Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΈΝΩΣΗΣ

VIII οργανισμών, αντιμέτωπα σε διεθνές επίπεδο με προβλήματα χαρακτηρισμού και αποδοκιμασίας τρομοκρατικών ενεργειών, τηρούν συχνά στάση αμφίθυμη, ανά- λογα με την προέλευση των ενεργειών και επηρεάζονται από μεγάλες ή μικρότε- ρες πολιτικές σκοπιμότητες. Έτσι, ακολουθείται τελικά διεθνώς η μέθοδος της υπογραφής τομεακών διεθνών συμφωνιών, που αντιμετωπίζουν αποσπασματικά τις διάφορες εκφάνσεις του τρομοκρατικού φαινομένου και κινούνται με τον πα- ραδοσιακό τρόπο, εντός των ορίων που χαράσσει η ποινική δικαιοσύνη. ∆εν είναι συνεπώς παράδοξο ότι την προσοχή του ερευνητή θα κεντρίσει περισ- σότερο η συνεκτικότερη μορφή καταπολέμησης της τρομοκρατίας, όπως προ- σπαθεί να την συγκροτήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρώπη αντιλήφθηκε με επώ- δυνο τρόπο, εδώ και αρκετά χρόνια, ότι αποτελεί επίσης στόχο της σύγχρονης τρομοκρατίας. Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια τρομοκρατικών χτυπημάτων στο έδαφος των κρατών μελών επιβεβαιώνουν δυστυχώς τη διαπίστωση αυτή. Η δημιουργία του Χώρου Ελευθερίας, Ασφάλειας και ∆ικαιοσύνης, το ουσιαστικό πλαίσιο αναφοράς του παρόντος βιβλίου, και ένας από τους πλέον σύγχρονους και ενδιαφέροντες τομείς επέκτασης του ενωσιακού δικαίου, επηρεάστηκε άμε- σα από το αίσθημα ανασφάλειας, που κατέλαβε του Ευρωπαίους μετά τις αλλε- πάλληλες τρομοκρατικές επιθέσεις στις διάφορες χώρες μέλη. Με το πολιτικό, θεσμικό και νομικό πλαίσιο των προσπαθειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποφάσισε να ασχοληθεί ο ∆ι- κηγόρος και ∆ιδάκτωρ του Ευρωπαϊκού ∆ικαίου κ. Μάρκος Παπακωνσταντής στο νέο του βιβλίο. Το κύριο αντικείμενο της έρευνας του συγγραφέα αναφέρε- ται στη σημερινή κατάσταση και στην πρόθεση των ενωσιακών οργάνων αλλά και των κρατών μελών να διαμορφώσουν μια αυτόνομη αντιτρομοκρατική πο- λιτική που θα εμφανίζει συνέχεια και συνέπεια και θα είναι συγχρόνως αποτε- λεσματική εντός του Χώρου Ελευθερίας, Ασφάλειας και ∆ικαιοσύνης. Το βιβλίο επιχειρεί όμως καταρχήν να τοποθετήσει και ιστορικά το φαινόμενο της τρομο- κρατίας, ξεκινώντας από τα κυριότερα τρομοκρατικά επεισόδια στις αρχές του 20ου αιώνα και φθάνοντας μέχρι τις μέρες μας, χωρίς να διστάζει να ασχολη- θεί και με το ευαίσθητο ζήτημα των αιτίων της τρομοκρατίας. Στη συνέχεια η προσοχή του συγγραφέα στρέφεται στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα/Ευρωπαϊκή Ένω- ση. Οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες είχαν ήδη από τη δεκαετία του ΄70 ασχοληθεί με την αντιμετώπιση σοβαρών μορφών εγκληματικότητας, μεταξύ αυτών και την τρομοκρατία, το δε Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε εγκαίρως προσπαθήσει να ει- σηγηθεί έναν ορισμό της. Η χαλαρή εκείνη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών και θεσμικών οργάνων με την πάροδο των χρόνων και τις αλλεπάλληλες αναθε- ωρήσεις των ιδρυτικών Συνθηκών έλαβε νέα χαρακτηριστικά. Ειδικά ο τομέας της συνεργασίας στη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις ακολούθησε μια εντυπωσιακή εξελικτική πορεία, ξεκινώντας από τη διακυβερνητική σύμπραξη και καταλήγοντας σε προωθημένες μορφές υπερεθνικής-ενωσιακής δράσης, με άμεσες συνέπειες και για την ποιότητα και ένταση των ενωσιακών παρεμβάσε- ων. ∆εν είναι τυχαίο ότι όλες οι κρίσιμες σχετικές νομικές πράξεις της Ένωσης εμφανίζονται με την έλευση του εικοστού πρώτου αιώνα. Πρόκειται για πράξεις