ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ

ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΠΕΝ∆ΥΤΗ ΣΤΟ ∆ΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ 86 (myopic loss aversion) που παρατηρείται στη συμπεριφορά των επενδυτών 311 . Πιο συγκεκριμένα, οι επενδυτές εξετάζουν την απόδοση κάθε επένδυσης μεμονωμέ- να χωρίς να την εντάσσουν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο επενδυτικής στρατηγικής που αποσκοπεί στην αντιστάθμιση του επενδυτικού κινδύνου μέσω της διαφο- ροποίησης του επενδυτικού χαρτοφυλακίου (Θεωρία Επενδυτικού Χαρτοφυλα- κίου 312 ). Η επίδραση του narrow framing εμφαίνεται και στο γρίφο του πριμ των μετοχών (equity premium puzzle 313 ). Στο πλαίσιο του γρίφου αυτού ως αφετηρία τίθεται η παραδοχή ότι οι μετοχές είναι λογικό να έχουν υψηλότερη απόδοση σε σχέση με άλλα χρηματοπιστωτικά μέσα, όπως οι κρατικές ομολογίες, λόγω της έκθε- σης τους σε μεγαλύτερο κίνδυνο και της υφιστάμενης μεγαλύτερης αβεβαιότη- τας σχετικά με την οικονομική πορεία της εκδότριας εταιρείας. Με βάση την πα- ραδοχή αυτή εξετάζεται το ποσοστό στο οποίο διαμορφώνεται το πριμ, το οποίο αντανακλά τη διαφορά στις αποδόσεις μετοχών και λοιπών χρηματοπιστωτικών μέσων. Σε έρευνες που διεξήχθησαν κατά τη δεκαετία του 1990 314 παρατηρήθη- κε ότι το πριμ αυτό διαμορφωνόταν σε ανορθολογικά υψηλότερα επίπεδα (6%) σε σχέση με τα αναμενόμενα (1-3%). Το φαινόμενο μπορεί να αποδοθεί στο narrow framing και τοmyopic loss aversion. Το πλαίσιο του framing της απόφασης επένδυ- σης σε μετοχές είναι χρονικά περιορισμένο περίπου σε ένα χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος, τον οποίο λαμβάνουν υπόψη τους οι επενδυτές, για να εκτιμήσουν την απόδοση μιας μετοχής κυμαίνεται στον ένα χρόνο. Αναλόγως του πως έχει δι- αμορφωθεί η χρηματιστηριακή αξία της μετοχής μέσα στο χρόνο αυτό ο επενδυ- τής προβαίνει σε ανάλογες εκτιμήσεις σε σχέση με την αποδοτικότητα του υπό κρίση χρηματοπιστωτικού μέσου. Το στενό χρονικό πλαίσιο εκτίμησης της απο- δοτικότητας των μετοχών έχει σαν αποτέλεσμα οι επενδυτές να αποτιμούν αρνη- τικότερα τις μετοχές σε σχέση με άλλα χρηματοπιστωτικά μέσα, όπως οι ομολο- γίες, καθώς οι μετοχές μέσα στον ίδιο χρόνο είναι περισσότερο εκτεθειμένες σε αρνητικές μεταβολές της χρηματιστηριακής τους αξίας απ’ ότι τα εναλλακτικά χρηματοπιστωτικά μέσα. Εξ αυτού του λόγου οι επενδυτές διακατέχονται από δι- στακτικότητα επένδυσης σε μετοχές και απαιτούν ένα επιπρόσθετο ποσό για την εξασφάλιση της αρνητικής πορείας της μετοχής, στην οποία επενδύουν 315 . 311.  Barberis/Huang (2001), Mental Accounting, Loss Aversion, and Individual Stock Returns, The Journal of Finance 56(4), σ. 1247-1292, Haigh/List (2005) , Do Professional Traders Exhibit Myopic Loss Aversion? An Experimental Analysis, Journal of Finance 60, σ. 523-534. 312.   Brealey/Myers/Allen (2011), ό.π., σ. 190-197. 313.  Mehra/Prescott (1985) , The equity premium: A puzzle, Journal of Monetary Economics 15(2), σ. 145-161, Σπύρου (2009), ό.π., σ. 51. 314.  Benartzi/Thaler (1995) , Myopic Loss Aversion and the Equity Premium Puzzle, The Quarterly Journal of Economics 110, σ. 73-92, Kocherlakota (1996), The Equity Premium: It’s Still a Puzzle, Journal of Economic Literature 34, σ. 42-71. 315.   Klöhn (2006), ό.π., σ. 102.