ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΑΠΟΣΠΑΣΤΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ∆ΙΟΙΚΗΣΕΩΣ 5 Οι ενέργειες αυτές του ακυρωτικού δικαστού δεν οφείλονταν βεβαίως στην διάθεσή του να ανταγωνισθεί τον δικαστή της πλήρους δικαιοδοσίας, αλλά στην θέλησή του να δώσει την δυνατότητα και σε τρίτους μη συμβαλλομέ- νους να ζητήσουν την αποκατάσταση της τρωθείσης νομιμότητος, όταν αυτοί είχαν κάποιο έννομο συμφέρον. Τα κίνητρα του ακυρωτικού ελέγχου ήσαν ευ- γενή. Το Conseil d’ État απέβλεπε στην ενδυνάμωση του Κράτους ∆ικαίου, δια της παροχής δικαστικής προστασίας και σε εκείνους οι οποίοι μέχρι τότε δεν την εδικαιούντο 8 . Η αρχή έγινε, ως θα δούμε κατωτέρω, από πράξεις σχετικές με την κατάρ- τιση μιάς συμβάσεως, δια να επεκταθεί ακολούθως και σε μερικές που αφο- ρούσαν στην εκτέλεση αυτής. Όμως το C.E. δεν περιόρισε την εφαρμογή της εν λόγω θεωρίας μόνον στις συμβάσεις. Χρησιμοποίησε και σε άλλους τομείς την θεωρία των αποσπαστών πράξεων : α) Προκειμένου να οριοθετήσει την αρμοδιότητα του ακυρωτικού δικαστού έναντι αυτής των τακτικών διοικη- τικών δικαστηρίων ή έναντι αυτής των πολιτικών δικαστηρίων και β) ∆ια να αποσπάσει και να ελέγξει ορισμένες πράξεις από σχέσεις οι οποίες μέχρι τότε δεν υπήγοντο σε δικαστικό έλεγχο. Στην πρώτη περίπτωση η θεωρία των αποσπαστών πράξεων καθόρισε τα όρια μεταξύ ακυρωτικής διαδικασίας και διαδικασίας πλήρους δικαιοδοσίας σε θέματα εκλογικά, φορολογικά και δημοσιοϋπαλληλικά 9 . Στην δεύτερη περίπτωση η εν λόγω θεωρία έγινε το εργαλείο διευρύνσεως του δικαστι- κού ελέγχου, καθώς ο ακυρωτικός δικαστής μέσω αυτής εισήλθε σε τομείς ως τότε απαγορευμένους, ως επί παραδείγματι αυτόν των δημοσίων σχέσε- ων 10 . Επικαλούμενο αυτήν, το C.E. εδέχθη να ελέγξει την νομιμότητα διοικη- τικής πράξεως δια της οποίας εδίδετο άδεια ανοικοδομήσεως της πρεσβεί- ας του Βορείου Βιετνάμ, χωρίς να δεσμευθεί από τις σχετικές απόψεις του 8.  Ο Επίτροπος Ρομιέ θεωρούσε την αίτηση ακυρώσεως ως εγγύηση καλής λειτουρ- γίας της ∆ημοκρατίας, διότι επέτρεπε σε κάθε πολίτη να ελέγχει την λειτουργία της ∆ιοικήσεως. Την εποχή εκείνη ο θεωρητικός Charles Benoist ζητούσε την δημιουρ- γία ενός ανωτάτου δικαστηρίου το οποίον θα εξασφάλιζε την διάκριση των εξουσι- ών και τον σεβασμό των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών. Το άνοιγμα της αιτήσεως ακυρώσεως εις πάντα δικαιολογούντα έννομο συμφέρον ήταν το αντίδοτο εις αυτήν την τάση. Βλ. σχετικώς ROLIN Frédéric : Du recours pour excès de pouvoir de l’ Etat légal à la protection des intérêts subjectifs dans l’ Etat contemporain : quelques réflexions critiques sur l’ arrêt Département du TARN et Garonne ; Revue de Droit Public 2014, σελ. 1200-1201. 9.  AUBY J.M. – DRAGO R. : Traité de recours en matière administrative, Litec 1992, σελ. 171-177. KRASSILCHIC M. : La notion d’ acte détachable en droit administrative français, thèse 1964, σελ. 57 και επ. 10.  AUBY J.M. – DRAGO R. : ε.α., σελ. 147.