ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΣΤΑ ΧΡΗΣΤΑ ΗΘΗ

Η γενική ρήτρα των χρηστών ηθών 17 Επομένως, η ένταξη μίας δικαιοπραξίας σε μία από τις παραπάνω κατηγορί- ας ανήθικων δικαιοπραξιών δεν θα γίνεται από το δικαστή αυτόματα αλλά θα προηγείται πρώτα μία συνολική αξιολόγηση όλων των συνοδευουσών την κρι- νόμενη δικαιοπραξία ειδικών περιστάσεων 118 . Μέσω της συγκρότησης τυπικών ομάδων περιπτώσεων ανήθικων δικαιοπραξιών επιτυγχάνεται, αφενός ο σκο- πός της γενικής ρήτρας των χρηστών ηθών, η οποία ως ρήτρα επιείκειας προ- σανατολίζεται στην πραγμάτωση δικαιοσύνης της ατομικής περίπτωσης, και αφετέρου η δημιουργία ασφάλειας δικαίου 119 . Σε κάποιες λίγες περιπτώσεις υπάρχει ένα τόσο χαρακτηριστικό στοιχείο ανηθι- κότητας, από το οποίο και μόνο συνάγεται η αντίθεση της δικαιοπραξίας προς τα χρηστά ήθη 120 . Η αντίθεση μίας δικαιοπραξίας δεν προκύπτει συνήθως από την ύπαρξη στοιχείων ενός κριτηρίου ανηθικότητας, αλλά από τη σώρευση κριτηρίων ανηθικότητας, τα οποία εάν εμφανίζονταν μεμονωμένα και όχι σε συνδυασμό με άλλα κριτήρια πιθανόν να μην αρκούσαν για να χαρακτηρισθεί μία δικαιοπραξία ως αντίθετη προς τα χρηστά ήθη 121 . Σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν άστοχο να εφαρμοστεί η αφαιρετική μέθοδος, σύμφωνα με την οποία κάθε μεμονωμένο κριτήριο να εξετάζεται ξεχωριστά, διότι αυτό θα οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι συνολικά η δικαιοπραξία είναι σύμφωνη προς τα χρηστά ήθη, αφού κανένα κριτήριο από μόνο δεν επαρκεί για να ισχυριστεί κανείς το αντίθετο 122 . Εάν, όμως, όλα αυτά τα κριτήρια, τα οποία εξεταζόμενα μόνα τους δεν επαρκούν για το χαρακτηρισμό μίας δικαιοπραξίας ως αντίθετης στα χρη- στά ήθη, εξεταστούν ως σύνολο είναι πολύ πιθανό να διαπιστώσει κανείς ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η δικαιοπραξία είναι αντίθετη προς τα χρηστά 118. Παπανικολάου , Δικαιοπραξίες αντίθετες προς τα χρηστά ήθη, σ. 84 και επόμενη. 119. Westermann/Bydlinski/Weber , BGB-Schuldrecht Allgemeiner Teil, 8η εκδ., § 4 Rn 5 και επόμενα, Rn 20 και επόμενα. 120. Ahrens , Kommentierung der § 138 BGB, Rn 27. BGH, Urteil vom 18.12.2008, Az.: VII ZR 201/06, BGHZ 179, 213–229, §14. 121. MünchKomm- Armbrüster , BGB §138, Rn 14. BGH, Urteil vom 11.11.1968, Az: VIII ZR 151/66, BGHZ 51, 55-61 §26: « Zwar mögen für sich betrachtet manche <Vertragsbestimmungen> der im folgenden zu behandelnden Eingriffsbefugnisse und Rechte des Klägers noch nicht schlechthin gegen die guten Sitten verstoßen. Wie das Berufungsgericht zutreffend annimmt, engen die Vertragsbestimmungen aber in ihrer Gesamtheit die Bewegungsfreiheit des Wirtes in unvertretbarem Maße ein » («Μπο- ρεί κάποιες διατάξεις της σύμβασης σχετικά με τα παρακάτω εξεταστέα ζητήματα της επέμβασης στις αρμοδιότητες και των δικαιωμάτων του ενάγοντος εξεταζόμενες αυ- τοτελώς να μην είναι κατεξοχήν αντίθετες στα χρηστά ήθη. Όπως ορθά κρίνει το Εφε- τείο, περιορίζουν οι διατάξεις της σύμβασης ,κρινόμενες εν συνόλω, την ελευθερία κί- νησης σε μη δικαιολογημένο βαθμό»). BGH, Urteil vom 6.10.1982, Az: VIII ZR 201/81, NJW 1983, 159-162, §9 και §11. 122. Staudinger/Sack/Fischinger , Kommentierung der § 138 BGB, Rn 119.