Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΤΑΚΤΙΚΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ

25 II.  ΘΕΜΕΛΙΩ∆ΕΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ∆ΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟ∆ΕΙΞΗΣ Α.  H αρχή της αναζήτησης της ουσιαστικής αλήθειας εντός ευλόγου χρόνου H αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας δεν συνιστά μόνο σκοπό της απόδει- ξης 122 αλλά, ταυτόχρονα, και θεμελιώδη αρχή που διευκολύνει τον προσανα- τολισμό ενόψει της πολυμορφίας των δικονομικών ρυθμίσεων και πολύτι- μο ερμηνευτικό εργαλείο κατά την αντιμετώπιση νομοθετικών κενών ή δι- φορούμενων ρυθμίσεων. Η θέση της αλήθειας ως θεμελιώδους αρχής της αποδεικτικής διαδικασίας γίνεται αντιληπτή ήδη απ’ το άρθρο 33 Κ∆∆ κατά το οποίο ο διοικητικός δικαστής μεριμνά για την πρόοδο της δίκης λαμβάνο- ντας όλα τα κατά την κρίση του πρόσφορα μέτρα για τη διακρίβωση της αλή- θειας και την ταχύτερη έκδοση της απόφασης 123 . Στο πλαίσιο, λοιπόν, της ως άνω αρχής ο διοικητικός δικαστής καλείται να ανταποκριθεί σε δύο βασικές αποστολές: να διακριβώσει την αλήθεια των κρίσιμων πραγματικών περιστα- τικών της υπόθεσης και να ολοκληρώσει την αποδεικτική διαδικασία στο συ- ντομότερο δυνατό χρόνο. Πέρα, βέβαια, από τον δικαστή και οι διάδικοι έχουν, κατ΄ άρθρο 42 Κ∆∆, καθήκον αληθείας και, εν γένει, καλόπιστης διεξαγωγής της δίκης. Ειδικότερα, στη διοικητική δίκη, όπως ήδη αναλύθηκε 124 , η απαίτηση για ανεύ- ρεση της ουσιαστικής αλήθειας δεν αποτελεί μια νομοθετική επιλογή αναγό- μενη στον εν γένει σκοπό απονομής δικαιοσύνης, αλλά συνδέεται με την αρχή της νομιμότητας η οποία σε ένα Κράτος ∆ικαίου, που εγγυάται υπέρ των πο- λιτών την πιστή εφαρμογή του νόμου και προασπίζει τα δημόσια αγαθά 125 , επιβάλλει την εξακρίβωση των πραγματικών γεγονότων με στόχο την ορθή εφαρμογή των κανόνων δικαίου στη συγκεκριμένη περίπτωση. Για το λόγο αυτό, στη διοικητική δίκη η απόδειξη των κρίσιμων πραγματικών περιστατι- κών δεν επαφίεται αποκλειστικά στους διαδίκους -όπως στην πολιτική δίκη 122.  Βλ. αναλυτικά ανωτ. σελ. 7. 123.  Κατά τον ∆αγτόγλου Π., ∆ιοικητικό ∆ικονομικό ∆ίκαιο, ό.π., σελ. 240, η διάταξη αυ- τή εκφράζει μια αρχή γενικής ισχύος για όλα τα διοικητικά δικαστήρια. 124.  Βλ. ανωτ. σελ. 15. 125.  Παυλόπουλος Π., Η συμβολή της ∆ιοικητικής ∆ικαιοσύνης στην εμπέδωση του Κράτους ∆ικαίου, Εφ∆∆ 5/2015, σελ. 538.