Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΡΟΤΕΡΝΤΑΜ, 2008

170 Η ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑ ταφορέα 167 . Η ρύθμιση προσαρμόζεται στη συνέχεια στη φιλοσοφία και την προσέγγιση των κανόνων του Ρότερνταμ όσον αφορά τα τρίτα μέρη 168 , εφό- σον φέρουν ευθύνη σύμφωνα με τις διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης 169 . Εφό- σον οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες του μεταφορέα επεκτείνονται στα θαλάσ- σια εκτελούντα μέρη, η προστασία επεκτείνεται και σε αυτά. Μάλιστα, στον ορισμό των θαλάσσιων εκτελούντων μερών εμπίπτουν εξ ορισμού, όπως είδα- με, και ανεξάρτητοι επαγγελματίες. Ο δε πλοίαρχος, το πλήρωμα, οποιοδήπο- τε άλλο πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες πάνω στο πλοίο, καθώς και οι υπάλληλοι του μεταφορέα και οι υπάλληλοι του θαλάσσιου εκτελούντος μέρους συμπε- ριλήφθηκαν στη διάταξη ως μεμονωμένα πρόσωπα, ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα στερηθούν την προστασία. Η εξαίρεση των λοιπών εκτελούντων μερών από τη προστασία του άρθρου 4, καθώς αυτά δεν περιλήφθηκαν στη ρύθμιση, οφείλεται σε δύο λόγους. Ο πρώ- τος , συστηματικός, συνδέεται με την επιλογή της επέκτασης της προστασίας αυτής μόνο στα πρόσωπα, στα οποία με βάση τη Διεθνή Σύμβαση επιβάλλονται υποχρεώσεις και στα οποία επεκτείνεται η ευθύνη του μεταφορέα. Επομένως η UNCITRAL έκρινε ότι θα έπρεπε αντισταθμιστικά να εξοπλίσει τα μέρη αυτά με την προστασία που και ο μεταφορέας δικαιούται. Ο δεύτερος λόγος οφείλε- ται στις αντιδράσεις των εκπροσώπων της βιομηχανίας χερσαίων μεταφορών, οι οποίοι άλλωστε εξέφρασαν και την επιθυμία να διατηρήσουν τη νομική αντι- μετώπιση που τους επιφυλάσσει το εκάστοτε εφαρμοστέο δίκαιο, όσον αφορά τις ενστάσεις και τα όρια ευθύνης τους, το οποίο ούτως ή άλλως διέπει και ορί- ζει τις υποχρεώσεις και την ευθύνη τους και υπό το καθεστώς των Κανόνων του Ρότερνταμ. § 2. Οριοθέτηση της ενοχής αποζημίωσης στο σύστημα ευθύνης των Κανόνων Ρότερνταμ Α. Νόμιμοι λόγοι ευθύνης α. Απώλεια ή Βλάβη των εμπορευμάτων Η γενική θεωρία του αστικού δικαίου ορίζει την έννοια της ζημίας ως κάθε δυ- σμενή μεταβολή στα έννομα αγαθά του προσώπου, που επέρχεται ως συνέ- πεια κάποιου γεγονότος 170 . Η ζημία, η οποία διακρίνεται περαιτέρω σε περιου- σιακή ή μη περιουσιακή, ανάλογα με τη φύση του προσβαλλόμενου εννόμου 167. M. Sturley/T. Fujita/C. van der Ziel , The Rotterdam Rules…, ο.π., αριθ. 5.188, σελ. 148. 168. M. Sturley/T. Fujita/C. van der Ziel , The Rotterdam Rules…, ο.π., αριθ. 5.190, σελ. 149. 169. Βλ. T. Nikaki , The statutory Himalaya-type…, ό.π., J.B.L. 2009, σελ. 407, 410. 170. Βλ. Α. Γεωργιάδη , Ενοχικό Δίκαιο Γενικό Μέρος, εκδ. 2η, ο.π., σελ. 141.