ΑΞΙΟΠΟΙΝΕΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ

Άρθρο 66 Ν 2121/1993 68 σεις στο βούλευμα ΣυμβΕφΘρακ 77/1991, Υπερ 1991,868 – Τομπαΐδης Η., Παρατηρήσεις στη ΓνμδΕισΕφΠειρ 16/1998, Υπερ 1999,718 – Τσουραμάνης Χ., Προστασία της πνευματικής ιδιο- κτησίας στο Internet, ΠοινΔικ 2002,1177 – Φαρσεδάκης Ι./Σατλάνης Χ., Ερμηνευτικά ζητήμα- τα ανακύπτοντα κατά την ποινική αξιολόγηση της προσβολής πνευματικής ιδιοκτησίας, Ποιν- Δικ 2016,193 – Χαραλαμπάκης Α., Διαχρονικά και επίκαιρα προβλήματα του Ποινικού Δικαίου, ΠΛογ 2002,11 – Χιόνης Δ., σε: Μαργαρίτη Λ./Σατλάνη Χ., Ειδικοί Ποινικοί Νόμοι, Αθήνα, 2015,383 επ. – Ψαρούδα-Μπενάκη Ά., Η έννοια του εγγράφου στον Ποινικό Κώδικα και οι πα- ράνομες κασσέτες, ΠοινΧρ 1985,525. ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ: I. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ - ΑΔΙΚΟ 1. Φύση του εννόμου αγαθού Με τη διάταξη του άρθρου 66 του Ν 2121/1993 προστατεύεται το έννομο αγαθό της πνευ- ματικής ιδιοκτησίας. Η επιδίωξη οφέλους ή η απειλή ζημίας δε μεταβάλλει το έγκλημα σε τέτοιο περιουσιακής βλάβης, διότι η τελευταία είναι το έμμεσο (αντανακλαστικό) και απώ- τερο αποτέλεσμα της πράξης και δεν αποτελεί στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης. ΣυμβΕφΘεσ 943/2003, ΠοινΧρ 2004,841 και (με σχετικό βιβλιογραφικό σημείωμα Α. Ζαχαριάδη) Αρμ 2003,1817. Βλ. ακόμη ΑΠ 1500/2006, ΠΛογ 2006,1391, ΠοινΧρ 2007,704, Συμβ ΑΠ 315/1996, ΔΕΕ 1997,155, ΠοινΧρ 1996,1669, ΣυμβΠλημΘεσ 307/2008, ΠοινΧρ 2008,841, ΣυμβΠλημΘεσ 409/2000, ΠοινΔικ 2001,133, που αναφέρονται επίσης στο έννομο αγαθό της πνευματικής ιδιοκτησίας. Το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας είναι ιδιόρρυθμο και αποτελείται από το περιου- σιακό στοιχείο που προέρχεται από την πνευματική ιδιοκτησία και το ηθικό, που συνι- στά ειδική διαμόρφωση του δικαιώματος της προσωπικότητας. ΣυμβΕφΘρακ 77/1991, Υπερ 1991,866, με παρατηρήσεις Ε. Συμεωνίδου-Καστανίδου. Έτσι και ΣυμβΠλημΘεσ 3204/1993, Υπερ 1994,1133. 2. Στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος Στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας αποτελούν: α) Η ύπαρξη πνευματικού έργου συγκεκριμένου δημιουργού β) Το έργο να είναι πρωτότυπο, υπό την έννοια της ατομικότητας που αντανακλά την ιδιαιτερότητα της ανθρώ- πινης δημιουργικής διαδικασίας γ) Η αναπαραγωγή του έργου από το πρωτότυπο, δηλαδή η εκ νέου παραγωγή-εμφάνιση έργου ήδη εμφανισθέντος δ) Η άνευ δικαιώματος θέση του έρ- γου σε κυκλοφορία ή κατοχή αυτού με σκοπό να τεθεί σε κυκλοφορία, η οποία πραγματώνε- ται ευθύς ως το έργο-αντικείμενο του εγκλήματος καθίσταται προσιτό στο κοινό. ΑΠ 1720/2004, ΝοΒ 2005,752, ΠοινΔικ 2005,160, ΠΛογ 2004,2206, ΠοινΧρ 2005,700. Βλ. και ΑΠ 1846/2006, ΠΛογ 2006,1935, με σχεδόν ίδια διατύπωση. Έτσι και ΕφΘεσ 659/1999, Αρμ 1999,1467, ΠοινΧρ 2000,168, που χαρακτηρίζει το έγκλημα ιδιώνυμο. Παρόμοια (υπό το προϊσχύσαν καθεστώς του Ν 2387/1920) και η ΑΠ 1509/1994, ΠοινΧρ 1994,1255.