ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΑΠΟΣΠΑΣΤΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ∆ΙΟΙΚΗΣΕΩΣ 9 γεννά διοικητική διαφορά ουσίας, αλλά ακυρωτική διαφορά ανήκουσα στην γε- νική ακυρωτική αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας 19 . Επίσης, διετήρησε τον έλεγχο των αρχαιρεσιών δια την εκλογή πρυτάνεων, με την σκέψη ότι υπαχθείσες στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια διαφορές είναι όσες αφορούν στις εκλογές δια την ανάδειξη των οργάνων διοικήσεως επαγγελματικών ενώσεων δημοσίου δικαίου απ’ ευθείας από τα μέλη τους. Στην κατηγορία αυτή δεν περιλαμβάνονται οι αμφισβητήσεις δια την ανάδει- ξη πρυτανικών αρχών των Α.Ε.Ι., οι οποίες ανήκαν ανέκαθεν στην ακυρωτική αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας 20 . Τέλος, κατά μίαν άποψη, ο ακυρωτικός δικαστής διατηρεί τον έλεγχο ορισμέ- νων κανονιστικών πράξεων αποσπωμένων από την σύνθετη πολιτειακή ενέρ- γεια της εκλογής, ως επί παραδείγματι το Προεδρικό ∆ιάταγμα περί καθορι- σμού των βουλευτικών εδρών ανά εκλογική περιφέρεια. Όμως η άποψη αυτή, ερειδομένη επί παλαιάς νομολογίας δεν ακολουθείται σήμερα 21 . Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφεύγει να διευρύνει υπερμέτρως την έννοια της αποσπαστής πράξεως, προφανώς διότι η υπερβολική διεύρυνση του περιεχομένου μιάς εννοίας, δια της υπαγωγής εις αυτήν ετεροκλίτων στοιχείων, οδηγεί στο να απολέσει η εν λόγω έννοια την διακριτική της ση- μασία. Προκειμένου λοιπόν να δυνηθούμε να οριοθετήσουμε το αποσπαστόν μέρος, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε το «όλον», εκ του οποίου το τμήμα απεσπά- σθη. ΙΙ. Η σύνθετη ενέργεια της ∆ιοικήσεως Ό όρος «σύνθετη ενέργεια της ∆ιοικήσεως» είναι ευρύτερος του όρου «σύν- θετη διοικητική ενέργεια». Η Σ.∆.Ε. αποτελείται από πλείονες διοικητικές πράξεις. Όταν εκδοθεί η τελευταία, η οποία αποτελεί το τέρμα της όλης Σ.∆.Ε., αυτή αποτελεί έκτοτε ενιαία πράξη, πλήρως συντελεσθείσα και, συνε- πώς, εφεξής προσβλητή είναι μόνον η τελευταία πράξη 22 . 19.  ΣτΕ 1916/2016, 7μ. Με το αυτό πνεύμα εκρίθη ότι η εκλογή εκπροσώπων των ιατρών σε διοικητικό συμβούλιο νοσοκομείου συνιστά εκλογική διαφορά (ΣτΕ 478/2018). 20.  ΣτΕ 982/2012, ολομ. 21.  Ράικος Αθανάσιος : Η ακυρωτική αρμοδιότητα του ΣτΕ εις το πεδίον του εκλογικού δικαίου, Τιμ. Τόμος ΣτΕ ΙΙ, σελ. 75-104. Η εν λόγω άποψη βασίσθηκε στην ΣτΕ ολομ. 1797/1962, αλλά δεν ακολουθήθηκε από το Ανώτατο Ειδικό ∆ικαστήριο στην Α.Ε.∆. 26/2013. 22.  Πορίσματα νομολογίας 1961, σελ. 244.