Χ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ 2361 ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ Ευρωπαϊκή Διαταγή Δέσμευσης Λογαριασμού Άρθ. 738Α ασφαλιστικό μέτρο κατά τον Κανονισμό (ΕΕ) 655/2014, Αρμ 2015, 1804 επ., Πίψου , Κανονισμός (ΕΕ) αρ. 655/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Μαΐου 2014 περί της διαδικασίας ευρωπαϊκής διαταγής δέσμευσης λογαριασμού προς διευκόλυνση της διασυνοριακής είσπραξης οφειλών σε αστικές και εμπορικές υπο- θέσεις, Εισήγηση στο 41ο Συνέδριο της Ενώσεως Ελλήνων Δικονομολόγων του 2016, στον τόμο των Πρακτικών, υπό τον τίτλο «Η κατάσχεση εις χείρας τρίτου» (2017), σ. 285 επ. (288 επ.)]. Ο Κανονισμός ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το άρθρ. 42 του Ν 4509/22.12.2017 (ΦΕΚ τ. Α΄ 201/22.12.2017), το οποίο εισήγαγε νέο Κεφάλαιο (το Κεφάλαιο Ένατο) στο Πέμπτο Βιβλίο του ΚΠολΔ (Ασφαλιστικά Μέτρα), με μοναδική ρύθμιση αυτή του άρθρ. 738Α. Η τελευταία αυτή διάταξη, αποτελούμενη από έξι παρα- γράφους επιλύει τα ανακύπτοντα ζητήματα είτε ευθέως, είτε κατά νομοθετική παραπο- μπή σε επιμέρους ρυθμίσεις του Κανονισμού. Βασικά χαρακτηριστικά του Κανονισμού 655/2014. Ο Κανονισμός 655/2014 εισή- γαγε μια ενιαία «ενωσιακή» διαδικασία (άρθρ. 1 παρ. 1 του Κανονισμού) με την οποία δανειστής χρηματικής απαίτησης μπορεί να δεσμεύσει τραπεζικούς λογαριασμούς του οφειλέτη που τηρούνται από τον οφειλέτη ή στο όνομά του σε κράτος μέλος, προς το σκοπό εξασφάλισης της ικανοποίησης της απαίτησής του. Η καθιερούμενη στον Κανονισμό διαδικασία δεν αποσκοπεί στην κατάργηση των ιδιαίτερων δικονομικών ρυθμίσεων των κρατών μελών περί της προσωρινής δικαστικής προστασίας του δα- νειστή χρηματικής απαίτησης. Πρόκειται για προαιρετικό μέτρο στο οποίο μπορεί να προσφύγει ο δανειστής, με τον τελευταίο να διατηρεί τη δυνατότητα λήψης ισοδύνα- μου μέτρου κατά το εκάστοτε εθνικό δίκαιο (αιτιολογική σκέψη 6 του Κανονισμού, άρθρ. 1 παρ. 2 του Κανονισμού). Εξάλλου, παραμένει αλώβητη η δυνατότητα του δα- νειστή να προσφύγει στο μηχανισμό του Κανονισμού 1215/2012 (άρθρ. 35, 40, 42 παρ. 2, 47) για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων σε διασυνοριακές υποθέσεις κατά την έννοια του τελευταίου αυτού κανονισμού [βλ. Πίψου , Εισήγηση στο 41ο Συνέδριο της Ενώσεως Ελλήνων Δικονομολόγων, σ. 307]. Αποφασιστικής σημασίας για την επίτευ- ξη του σκοπού του Κανονισμού είναι το στοιχείο του αιφνιδιασμού του οφειλέτη, προκειμένου είτε ο τελευταίος είτε πρόσωπα στα οποία ο οφειλέτης αναθέτει να κά- νουν πληρωμές, να εμποδίζονται στην απόσυρση ή μεταφορά ποσών που βρίσκονται κατατεθειμένα στον υπό δέσμευση λογαριασμό [βλ. Πίψου , Εισήγηση στο 41ο Συνέδριο της Ενώσεως Ελλήνων Δικονομολόγων, σ. 298-299, 344]. Ακριβώς προκει- μένου να επιτευχθεί το στοιχείο του αιφνιδιασμού του οφειλέτη, ο Κανονισμός καθι- έρωσε μια αμιγώς και αυστηρά μονομερή (ex parte) διαδικασία για την έκδοση Διαταγής Δέσμευσης (άρθρ. 11 του Κανονισμού), θυσιάζοντας το δικαίωμα ακρόασης του οφειλέτη στο πρώτο αυτό στάδιο της διαδικασίας, με τον οφειλέτη να ενημερώνε- ται κατά την εκτέλεση της Διαταγής, οπότε και το δικαίωμα άμυνάς του (και αντίστοι- χα η υλοποίηση του δικαιώματος δικαστικής ακρόασης) ενεργοποιείται μέσω της άσκησης των προβλεπόμενων στο άρθρ. 33 ενδίκων βοηθημάτων [βλ. Πίψου , Εισήγηση στο 41ο Συνέδριο της Ενώσεως Ελλήνων Δικονομολόγων, σ. 300, 344 ∙ βλ. και τις επιφυλάξεις ως προς τη θυσία του δικαιώματος ακρόασης του οφειλέτη, Orfanidis , Die Verordnung, σ. 269 επ., Γιαννόπουλου , Ο Κανονισμός 655/2014 περί 2