Η ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ & ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

7. ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ Συνήθης και Φυσική Έννοια Το κατά πόσο ένα δημοσίευμα είναι ή όχι δυσφημιστικό εναπόκειται πάντοτε στο Δικαστήριο να κρίνει, αντιμετωπίζοντας το όλο ζήτημα ως θέμα πραγματικό, αποδίδοντας στις λέξεις ή φράσεις που χρησιμο- ποιούνται στο κείμενο τη συνήθη και φυσική τους έννοια . Δεν εξαρτάται από την πρόθεση του προσώπου που έχει προβεί στη δημοσίευση ή του εναγομένου αλλά από το τι μεταδίδουν οι λέξεις στο μέσο συνηθι- σμένο άνθρωπο. Δεν αποτελεί θέμα ερμηνείας, υπό τη νομική έννοια. Αποτελεί πραγματικό ζήτημα, πως δηλαδή οι λέξεις που έχουν χρησι- μοποιηθεί ή το κείμενο ή το σχετικό υλικό, μερικά ή ολικά, μπορούν να εκληφθούν από τον μέσο συνηθισμένο άνθρωπο. 161 Η γενική αρχή τέθηκε με σαφήνεια στην υπόθεση Ελευθέριος Γαληνιώτης ν. Εκδοτικός Οίκος Δίας Λτδ. 162 «Είναι οφειλόμενη όμως η παρατήρηση σε αυτό το στάδιο, ότι σε αγωγές για δυσφήμιση το θέμα κρίνεται από το Δικαστήριο ως πραγματικό ζή- τημα αποδίδοντας στις λέξεις και φράσεις που χρησιμοποιούνται τη 161 Δέστε Αρέστης Χαραλάμπους ν. Γεώργιου Βασιλείου [2000] 1Β Α.Α.Δ. 1395, Μιχάλης Ατταλίδης ν. Χρίστου Ροδούλη [2004] 1Γ Α.Α.Δ. 1690, Κώστας Κωνσταντίνου ν. Αικατερίνης Καραμεσίνη (2011) 1Α Α.Α. Δ 715, Εκδόσεις Αρκτίνος Λτδ ν. Δώρου Γεωργιάδη (2011) 1 A.Α.Δ 407, Εκδόσεις Αρκτίνος Λτδ ν. Ανδρέα Βασιλείου [2005] 1Α Α.Α.Δ 683, όπου το Ανώ- τατο Δικαστήριο τόνισε ότι «ήταν λάθος για το Δικαστήριο ν’ ακούσει μαρτυρία ως προς το πώς ο εφεσίβλητος και οι μάρτυρές του εξέλαβαν τα δημοσιεύματα… αφού επρόκει- το για δυσφήμιση που κατ’ ισχυρισμόν προέκυπτε όχι μέσω innuendo αλλά στη βάση της φυσικής έννοιας των δημοσιευμάτων». Επίσης, όπως τόνισε στην υπόθεση αυτή ο Δικαστής Χατζηχαμπής εκ μέρους του Δικαστηρίου, «το κάθε δημοσίευμα πρέπει να κρί- νεται στο σύνολό του για να αποφασιστεί κατά πόσο οι αναφορές για τις οποίες διατυ- πώνεται παράπονο είναι δυσφημιστικές». Παράλληλα, όπως ανέφερε, «θα πρέπει να εί- ναι πάντοτε υπόψη ότι η κατ’ ισχυρισμόν δυσφήμιση πρέπει να προκύπτει από τη φυσι- κή έννοια του ιδίου του δημοσιεύματος». 162 (2011) 1Α Α.Α.Δ 474. 113