ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

Πρόλογος 1ης έκδοσης XVI  εταιρίες») που χρησιμοποιούν τη δικηγορική υπηρεσία κατ` απόκλιση των παραδόσε- ων του σώματος. Ίσως ο λόγος είναι ότι ο Κώδικας αφήνει στην «ελεύθερη» διαπραγ- μάτευση ακόμη και τη διαμόρφωση των όρων απασχόλησης του δικηγόρου προς άλ- λο συνάδελφο ή δικηγορική εταιρία. Τέλος, για άλλη μία φορά δεν αντιμετωπίστηκε με επάρκεια η δευτεροβάθμια συγκρό- τηση του δικηγορικού συνδικαλισμού, ενώ ακόμη και στο Ζ΄ Κεφάλαιο του Κώδικα, στο οποίο ανευρίσκονται οι ρυθμίσεις που αφορούν στα όργανα των Δικηγορικών Συλλόγων, τη λειτουργία τους, και τα συναφή με τις αρχαιρεσίες για την ανάδειξή τους, δεν λείπουν διάσπαρτες νομοτεχνικές ατέλειες και παραδρομές, αλλά και ατολμία στην αντιμετώπιση της πολυδιάσπασης των δικηγορικών δυνάμεων εξαιτίας της στρεβλής δεξίωσης του συστήματος της απλής αναλογικής. VI. Στο πλαίσιο του ίδιου προβληματισμού, ο νέος Κώδικας απηχώντας την ξεπερασμέ- νη εθνοκεντρική αντίληψη άσκησης της δικηγορίας δείχνει δυσανεξία στην ενσωμάτω- ση των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Η ήδη δις τροποποιηθείσα ρύθμιση του άρθρου 15, με- τά τις αρχικές παλινωδίες, ξεπερνά την αρχική αμηχανία στο πρόβλημα της αναγνώρι- σης των επαγγελματικών δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν σε άλλα κράτη μέλη της Ευ- ρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται κατά κύριο λόγο για τους όρους πρόσβασης στη δικηγο- ρία Ελλήνων, οι οποίοι, συχνά ενόψει και των περιορισμών που θέτει το ελληνικό εκ- παιδευτικό σύστημα για την είσοδο στις Νομικές Σχολές της χώρας, απέκτησαν νομικό πτυχίο σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Κύπρο λειτουργούν σήμερα πιο πολλές νομικές σχολές απ’ ό,τι στην Ελλάδα. Ο νομοθέτης αντι- λήφθηκε τελικά ότι υπάρχει τρόπος να συμβιβάσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το ενωσιακό δίκαιο για την καταρχήν αναγνώριση τέτοιων επαγγελματικών προ- σόντων, με τη συνταγματικά επιβαλλόμενη -και επίσης σεβαστή από τον ενωσιακό νο- μοθέτη- ανάγκη διασφάλισης των ικανοτήτων που απαιτούνται στο πρόσωπο του δι- κηγόρου, προκειμένου να ασκείται αποτελεσματικά το δικαίωμα δικαστικής προστα- σίας του ιδιώτη και να επιτευχθεί η αποστολή του δικηγόρου ως συλλειτουργού της δικαιοσύνης. Η λειτουργία δύο επιτροπών (των άρθρων 15 και 16) θα δείξει στην πρά- ξη την αποτελεσματικότητα των τελικών ρυθμίσεων. VII. Κατά τα λοιπά, η είσοδος στο δικηγορικό λειτούργημα δεν γνωρίζει μείζονος ση- μασίας αλλαγές, με την εξαίρεση ίσως του Πανελληνίου Διαγωνισμού Υποψηφίων Δι- κηγόρων, ο οποίος απαλλάσσει την εξεταστική διαδικασία από συνδικαλιστικές εξαρτή- σεις, ενώ μικρές είναι οι αλλαγές που επέρχονται στα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις και την υπηρεσιακή κατάσταση των δικηγόρων. Στον Κώδικα περιλαμβάνονται αναλυτικές ρυθμίσεις του καθεστώτος της επ’ αντιμισθία απασχόλησης δικηγόρων, ενώ ενσωμα- τώνονται πλέον οι διατάξεις για τις δικηγορικές εταιρείες, οι οποίες προηγουμένως βρί- σκονταν στο Προεδρικό Διάταγμα 81/2005.