ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ

ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑ 83 Οι επενδυτές, πιστεύοντας ανορθολογικά ότι οι γνώσεις και η εμπειρία τους μπο- ρούν να εγγυηθούν την ορθότητα των εκτιμήσεων τους, υποβαθμίζουν τη σημα- σία των νεοπροσλαμβανόμενων πληροφοριών ή/και υπερεκτιμούν την ικανότη- τά τους προς λήψη επενδυτικών αποφάσεων. Για το λόγο αυτό δεν δείχνουν ιδι- αίτερο ενδιαφέρον για την πηγή προέλευσης των πληροφοριών που λαμβάνουν (source neglect), μολονότι το ορθολογικώς κατά Bayes δρων άτομο θα αξιολο- γούσε τις πληροφορίες αναλόγως της πηγής προέλευσής τους. Eμπειρικές έρευ- νες 300 καταδεικνύουν ότι οι επενδυτές υπερτιμούν πληροφορίες ιδιωτικής προέ- λευσης σε σχέση με τις δημοσιοποιηθείσες πληροφορίες. Η υπερβολική αυτοπεποίθηση δεν αποτελεί πρόσκομμα μόνο στην επεξεργασία των πληροφοριών που έχουν στη διάθεσή τους οι επενδυτές αλλά και στην παι- δαγωγική λειτουργία της αλληλεπίδρασης των δυνάμεων της αγοράς. Η παραμο- νή επενδυτών με υπερβολική αυτοπεποίθηση στην κεφαλαιαγορά οφείλεται στο γεγονός ότι τέτοιου είδους επενδυτές διαπιστώνουν σε μακροπρόθεσμο ορίζο- ντα και με διστακτικότητα το εσφαλμένο των επιλογών τους, με άλλα λόγια δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους. Βάσει του self-attribution bias οι επενδυτές αποδί- δουν τις υψηλές αποδόσεις των επενδύσεων τους στις ίδιες επενδυτικές ικανό- τητες παρά σε τυχαία γεγονότα, όπως η ύπαρξη κλίματος ανορθολογικής ευφο- ρίας. Αντιστρόφως, αποδίδουν τις χαμηλές αποδόσεις των επενδύσεων τους σε τυχαίους παράγοντες παρά στις περιορισμένες επενδυτικές τους ικανότητες 301 . Βέβαια αξίζει να σημειωθεί ότι οι ανορθολογικοί επενδυτές εμφορούμενοι από ένα αίσθημα υπερβολικής αισιοδοξίας και αυτοπεποίθησης είναι πρόθυμοι να εκτεθούν σε αυξημένο επενδυτικό κίνδυνο, ο οποίος αντισταθμίζεται από εξαιρε- τικά υψηλές αποδόσεις σε περίπτωση που, κατά τύχη περισσότερο, ευοδωθεί το ριψοκίνδυνο επενδυτικό τους εγχείρημα 302 . Παράλληλα, οι ανορθολογικοί επεν- δυτές μπορούν να αντλούν διαρκώς νέα ρευστότητα από την αγορά χάρη στις επι- θετικές επενδυτικές στρατηγικές, τις οποίες υιοθετούν 303 . Επομένως, η συμπε- ριφορική ανωμαλία της υπερβολικής αυτοπεποίθησης μπορεί να ευθύνεται για υψηλές αποδόσεις χρηματοπιστωτικών μέσων που διαχειρίζονται ιδιώτες επεν- δυτές δεδομένης της προθυμίας τους να εκτεθούν σε υψηλό επενδυτικό κίνδυνο και να προβούν σε ενεργητικές έως επιθετικές επενδυτικές κινήσεις. 300.   Daniel/Hirshleifer/Subramanyam (1998) , Investor Psychology and Security Market Under- and Overreactions, Journal of Finance 53, σ. 1839-1885. 301.   Gervais/Odean (2001) , ό.π., σ. 1-27. 302.   De Long/Shleifer/Summers/Waldmann (1990), Noise Trader Risk in Financial Markets, 98 Journal of Political Economy 98(4), σ. 713 επ., οι ίδιοι (1991), The Survival of Noise Traders in Financial Markets, Journal of Business 64(1), σ. 1-19, ιδίως 6 επ., Shleifer/Summers (1990) , The Noise Trader Approach to Finance, Journal of Economic Perspectives 4(2), σ. 24 επ. 303.   Benos (1998), Aggressiveness and survival of overconfident traders, Journal Financial Markets 1, σ. 353-383, ιδίως 356, όπου και “individual profits of overconfident traders may be positive and even higher than those of their rational opponents”, Hirshleifer/Luo (2001) , On the survival of overconfident traders in a competitive securities market, Journal of Financial Markets 4, σ. 73-84.