ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

ΤΜΗΜΑ Α. Η ανατομία της συμμετοχικής χρηματοδότησης 17 διάφορα νομικά ζητήματα, κυρίως ως προς το δίκαιο του καταναλωτή, τα οποία εκτίθενται κατωτέρω στο οικείο κεφάλαιο. 3.2.2. Συμμετοχική δανειοδότηση (crowdlending) H πιο δημοφιλής μορφή συμμετοχικής χρηματοδότησης είναι η συμμετοχική δα- νειοδότηση, η οποία έχει ηγετική θέση μεταξύ των διαφορετικών εργαλείων συμ- μετοχικής χρηματοδότησης σε όλες τις ηπείρους τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και σε ρυθμό ανάπτυξης. 45 Ραγδαία επίσης είναι η ανάπτυξη της συγγενούς μορφής της συμμετοχικής προεξόφλησης τιμολογίων. H συμμετοχική δανειοδό- τηση ανάλογα με την ιδιότητα του χρηματοδοτούμενου διακρίνεται σε συμμετο- χική χρηματοδότηση ιδιωτών (καταναλωτών) και σε συμμετοχική χρηματοδότη- ση επιχειρήσεων. Ωστόσο, σε επίπεδο στατιστικών η διάκριση δεν είναι πάντοτε ευχερής καθώς πολλές φορές ιδιώτες αντλούν κεφάλαια μέσω της συμμετοχι- κής χρηματοδότησης για τη χρηματοδότηση πολύ μικρών ή μικρών επιχειρήσε- ων και επιχειρηματικών εγχειρημάτων εν γένει. Μια άλλη διάκριση της συμμε- τοχικής δανειοδότησης έγκειται στο μηχανισμό δανειοδότησης. Έτσι η συμμετο- χική δανειοδότηση διακρίνεται σε άμεση συμμετοχική δανειοδότηση, κατά την οποία ο χρηματοδότης χρηματοδοτεί άμεσα τον χρηματοδοτούμενο, και στην έμ- μεση χρηματοδότηση στην οποία ανάμεσα στον χρηματοδοτούμενο και τον τελι- κό χρηματοδότη μεσολαβεί ένας χρηματοπιστωτικός οργανισμός ή ένα όχημα τιτλοποίησης. Κατωτέρω αναλύονται και άλλα λιγότερο διαδεδομένα μοντέλα συμμετοχικής δανειοδότησης με τοπικό κυρίως ενδιαφέρον. Τέλος ειδική κατη- γορία συμμετοχικής δανειοδότησης αποτελεί, όπως ειπώθηκε και ανωτέρω, η συμμετοχική προεξόφληση τιμολογίων. Βασικό χαρακτηριστικό της συμμετοχικής δανειοδότησης είναι η μεταβολή του τρόπου με τον οποίο το χρηματοδοτικό ίδρυμα μεσολαβεί στην χορήγηση δα- νείων. Κατά το παραδοσιακό μοντέλο καταθέσεων – δανείων, οι τράπεζες με- σολαβούν στην προσφορά και ζήτηση χρημάτων, διαθέτοντας για την χορήγηση δανείων δικά τους μεν κεφάλαια αλλά εκμεταλλευόμενες τη ρευστότητα που τους δίνουν οι καταθέσεις των πελατών τους. 46 Έτσι, εσωτερικοποιούν τον κίν- δυνο αντισυμβαλλομένου τον οποίο και αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου, ενώ αμεί- βονται και κερδίζουν από τη διαφορά των επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσε- ων. Σε αντίθεση με αυτό το παραδοσιακό μοντέλο, η συμμετοχική δανειοδότηση εισάγει ένα αμεσότερο μοντέλο διαμεσολάβησης, όπου ο χρηματοδότης δανεί- ζει άμεσα ή έμμεσα συγκεκριμένους οφειλέτες, αναλαμβάνοντας το συγκεκριμέ- νο ρίσκο αντισυμβαλλόμενου, οπότε και εφαρμόζονται για την κάλυψη του κινδύ- νου αυτού πρακτικές πιο συνήθεις στις αγορές κεφαλαίου, όπως πχ η διασπορά επενδύσεων, η αξιολόγηση και επιλογή του κινδύνου από τον επενδυτή με βάση 45.  Βλ. κατωτέρω υπό 4. 46.  Το δάνειο παρουσιάζεται ως απαίτηση στα βιβλία της τράπεζας ενώ η κατάθεση ως υποχρέωση (ανώμαλη παρακαταθήκη).