2362 Χ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ Άρθ. 738Α ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ της διαδικασίας ευρωπαϊκής διαταγής δέσμευσης λογαριασμού προς διευκόλυνση της διασυνοριακής είσπραξης οφειλών σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις. Μια πρώ- τη απόπειρα ερμηνευτικής προσέγγισης υπό το πρίσμα της ελληνικής έννομης τάξης, ΕΠολΔ 2015, 676· και για την παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης Πανταζό- πουλο , Παρέμβαση στο 41ο Συνέδριο Ένωσης Ελλήνων Δικονομολόγων, σ. 412-413]. Η διαδικασία έκδοσης της Ευρωπαϊκής Διαταγής Δέσμευσης Λογαριασμού είναι έγ- γραφη (βλ. άρθρ. 9 παρ. 1 του Κανονισμού) και διακρίνεται από έντονη τυποποίηση, καθώς στηρίζεται σε έντυπα με ενιαίο περιεχόμενο (άρθρ. 8 παρ. 1, 19 παρ. 1, 25 παρ. 1, 36 παρ. 1 του Κανονισμού), διασφαλίζοντας έτσι την ομοιόμορφη εφαρμογή του Κανονισμού σε όλα τα Κράτη Μέλη που δεσμεύονται απ’ αυτόν [ Πίψου , Εισήγηση στο 41ο Συνέδριο της Ενώσεως Ελλήνων Δικονομολόγων, σ. 303]. Η Ευρωπαϊκή Διαταγή Δέσμευσης Λογαριασμού είναι άμεσα εκτελεστή και παράγει άμεσα αποτελέσματα στα κράτη μέλη χωρίς να απαιτείται προηγούμενη διαδικασία αναγνώρισής της ή κήρυξης αυτής εκτελεστής (exequatur), σύμφωνα με το άρθρ. 22 του Κανονισμού [βλ. Κόντη , Επίκαιρα ζητήματα κατάσχεσης τραπεζικών λογαριασμών κατά το εθνικό και κοινοτι- κό δικονομικό δίκαιο, 2018, σ. 117]. Η συμμετοχή δικηγόρου στο πλαίσιο της διαδι- κασίας έκδοσης της Ευρωπαϊκής Διαταγής Δέσμευσης Λογαριασμού δεν είναι υπο- χρεωτική (άρθρ. 41 του Κανονισμού, βλ. και άρθρ. 94 παρ. 2 εδ. β ΚΠολΔ) [βλ. πά- ντως και τις επιφυλάξεις Γιαννόπουλου , ΕΠολΔ 2015. 673-674 αναφορικά με την πρό- βλεψη αυτή του άρθρ. 41 του Κανονισμού]. Νομική φύση της Ευρωπαϊκής Διαταγής Δέσμευσης Λογαριασμού. Η ένταξη του θεσμού της Ευρωπαϊκής Διαταγής Δέσμευσης Λογαριασμού, κατά την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στον Κανονισμό, στο Πέμπτο Βιβλίο του ΚΠολΔ περί Ασφαλιστικών Μέτρων, και όχι σε αυτό των Διαταγών που γνωρίζει ο ΚΠολΔ (Τέταρτο Βιβλίο, άρθρ. 623 επ. ΚΠολΔ) δεν έγινε απλώς για νομοτεχνικούς λόγους. Παρά την τιτλοφόρηση του συντηρητικού αυτού μέτρου ως «Διαταγής», αλλά και τα (αρκετά) σημεία σύγκλισης μεταξύ του ενωσιακού αυτού θεσμού και των διαταγών (ιδίως ανα- φορικά με το στοιχείο της ex parte διαδικασίας έκδοσης, της έγγραφης απόδειξης της απαίτησης, κ.ά.), η Ευρωπαϊκή Διαταγή Δέσμευσης Λογαριασμού αποτελεί, ήδη κατά τη βούληση του ευρωπαϊκού νομοθέτη, ιδιαίτερο και αυτοδύναμο συντηρητικό ασφαλιστικό μέτρο (βλ. σκέψη 7 του Προοιμίου του Κανονισμού) [ Κόντης Γ. , Επίκαιρα ζητήματα, σ. 109-110], εξασφαλιστικό χρηματικής απαίτησης του δανειστή, το οποίο, χωρίς να οδηγεί στην πληρωμή του δανειστή, δεσμεύει προσωρινά το λογαριασμό του οφειλέτη προς το σκοπό ικανοποίησης του δανειστή [βλ. σκέψη 7 του Προοιμίου του Κανονισμού, καθώς και Πίψου , Εισήγηση στο 41ο Συνέδριο της Ενώσεως Ελλήνων Δικονομολόγων, σ. 299]. Αντίθετα, οι διαταγές (πληρωμής και απόδοσης χρήσης μι- σθίου) του ΚΠολΔ παρέχουν οριστική έννομη προστασία, καθώς αποτελούν τίτλους εκτελεστούς (βλ. άρθρ. 904 παρ. 2 περ. ε΄ ΚΠολΔ) που επιτρέπουν την αναγκαστική πραγμάτωση της ίδιας της ουσιαστικής αξίωσης του δανειστή με μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης [βλ. Αιτιολογική Έκθεση Ν 4509/2017]. Ο δικονομικός μας νομοθέτης επι- διώκοντας την ομαλή ένταξη της Ευρωπαϊκής Διαταγής Δέσμευσης Λογαριασμού στην ελληνική νομική πραγματικότητα επέλεξε να προσαρμόσει νομοθετικά το επώνυ- 3