Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΡΟΤΕΡΝΤΑΜ, 2008

Γενικά χαρακτηριστικά και οριοθέτηση της ευθύνης του μεταφορέα 169 Στον προσδιορισμό από την UNCITRAL των προσώπων που δικαιούνται να επι- καλεστούν τις ενστάσεις και τα όρια ευθύνης, καθώς και τους όρους και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορούν να το πράξουν, συντέλεσε τόσο η εμπει- ρία υπό τα προηγούμενα καθεστώτα, όσο και η αξιολογική στάθμιση των αντι- κρουόμενων συμφερόντων 162 . Οι Κανόνες Ρότερνταμ άφησαν τον καθορισμό της σχέσης του μεταφορέα με τα τρίτα πρόσωπα ως σύμβασης εργασίας ή αντιπροσωπείας στο εθνικό δίκαιο, επιλογή που πάντως δεν οδηγεί σε ομοιό- μορφη ερμηνεία, δεδομένης της διαφορετικής σε πολλές δικαιοδοσίες θεμελί- ωσης αυτών των συμβατικών σχέσεων 163 . Κάποιες Αντιπροσωπείες υποστήρι- ξαν τη θέση ότι ο στόχος της ενοποίησης θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί καλύ- τερα, αν κάθε αγωγή - η οποία σχετίζεται με σύμβαση μεταφοράς που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των Κανόνων - στρεφόταν αναγκαστικά κατά του μετα- φορέα 164 . Τούτο, με το σκεπτικό ότι αυτός ήταν ένας τρόπος να καμφθεί η πρακτική που είχε αναπτυχθεί, να ενάγονται ανεξάρτητοι επαγγελματίες με αδικοπρακτική βάση, ώστε να επιτυγχάνεται αποκατάσταση, η οποία, ανάλογα με τη δικαι- οδοσία στην οποία φερόταν η διαφορά, ήταν και μεγαλύτερη από εκείνη που μπορούσε να επιτευχθεί από το μεταφορέα. Η θέση αυτή απορρίφθηκε, διό- τι κρίθηκε ότι ήταν εξαιρετικά πιθανό να οδηγήσει σε υπέρμετρη και καταχρη- στική επιβάρυνση των συμφερόντων του φορτίου. Η λύση που δόθηκε ήταν η διεύρυνση των δικαιουμένων προστασίας προσώπων που ανήκουν στον κύ- κλο του μεταφορέα. Είναι απλούστερο ένας παραλήπτης να στραφεί, για πα- ράδειγμα, κατά του θαλάσσιου εκτελούντος μέρους στο λιμένα που αυτό του παραδίδει τα εμπορεύματα 165 από το να πρέπει να ξεκινήσει δικαστική διαδικα- σία σε αρμόδιο δικαστήριο σε έναν από τους τόπους που προβλέπονται για την εναγωγή του μεταφορέα 166 και οι οποίοι πιθανόν βρίσκονται σε διαφορετικό τόπο από την έδρα του παραλήπτη. Έτσι, το δικαίωμα επίκλησης των ενστάσεων και ορίων ευθύνης που παρέχο- νται από τη Διεθνή Σύμβαση απονέμεται από το άρθρο 4 παρ. 1, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που διατυπώθηκαν ανωτέρω, καταρχήν, στον ίδιο το με- 162. M. Sturley , Scope of coverage under the UNCITRAL draft instrument, JIML 2004, vol. 10, issue 2, σελ. 152 επ. 163. Βλ. T. Nikaki , The statutory Himalaya-type…, ό.π., J.B.L. 2009, σελ. 415. 164. Βλ. C. Debattista σε Baatz/Debattista/Lorenzon/Serdy/Staniland/Tsimplis, The Rotter- dam Rules, ο.π., αριθ. 4-06, σελ. 13. 165. Βλ. άρθ. 68 περ. β ΚΡ. 166. Βλ. άρθ. 66 περ. α i-iv ΚΡ: «… (i) η έδρα του μεταφορέα, (ii) ο τόπος παραλαβής, που συμφωνήθηκε στη σύμβαση μεταφοράς, (iii) ο τόπος παράδοσης, που συμφωνήθηκε στη σύμβαση μεταφοράς, ή (iv) το λιμάνι όπου τα εμπορεύματα αρχικά φορτώθηκαν σε πλοίο ή το λιμάνι όπου τα εμπορεύματα τελικά εκφορτώθηκαν από πλοίο».