ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ

Δ. ΛΑΔΑΣ 3 ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ πτωση σύμφωνα με το άρθρο 622 Α § 1 ΚΠολΔ 4 . Η σύμβαση παγίας αντιμισθίας δικη- γόρου δεν συνιστά σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, συνεπώς αγωγή δικηγόρου εκδι- κάζεται με την διαδικασία των αμοιβών και όχι με την διαδικασία των εργατικών δια- φορών 5 . Διαφορές που πηγάζουν από την παροχή εργασίας προσώπων που συνδέονται με τον εργοδότη τους με σχέση δημοσίου δικαίου υπάγονται στα διοικητικά δικαστήρια 6 . Αντίθετα, αναφυόμενες διαφορές εργαζομένων στο δημόσιο ή ΝΠΔΔ με σχέση εργα- σίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου δεν αποτελούν διοικητικές διαφορές ουσίας, αλλά υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 94 § 3 Συντ. και άρθρο 1 εδ. α’ ΚΠολΔ και εκδικάζονται κατά την διαδικασία των διαφορών για τις αμοιβές από εργασία 7 . Η διάταξη του άρθρου 614 § 3 ΚΠολΔ αντικατέστησε εκείνη του άρθρου 663 8 . Είναι προφανές ότι η γενική διατύπωση του άρθρου 614 § 3 καταλαμβάνει τις περιπτώσεις 4. Μακρίδου Κ. , ό.π., σελ. 150 επ. 5. Σύγκρ. ΜΕφΘεσ 425/2018, ΜΕφΘεσ 494/2016, ΝΟΜΟΣ. 6. Κατά την ΣτΕ 2860/2016 (ΝΟΜΟΣ), σε νομικά πρόσωπα που λειτουργούν χάριν του δημόσιου συμφέροντος υπό την μορφή της ανώνυμης εταιρίας, προσήκει η εφαρμογή των αρχών και των κανόνων της ιδιωτικής οικονομίας. Πράξεις των οργάνων της Διοίκησης, οι οποίες αφορούν την επιλογή διευθύνοντος συμβούλου τέτοιων φορέων, δεν εκδίδονται στο πλαίσιο άσκησης διοικη- τικής εποπτείας επί της εταιρίας αυτής, αλλά αποτελούν εκδήλωση των εξουσιών που εξασφαλίζει στο Δημόσιο η θέση του ως μόνου μετόχου της. Από λειτουργική άποψη, οι πράξεις αυτές έχουν τον ίδιο χαρακτήρα με τις ομόλογες πράξεις του κοινού δικαίου των ανωνύμων εταιριών, κατά το οποίο η επιλογή της διοίκησης της ανώνυμης εταιρίας προέρχεται από τα οικεία καταστατικά όρ- γανα. Οι πράξεις, επομένως, που αφορούν την επιλογή του διευθύνοντος συμβούλου, εκδίδο- νται βάσει κριτηρίων καθαρώς ιδιωτικοοικονομικών και δεν αποτελούν εκδήλωση της δημόσι- ας διοικητικής δράσης, αλλά κινούνται σε κύκλο σχέσεων του ιδιωτικού δικαίου και γεννούν δι- αφορές, η επίλυση των οποίων ανήκει, κατά το Σύνταγμα, στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικα- στηρίων (πρβλ. ΣτΕ 844/2010, 1554/2005, 3882/2002, 1422/2002 7μελούς, 3117/2001 7μελούς, 1570/2000, 1526/1999, 6333/1996, 3588/1987, 1562-1563/1986 Ολομ., καθώς και ΣτΕ 7/2002 και 224/2001 σε συμβούλιο. Πρβλ. επίσης ΣτΕ 1859/1998, 2307/1997, 1835/1997). 7. ΟλΑΠ 11/2002 ΕλλΔνη 2002, 689, ΑΠ 50/2000 ΑρχΝ 2000, 566, ΑΠ 85/1999 ΔΕΝ 1999, 1508, ΕφΘεσ 1535/2006, ΕφΑθ 8804/2004 ΕλλΔνη 2005, 1139, ΕφΑθ 1715/2004, ΝΟΜΟΣ. 8. Σύμφωνα με την διάταξη, «κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 664 έως 676 δικάζονταν « 1) οι διαφορές από παροχή εξαρτημένης εργασίας ή και από οποιαδήποτε άλλη αιτία με αφορμή την παροχή της εργασίας αυτής μεταξύ των εργαζομένων ή των διαδόχων τους ή εκείνων που κατά νόμο έχουν δικαίωμα από την παροχή της εργασίας τους και των εργοδοτών ή των διαδόχων τους, 2) οι διαφορές από την παροχή εξαρτημένης εργασίας ή και από οποιαδήποτε άλλη αιτία με αφορ- μή την παροχή της εργασίας αυτής μεταξύ εκείνων που εργάζονται μαζί στον ίδιο εργοδότη, 3) οι διαφορές από συλλογική σύμβαση εργασίας ή από διατάξεις που εξομοιώνονται προς διατάξεις συλλογικής σύμβασης μεταξύ εκείνων που υπάγονται στις διατάξεις αυτές ή μεταξύ αυτών και τρί- των, 4) οι διαφορές μεταξύ επαγγελματιών ή βιοτεχνών μεταξύ τους ή μεταξύ αυτών και των πελα- τών τους, από την παροχή εργασίας ή ειδών που αυτοί κατασκεύασαν, 5) οι διαφορές μεταξύ ορ- γανισμών κοινωνικής ασφάλισης και των ασφαλισμένων στους οργανισμούς αυτούς ή των διαδό- χων τους ή εκείνων που κατά το νόμο έχουν δικαιώματα από την ασφαλιστική σχέση, 6) όλες οι δι- αφορές μεταξύ ιδιωτών από την παραβίαση της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρι- σης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης, όπως αυτή κατοχυρώνεται στην 2 3