ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

202  Β. ΤΣΙΓΑΡΙ∆ΑΣ Ν 4194/2013 [1]  Ν 4194/2013 Άρθ. 46 ΚΩ∆ΙΚΑΣ ∆ΙΚΗΓΟΡΩΝ δαίος λόγος νοείται ακόμη και το μεμονωμένο γεγονός ή ορισμένη συμπεριφορά, εξαιτίας των οποίων δεν είναι δυνατόν να αξιωθεί η συνέχιση της σύμβασης από έναν εκ των συμβαλλομένων, όπως συμβαίνει στην περίπτωση κλονισμού της σχέ- σης εμπιστοσύνης του εντολέα προς τον εντολοδόχο [ΑΠ 1573/2009 ΕλλΔνη 2010, 1625, ΜΠρΑθ 823/2017], ο οποίος μπορεί να επέλθει κατόπιν μακρόχρονης και σφοδρής αντιδικίας μεταξύ τους [ΑΠ Ολ 21/2004, ΕλλΔνη 2004, 1327 επ. αλλά και Μπέης, Δ 2004, 1240]. Η οφειλόμενη αποζημίωση. Το ύψος της αποζημίωσης σε περίπτωση καταγγελί- ας της σύμβασης έμμισθης εντολής εξαρτάται από τη διάρκεια της σύμβασης και το ύψος της μηνιαίας παροχής. Στη διάρκεια της έμμισθης εντολής δεν προσμετράται ο χρόνος παροχής εξαρτημένης εργασίας πριν από τη σύναψη της συγκεκριμένης σύμ- βασης [ΕφΑθ 7847/2007 ΕλλΔνη 2009, 847 επ.] . Βάση του υπολογισμού του ύψους της μηνιαίας παροχής είναι το ποσό που καταβάλλεται σταθερά και μόνιμα. Σε αυ- τό, κατά την έννοια του άρθρ. 648 ΑΚ, περιλαμβάνεται η πάγια αντιμισθία και κάθε άλλη, σταθερή και μόνιμη, παροχή που χορηγείται ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλ- λαγμα των παρεχόμενων υπηρεσιών, όπως είναι το αντίτιμο των παροχών σε εί- δος ή όπως είναι η οικειοθελής εκ μέρους του εργοδότη παροχή, που επαναλαμ- βάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν μπορεί να διακοπεί μονομερώς από τον εργοδότη, εφόσον αυτός δεν επιφυλάχθηκε από την αρχή ρητά περί της διακο- πής αυτής της παροχής [ΑΠ 1290/2006 ΕλλΔνη 2009, 1370, ΑΠ 149/2006 ΕλλΔνη 2007, 161] . Επίσης συνυπολογίζονται τα επιδόματα εορτών και το επίδομα αδείας [ΑΠ 1250/2009 ΕλλΔνη 2009, 1694 επ.] , το επίδομα προϊσταμένου, το οποίο μπορεί να λαμβάνει δικηγόρος, ο οποίος αμείβεται με πάγια αντιμισθία εφόσον ασκεί καθή- κοντα προϊσταμένου σε θέση που προβλέπεται από διατάξεις καταστατικού ή εσωτε- ρικού κανονισμού του εργοδότη [ΑΠ 211/2009 ΕλλΔνη 2010, 1625 επ.] και, γενικά, τα επιδόματα θέσης, επιδόματα αποδοτικότητας, τα έξοδα κίνησης αλλά και η αναλο- γία των ετήσιων ασφαλιστικών εισφορών του εντολοδόχου του δικηγόρου προς τα Ταμεία [ΕφΑθ 966/2010 ΕλλΔνη 2012, 177 επ.] . Αυτονόητη προϋπόθεση για την κα- ταβολή της αποζημίωσης είναι η σύνδεση του δικηγόρου με τον εντολέα του με σύμ- βαση έμμισθης εντολής: Έτσι, στην περίπτωση που νομικός παρέχει συμβουλευτι- κές υπηρεσίες όχι υπό την ιδιότητά του ως δικηγόρου αλλά υπό την ιδιότητά του ως υπαλλήλου με νομική παιδεία, δεν δικαιούται της αποζημίωσης του άρθρ. 46 παρ. 3 ΚΔ [ΝΣΚ 170/2017] όπως δεν δικαιούται και της περιοδικής πάγιας αμοιβής [βλ. ερμηνεία άρθρ. 42, υπό 5]. Το ύψος της αποζημίωσης του έμμισθου δικηγόρου δεν καταλαμβάνεται από το όριο που προβλέπεται στο άρθρ. 2 του ΑΝ 173/1967 [ΝΣΚ 12/2018, 191/2017] . Σε περίπτωση εθελούσιας αποχώρησης του δικηγόρου από την υπηρεσία, ο δικηγόρος δεν δικαιούται αποζημίωσης αφού έχει καταγγείλει ο ίδιος τη σύμβαση έμμισθης εντολής [ΕλΣυν (Τμ. Ι) 30/2016]. Μη καταβολή της οφειλόμενης αποζημίωσης. Κατά την άποψη της νομολογίας, που στηρίζεται στο γράμμα της διάταξης του άρθρ. 94 παρ. 1 του προγενέστερου ΚΔ που επαναλήφθηκε ως προς το περιεχόμενό της και στον νέο (παρ. 4 του άρθρ. 46), δεν δημιουργείται ακυρότητα της καταγγελίας της σύμβασης εντολής από τη μη κα- 4 5