Η ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ & ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ωθούσε αυτή την προπαγάνδα» αλλά ότι «μέσα από την εκπομπή του εφε- σίβλητου εκπέμπετο τουρκοκυπριακή προπαγάνδα», κάτι ολότελα δια- φορετικό. Μια τέτοια άποψη, κατέληξε το Ανώτατο Δικαστήριο, «δεν ισο- δυναμεί με δυσφήμιση του προσώπου που είναι υπεύθυνος για την προ- βολή τέτοιων θέσεων και δεν καθάπτεται της υπόληψης ή της φήμης του», με αποτέλεσμα ότι το επίδικο δημοσίευμα – που κατά την κρίση του Δικαστηρίου αφορούσε την εκπομπή και όχι τον δημοσιογράφο – δεν ήταν δυσφημιστικό για τον εφεσίβλητο/ενάγοντα. Παρόμοια είναι η υπόθεση Λουκή Λουκαΐδη ν. Πρώτο Θέμα Α.Ε. κ.ά., 172 όπου το επίδικο θέμα ήταν έντονη κριτική που είχε ασκηθεί εναντίον των τότε Δικαστών του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δι- καιωμάτων Χρήστου Ροζάκη και Λουκή Λουκαΐδη σε σχέση με αποφά- σεις που είχαν εκδώσει υπό την ιδιότητα των Δικαστών και που είχαν ως αντικείμενο την «Τουρκική μειονότητα» της Θράκης. Μεταξύ άλ- λων, οι δύο πρώην Δικαστές είχαν αποκαλεστεί «εφιάλτες υπέρ Σκο- πίων και Τουρκίας». Το Ανώτατο Δικαστήριο συμφώνησε με το Πρω- τόδικο Δικαστήριο και απέρριψε ομόφωνα την Έφεση του ενάγοντα, κα- θότι «το καθήκον του ενάγοντα ήταν να αποφασίζει με αναφορά στις αρχές και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ασχέτως αν οι αποφάσεις του απολήγουν να είναι καταδικαστικές για την Ελλάδα με την οποία συνδέεται ως ο Δικαστής της Κύπρου». Το επίδικο δημοσί- ευμα ήταν έντονα επικριτικό «αλλά ουδόλως μπορούσε να ερμηνευτεί ως δυσφημιστικό όπως ισχυρίζεται ο Εφεσείων στην αντίληψη του αντικειμενικού αναγνώστη τοποθετούμενου στο σύνολο των περιστά- σεων». Στην πραγματικότητα, αυτό που συνέβη στη Λουκής Λουκαΐδης είναι ότι το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι το θέμα ήταν δημοσί- ου συμφέροντος, ότι ο ενάγων ως Ευρωδικαστής έπρεπε να ανέχεται κριτική όσο άδικη και έντονη και να ήταν, ότι δεν μπορούσε ή δεν έπρε- πε να γίνει διάκριση μεταξύ της δικαστικής και προσωπικής ιδιότητας του κ. Λουκή Λουκαϊδη, και ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση το δι- καίωμα της ελευθερίας του λόγου και έκφρασης υπερείχε του οποιου- δήποτε δικαιώματος προστασίας της φήμης και της υπόληψης. Η πιο πάνω προσέγγιση ακολουθήθηκε στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Λάζαρος Μαύρος ν. Μιχάλη Παπα- πέτρου 173 ο εναγόμενος δημοσιογράφος (εφεσείων στη διαδικασία ενώ- ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ 119 172 (2013) 1Α Α.Α Δ 313. 173 Πολιτική Έφεση Αρ. 59/2012, Απόφαση εκδόθηκε στις 29.5.2018.