Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΈΝΩΣΗΣ

Το πρωτογενές νομικό πλαίσιο καταπολέμησης της τρομοκρατίας της ΕE 191 ταχύτερη δυνατή σύναψη σύμβασης στο πλαίσιο του ΟΗΕ για την απαγωγή ομή- ρων. Χωρίς να προτείνει την υιοθέτηση κάποιων μέτρων από την ίδια την Ευρω- παϊκή Κοινότητα, καταδικάζει την τρομοκρατία και καλεί τους Ευρωπαίους εταί- ρους να ενισχύσουν τις πρωτοβουλίες άλλων διεθνών οργανισμών επί του συ- γκεκριμένου θέματος 503 . Το 1982 η στάση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διαφο- ροποιείται. Εμφανίζεται περισσότερο δραστήριο και με συνεχόμενα πλέον ψηφί- σματα διαπιστώνει την ανάγκη ευρωπαϊκής δικαϊκής συνεργασίας. Ειδικότερα, προτρέπει τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να προσφύγουν στους κοινοτι- κούς μηχανισμούς και στην ευρωπαϊκή πολιτική συνεργασία (ΕΠΣ) προκειμένου να βελτιώσουν τη συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων εθνικών τους αρχών εντός της Κοινότητας και των διεθνών οργανισμών 504 . Συστήνει στην Επιτροπή να προ- χωρήσει σε μελέτη και υποβολή προτάσεων για την έκδοση οδηγίας σχετικά με την καταστολή της τρομοκρατίας και την έκδοση των τρομοκρατών. Καλεί τα κράτη μέλη «να υπογράψουν χωρίς επιφυλάξεις την Ευρωπαϊκή σύμβαση για την καταστολή της τρομοκρατίας ή – τουλάχιστον – τη συμφωνία που υπογράφτη- κε στο ∆ουβλίνο […] περί εφαρμογής της ανωτέρω σύμβασης» 505 . Ζητά από τους αρμόδιους για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας υπουργούς της Κοινότητας να μην αρκούνται σε άτυπες συναντήσεις αλλά να συνεργάζονται στενότερα και να συνεδριάζουν σε τακτικότερη βάση στο πλαίσιο του Συμβουλίου Υπουργών 506 . Τέλος, προτείνει τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού ∆ικαστηρίου με αρμοδιότητα την εκδίκαση τρομοκρατικών εγκλημάτων 507 . Το μοναδικό κείμενο το οποίο δεσμεύει τα κράτη μέλη στον αγώνα τους ενάντια στην τρομοκρατική απειλή είναι η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας που υπογράφεται από όλα τα τότε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Για τη διευκόλυνση της εφαρμογής της τα κράτη μέλη υπογράφουν στις 4 ∆εκεμβρίου 1979 τη Συμφωνία του ∆ουβλίνου με την αναφορά ότι θα τερματιστεί η εφαρμογή της μόλις όλα τα κράτη μέλη υιοθετή- 503.  Α. Λοβέρδος , Για το πολιτικό έγκλημα και την τρομοκρατία, ∆ιδακτορική διατριβή, Αρι- στοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Νομικό Τμήμα, 1986, σσ. 11-12, διαθέσιμο στο https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/0211 [προσπελάστηκε 31.3.2018]. 504.  Parlement Européen , Résolution sur le terrorisme dans la Communauté, ΕΕ C 299 της 12.12.1977, σσ. 24-25. 505.  Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο , Ψήφισμα επί της ευρωπαϊκής δικαστικής συνεργασίας, ΕΕ C 238 της 13.09.1982, σσ. 83-84· Parlement Européen , Résolution sur la convention euro- péenne sur la répression du terrorisme, ΕΕ C 30 της 7.2.1977, σ. 34. 506.  Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο , Ψήφισμα σχετικά με τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, EE C 122 της 20.05.1985, σ. 109. 507.  Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο , Ψήφισμα σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, EE C 267 της 11.10.1982, σσ. 44-45. Με το ίδιο ψήφισμα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κέντρου πληροφόρησης και μελέτης πληροφοριών για την τρομοκρατία χωρίς εκτελεστικές αρμοδιότητες.