ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ – ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ – ΑΞΙΟΓΡΑΦΑ – ΑΘΕΜΙΤΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

12 [2] Άρθ. 4 - 8 ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ Άρθρο 4. — Τα εμποροδικεία κρίνουν ωσαύτως περί πάσης αγωγής γενομένης εναντίον εμπορικών επιστατών, υπαλλήλων, ή υπηρετών, ένεκα των συναλλαγών του εμπόρου υπό τον οποίον διατελούσι. Άρθρο 5.— [Καταργήθηκε με τονΝΨΛΣΤ΄/1878 περί πτωχεύσεως κ.λπ. ] Άρθρο 6. — Όταν, κατά τους ορισμούς του εν ισχύϊ Εμπορικού Νό- μου, αι συναλλαγματικαί δεν λογίζωνται ειμή απλά υποσχετικά ή όταν τα εις διαταγήν γραμμάτια δεν φέρουν ουδενός εμπόρου υπογραφήν, ουδ’ αφορώσιν εργασίας εμπορικάς, κολλυβιστικάς, τραπεζιτικάς, ή μεσιτικάς, το εμποροδικείον χρεωστεί να παραπέμψη την δίκην εις το πολιτικόν δικαστήριον, εάν ο εναγόμενος το ζητήση. Άρθρο 7. — Εάν οι συναλλαγματικαί αύται ή τα εις διαταγήν γραμμά- τια φέρουν εν ταυτώ υπογραφάς εμπόρων και μη εμπόρων, το εμπορο- δικείον κρίνει περί αυτών, δεν δύναται όμως να διατάξη την φυλάκισιν των μη εμπόρων, ειμή οσάκις ήθελον είσθαι μέτοχοι πράξεων εμπορι- κών, κολλυβιστικών, τραπεζιτικών, ή μεσιτικών. Άρθρο 8. — Δεν υπάγονται εις την αρμοδιότητα των εμποροδικείων αι κατά ιδιοκτημόνων, γεωργών, αμπελουργών αγωγαί περί πωλήσεως των από των κτημάτων αυτών προϊόντων, ουδέ αι κατ’ εμπόρων περί πληρωμής προϊόντων γης ή πραγματειών, ηγορασμένων προς ιδίαν αυτών χρήσιν. Τα γραμμάτια όμως τα παρ’ εμπόρων υπογεγραμμένα θεωρούνται ως ένεκα του εμπορίου αυτών γενόμενα, εάν άλλη τις αιτία δεν υπάρχη ρητώς εκπεφρασμένη εις αυτά.