ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

XI Προλογικό σημείωμα 2ης έκδοσης Στην τριετία που μεσολάβησε από την πρώτη έκδοση του ανά χείρας έργου, οι πραγ- ματικές συνθήκες άσκησης της δικηγορίας έμειναν εν πολλοίς στάσιμες. Η περιορισμέ- νη βελτίωση των οικονομικών συνθηκών συνοδεύτηκε από την κατακόρυφη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, η οποία επιβάρυνε ουσιωδώς ιδίως το μεσαίο δικηγο- ρικό εισόδημα. Ο δικηγορικός κλάδος, αρχικά, και η νομολογία του ΣτΕ, στη συνέχεια, τέθηκαν ενώ- πιον του προβλήματος της αθρόας έλευσης νέων νομικών, που απέκτησαν τα επαγγελ- ματικά τους προσόντα σε προγράμματα σπουδών «ελληνικού δικαίου» της Κύπρου. Το ζήτημα είχε ήδη διαγραφεί στον ορίζοντα κατά το χρόνο της πρώτης έκδοσης. Η νομο- θετική λύση επικυρώθηκε μόνο εν μέρει από τη νομολογία και άμβλυνε σε περιορισμέ- νο βαθμό το πρόβλημα. Παραμένει, άρα, επιτακτική προτεραιότητα η διασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου επαγγελματικής ικανότητας σε όσους εισέρχονται στα νομικά επαγ- γέλματα και συνεχίζει να είναι αισθητή η ανάγκη ουσιαστικότερης εξέτασης για την εί- σοδο στη δικηγορία. Στην τομή της εφαρμογής του νέου Κώδικα με τη δικονομία, άξια μνείας είναι η ρύθ- μιση του άρθρ. 31 Ν 4509/2017, η οποία προβλέπει την αναζήτηση των γραμματίων προείσπραξης και μετά τη συζήτηση της υπόθεσης, μειώνοντας την αυστηρότητα του απαραδέκτου που εισήγαγε το άρθρ. 61. Σημαντικές, σε κάθε περίπτωση, είναι οι εξελίξεις στο οργανωτικό πλαίσιο της δικηγο- ρίας. Με τις ρυθμίσεις του νέου κώδικα για το όριο θητειών στα όργανα των Δικηγορι- κών Συλλόγων επιτεύχθηκε η ανανέωση του συνδικαλιστικού δυναμικού, η οποία, μά- λιστα, επιδοκιμάστηκε από τη νομολογία του ΣτΕ. Επίσης, με το Ν 4596/2019 ολοκλη- ρώνεται θεσμικά η σωματειακή φύση των Δικηγορικών Συλλόγων, οι οποίοι οριστικά απομακρύνονται από το κανονιστικό πλαίσιο του δημόσιου τομέα. Παράλληλα, ολοένα πιο κεντρικός, τουλάχιστον στο πεδίο της οργανωτικής υποστήριξης, είναι ο ρόλος της Ολομέλειας, η οποία σταθερά ενδυναμώνει την παρουσία του επαγγέλματος στην κοι- νωνία της πληροφορίας.