Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΡΟΤΕΡΝΤΑΜ, 2008

Γενικά χαρακτηριστικά και οριοθέτηση της ευθύνης του μεταφορέα 165 οποιαδήποτε από τις υποχρεώσεις του μεταφορέα με βάση τη σύμβαση μετα- φοράς 145 . Η ευρεία αυτή η διατύπωση βρίσκει το όριό της στην προϋπόθεση, ότι το πρόσωπο θα πρέπει να ενήργησε άμεσα ή έμμεσα με εντολή του μεταφο- ρέα ή υπό την εποπτεία ή τον έλεγχο του. Επομένως, απαιτείται σχέση εξάρτη- σης άμεση ή έμμεση του εκτελούντος μέρους με το μεταφορέα ή με το θαλάσ- σιο εκτελόν μέρος 146 . Οι Κανόνες Ρότερνταμ αναγνωρίζουν επίσης ευθύνη από αντιπροσώπευση των θαλάσσιων εκτελούντων μερών για τις πράξεις και παραλείψεις των εκτελού- ντων μερών, στα οποία αναθέτουν τις δικές τους υποχρεώσεις. Πρόκειται για μία αντίστοιχη με το άρθρο 18 ευθύνη, η οποία έχει προσαρμοστεί στο ειδικό- τερο πλαίσιο ευθύνης των θαλάσσιων εκτελούντων μερών, όσον αφορά την περίοδο ευθύνης και τις ενέργειες που αναλαμβάνουν να εκτελέσουν τα θα- λάσσια εκτελούντα μέρη. β. Επέκταση σε τρίτα πρόσωπα των ενστάσεων και ορίων ευθύνης του μεταφορέα Η ρύθμιση 147 των Κανόνων Ρότερνταμ συμπυκνώνει τη βούληση των περισσό- τερων Αντιπροσωπειών να εγκαθιδρύσουν ένα ενοποιημένο πλαίσιο προστασί- ας των προσώπων που αποτελούν φορείς υποχρεώσεων και ευθύνης, καθώς και περιοριστικά αναφερόμενων μεμονωμένων προσώπων, με βάση τη Διεθνή Σύμβαση. Έτσι, καθορίζονται για το μεταφορέα και επεκτείνονται στα πρόσω- πα αυτά, οι προϋποθέσεις και τα όρια επίκλησης των ενστάσεων και ορίων ευ- θύνης που παρέχονται στη Διεθνή Σύμβαση για το μεταφορέα. Πριν προβού- με σε αναλυτική παρουσίαση της ρύθμισης, θεωρούμε αναγκαία μία σύντομη αναφορά στην αντιμετώπιση του ζητήματος της επέκτασης των ενστάσεων και ορίων ευθύνης του μεταφορέα σε άλλα πρόσωπα, υπό τα προηγούμενα καθε- στώτα. i. Η προστασία Himalaya στους Κανόνες Χάγης-Βίσμπυ και Αμβούργου Το άρθρο 4β, το οποίο προστέθηκε στους Κανόνες Χάγης με το Πρωτόκολλο του Βίσμπυ 1968, αποτελεί την πρώτη διεθνή ρύθμιση, με την οποία διευθετή- θηκαν ορισμένα από τα ζητήματα των προϋποθέσεων, υπό τις οποίες ο μετα- φορέας μπορεί να επικαλεστεί τις ενστάσεις και τα όρια ευθύνης που παρέχο- 145. Βλ. και Ι. Κοροτζή, Το δίκαιο της θαλάσσιας (ολικά ή μερικά)…, ο.π., σελ. 98. 146. Βλ. παράδειγμα σε Ι. Κοροτζή , Το δίκαιο της θαλάσσιας (ολικά ή μερικά)…, ο.π., σελ. 99, ο πλοηγός δεν περιλαμβάνεται στα πρόσωπα αυτά όταν δεν τον συνδέει συμβατική σχέση με το μεταφορέα, όπως συμβαίνει σε περιπτώσεις κατά τις οποίες σε έναν τόπο η πλοήγηση είναι υποχρεωτική από το εθνικό δίκαιο,. 147. Βλ. άρθ. 4 παρ. 1 ΚΡ.