο στην εμπράγματη και όχι στην υποσχετική / ενοχική δικαιοπραξία 1014 . Η παραπά- νω φορολογική διάταξη καθιερώνει δηλωτικό και όχι συστατικό τύπο μεταβίβασης αφού αυ- τή θεσπίσθηκε για λόγους φορολογικών συμφερόντων του ∆ημοσίου και όχι για να καθιερω- θεί συστατικός τύπος κατά την έννοια της ΑΚ 159 1015 . Κι αυτό, γιατί σε διαφορετική περίπτω- ση μια άλλη λύση θα προσέκρουε στο αξιογραφικό χαρακτήρα της μετοχής και στους κανόνες της μεταβίβασης από άποψη του εμπορικού δικαίου. Βεβαίως υπάρχουν και αντίθετες νομο- λογιακές αποφάσεις, που θεωρούν άκυρη την απόκτηση των μετοχών κατά παράβαση του έγ- γραφου τύπου, ως αιτείται από την φορολογική διάταξη, λόγω της σαφούς διατύπωσης του νόμου 1016 . Από μία τέτοια αυστηρή ερμηνεία της εν λόγω διάταξης θα μπορούσε να συνάγεται ότι τίθεται εκποδών η μεταβίβαση των ανώνυμων μετοχών με βάση το άρθ. 1034 ΑΚ,όπως βε- βαίως την ερμηνεία αυτή ακολούθησε και ο Άρειος Πάγος σε μερικές αποφάσεις του 1017 . Επί- σης, από τη νομολογία έχει ακολουθηθεί ο περιορισμός των συνεπειών από τη μη τήρηση του έγγραφου τύπου με μόνο φορολογικές συνέπειες και όχι ως συνέπεια την απόλυτη ακυρότητα της δικαιοπραξίας 1018 . Κατά τη γνώμη μου η επιβολή τύπου στη μεταβίβαση ονομαστικών και ανώνυμων μετοχών (βλ. και άρθ. 54 παρ. 1 Ν 4557/2018) είναι επιπρόσθετα και απαξιωτική της μετοχής, γιατί κα- θιστά δυσανάλογα δυσχερή τη μεταβίβασή της, με αποτέλεσμα να είναι προσβλητική η εν λό- γωφορολογική διάταξη για την ονομαστική μετοχήως περιουσιακό στοιχείο και σύστοιχα είναι αντίθετη προς το άρθ. 1 (προστασία της ιδιοκτησίας) του πρώτου πρόσθετου Πρωτοκόλλου της σύμβασης περί προασπίσεως των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευ- θεριών, ΕΣ∆Α (κυρώθηκε με το Ν∆ 53/ 19.9.1974 –ΦΕΚ 256/Α΄). Με περαιτέρωαποτέλεσμα να είναι αντίθετη στο άρθ. 28 § 1 του Συντ/ματος, με βάση το οποίο οι γενικά παραδεδεγμένοι κα- νόνες του διεθνούς δικαίου καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις από την επικύρωση τους με νόμο 1012.  Βλ. Περάκης, Το νέο ∆ίκαιο της ΑΕ, Β΄έκδ., 2012, σ. 56 σημ. 142 (…θα πρέπει να δίνεται ερμηνεία ίδια με εκείνη που έχει δοθεί στο άρθ. 8 § 16 Ν 1882 /1990). 1013.  ∆ρυλλεράκης, ∆ΦΝ 2007, σ. 1871. 1014.  ΑΠ 573/2006 ΧρΙ∆ 2006, σ. 731, Εφ Αθ 7002/2008 ∆ΕΕ 2009, σ.1082 (Εισηγητής: Θ. Καννελλόπουλος), Εφ Αθ 2807 / 2005 ∆ΕΕ 2005, σ. 968 (Εισηγητής: Α. Ξένος), Εφ Ιωανν 39/2010 ΕΕμπ∆ 2010, σ. 360 (Ει- σηγήτρια: Ι. Κλάπα – Χριστοδουλέα) με παρατηρήσεις ∆εμοιράκου, ΠρΛαρ 217/2011 ΧρΙ∆ 2012, σ. 341 (Εισηγητής: ∆. Τσίτσιας), Εφ Λαρ 423 / 2013 ∆ΕΕ 2013, σ. 1159 επ. 1015.  Εφ Λαρ 423/ 2013, ∆ΕΕ 12/2013, σ. 1160. 1016.  ΑΠ 573/ 2006 ΕΕμπ∆ 2007, σ. 323 (Εισηγητής Γ. Καλαμίδας) με παρατηρήσεις Βερβεσού , ΑΠ 1624 / 2008 ∆ΕΕ 2009, σ. 59 επ.(Εισηγήτρια: Ρ. Ασημακοπούλου), ΑΠ 572/2006, Ελλ∆νη 2008, σ. 757. 1017.  ΑΠ 573 / 2006 ΧρΙ∆ 2006, σ. 731, ΑΠ 1624/2008 ∆ΕΕ 2009, σ. 59, ΑΠ 572/2006 Ελλ∆νη 2008, 757. Σφο- δρή κριτική στις αποφάσεις του ΑΠ έχει ασκήσει δικαίως μέρος της θεωρίας (υπέρ της εφαρμογής της ΑΚ 1034 επί του εν λόγω ζητήματος): ∆ρυλλεράκης, ∆ΦΝ 2007, σ. 1870 επ., Βερβεσός, εις ∆ικΑΕ 2014, 11,8β, αριθμ.11, Σκούρας , Η μεταβίβαση των μη εισηγμένων στο ΧΑ μετοχών ΑΕ και η φορολο- γία της υπεραξίας τους με βάση τις διατάξεις του Ν 2459/1997, ∆ΕΕ 1999, σ. 485 επ ( ο έγγραφος τύ- πος είναι δηλωτικός ). 1018.  ΑΠ 90 / 2005 Ελλ∆νη 2005, σ. 1486, ΑΠ 761 /2001 ΤΝΠ/∆ΣΑ, ΑΠ 1698/2001 ∆ΕΕ 2002, σ. 334, Εφ Αθ 2807 /2005 ∆ΕΕ 2005, σ. 968, Εφ Αθ 224 /2007 ∆ΕΕ 2007, 684, ΠΠρΙων 64/2008 ∆ΕΕ 2009, σ. 59, Εφ Πειρ 131/2010 ∆ΕΕ 2010, 684.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=