Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΟΤΑ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ - Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ 110 επίπεδο, αφετέρου γιατί για πρώτη φορά εφαρμόζεται η βάση δεικτών του πολι- τισμού για την ανάπτυξη της UNESCO με τις επτά διαστάσεις της. Άλλωστε, σύμφωνα με τη Χ. Σκιά-Πανοπούλου (2008): «Στην ελληνική βιβλιογρα- φία δεν υπάρχουν εμπειρικές μελέτες που να αφορούν τη διαδικασία ανάπτυξης πο- λιτιστικής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο, τόσο για την αποτελεσματικότητα και απο- δοτικότητα της συμμετοχής της Τ.Α στον πολιτιστικό τομέα όσο και των πολιτιστι- κών συλλόγων εθελοντικού χαρακτήρα ούτως, ώστε να έχει διαμορφωθεί άποψη περί των δυνατοτήτων που διαθέτουν αυτοί οι πολιτιστικοί παράγοντες στην ενδυ- νάμωση, διαχείριση και χάραξη πολιτιστικής πολιτικής». 7.2 Μεθοδολογική προσέγγιση του θέματος Η μελέτη της υπάρχουσας βιβλιογραφίας έδειξε ότι το θέμα που μελετάται, απο- τελεί έναν ελάχιστα ερευνημένο χώρο στη Θράκη. ∆εν φαίνεται να έχουν πραγ- ματοποιηθεί παρά λίγες και απόλυτα γενικευμένες έρευνες, που κι αυτές κυρίως αφορούν το γενικό πλαίσιο στο οποίο διαμορφώνεται η πολιτιστική πολιτική. Το ίδιο ισχύει και για τις παραμέτρους που τη διαμορφώνουν, κάτι που επισημαίνει και η Μπιτσάνη (2002:25). Η ανάγκη χρήσης στη διατριβή της πολυμεθοδολογικής ερευνητικής μεθόδου ήταν μεγάλη, καθώς τα πολιτιστικά ζητήματα και οι παράμετροι που τα συνθέτουν είναι πολύπλοκα. Συνεπώς, η σε βάθος ανάλυση και ερμηνεία τους προυποθέτει την πολυπρισματική θεώρησή τους. Ο χαρακτήρας της πολυμεθοδολογικής έρευνας είναι διττός: ο πρώτος στόχος είναι η συγκέντρωση ποσοτικών δεδομένων (ποσοστική έρευνα), ενώ ο δεύτερος επιμέρους στόχος μπορεί να είναι η ιστορικο-ερμηνευτική προσέγγιση, μέσω της χρήσης εστιασμένης συνέντευξης (ποιοτική έρευνα). Στόχος είναι η μικρότερη δυ- νατή παρέμβαση του ερευνητή (βλ. πίνακα 16), ο οποίος κατά την υλοποίηση της έρευνας διαφοροποιείται από τα ερευνώμενα στοιχεία, καθώς δεν υπάρχει συνε- κτική σχέση μεταξύ τους, αλλά αποτελούν δυο διαφορετικές και ανεξάρτητες με- ταξύ τους οντότητες. Το αντικείμενο της μελέτης, καθώς έχει διαμορφωμένο το εσωτερικό του σύστημα αξιών, πρέπει να μείνει ανεπηρέαστο από τον ερευνητή σε όλη την ερευνητική διαδικασία. Αυτό γίνεται αν παραμένει αναλλοίωτο και δεν ερμηνεύεται με αφετηρία τις προσωπικές του αντιλήψεις.